Hoera, een ongelukkige Internationale Ouderendag!
1 oktober is Internationale Ouderendag, maar er is tot op heden weinig reden tot feestvreugde. De mensenrechten van oudere personen worden nog steeds geschonden. Een internationaal verdrag zou nochtans een stap richting betere toekomst betekenen. En België moet daarvoor dringend zijn verantwoordelijkheid opnemen.
Ter ere van deze internationale dag organiseerden we een ironisch “feest” met zwarte taart. Het is namelijk de 33ste Internationale Ouderendag en toch schiet de bescherming van ouderenrechten nog steeds te kort. Dertien jaar geleden richtten de Verenigde Naties zelfs een werkgroep voor ouderenrechten op, maar die slaagt er voorlopig niet in om een nieuwe Conventie voor de Rechten van Ouderen in het leven te roepen.
Samen met oudere personen en verschillende andere organisaties roepen we de Belgische autoriteiten zo nogmaals op om zich resoluut in te zetten voor zo’n verdrag. We werken hiervoor onder meer samen met de Vlaamse Ouderenraad, ABVV-Senioren, Avansa Mid- en Zuid-West, het Centrum Algemeen Welzijnswerk, Neos, Okra en Vief. België blijft namelijk aarzelen en neemt geen krachtige positie in binnen de VN.
Teken daarom onze petitie en eis actie!
OUDERENRECHTEN ZIJN MENSENRECHTEN
Oudere personen genieten net zoals iedereen mensenrechten. Toch zien we vaak dat de rechten van ouderen worden vergeten of genegeerd. Tientallen getuigenissen bevestigen dit. Zo vertelt Paul (76) ons dat “we worden behandeld als dor hout dat gesnoeid moet worden.” Ook Dina (78) zegt dat “we plaats moeten maken voor anderen.”
De problemen waarop oudere mensen botsen komen in verschillende vormen. Zo klaagt Hilde (69) leeftijdsdiscriminatie en ageism aan: “Eerst ben je mevrouw, maar dan wordt je plots madammeke.” René (82) klaagt dan weer de steeds grotere digitale kloof aan: “waarom kan je niet gewoon binnenwandelen in het stadhuis met je vragen?” Ouderen moeten ook weer inspraak in hun eigen leven krijgen volgens Guiseppina (55). “We hebben geen recht van spreken meer.”
“Fulltime werk vinden als zestigplusser is echt niet evident”, volgens Ben (64). Ook werk vinden of werkbaar houden, wordt moeilijker wanneer we ouder worden. Ouderenrechten zijn niet gebonden aan een specifieke leeftijd. We zien ouderdom als een sociale constructie die verandert in bepaalde contexten en situaties. We worden allemaal ouder: een verdrag zou er niet enkel zijn voor de ouderen van vandaag, maar voor iedereen.
Meer getuigenissen vind je onder andere in het boek Grijs Aan Zet, geschreven in samenwerking met Avansa Mid- En Zuid-West en het Bataljong.
EEN OUDERENRECHTENVERDRAG DWINGT TOT VERANDERING
Een ouderenrechtenverdrag kan het respect voor die rechten resoluut verbeteren. Het huidige internationale mensenrechtenkader biedt namelijk onvoldoende systematische bescherming en aandacht voor rechten van ouder wordende mensen.
Terwijl verschillende landen inspanningen leveren om zo’n verdrag tot stand te brengen, hinkt België achterop. Amnesty International lanceerde daarom een jaar geleden een petitie gericht aan premier Alexander De Croo, waarin de Belgische autoriteiten worden opgeroepen om zich resoluut in te zetten voor een nieuwe Conventie van de Verenigde Naties over de Rechten van de Ouderen.
Terwijl verschillende landen inspanningen leveren om zo’n verdrag tot stand te brengen, hinkt België achterop. Daarover schreven we samen met andere organisaties eerder al een open brief. Maar voorlopig veranderen de Belgische autoriteiten niet van koers.
België kan niet achter blijven lopen en moet zich actief inzetten voor een internationaal ouderenrechtenverdrag. Daarom roepen we opnieuw op om de petitie te tekenen en jouw stem te laten horen!
