Bahrein: een jaar lang brutale overheidsrepressie van dissidenten

Bahrein: een jaar lang brutale overheidsrepressie van dissidenten

Rapport

Een nieuw rapport van Amnesty International beschrijft de repressieve tactieken die de Bahreinse overheid het afgelopen jaar inzette om het maatschappelijk middenveld te vernietigen en protesten te stoppen. Het repressieve optreden leidde tot de dood van 6 mensen, waarbij 1 kind.

 

Het rapport ‘No one can protect you’: Bahrain’s year of crushing dissent' documenteert hoe, tussen juni 2016 en juni 2017, minstens 169 kritische stemmen en hun familieleden gearresteerd, gefolterd en bedreigd werden of een reisverbod opgelegd kregen van de autoriteiten.

“Door het gebruik van foltering, pesterijen en detentie is de Bahreinse overheid erin geslaagd om het voormalig florerende middenveld te verwoesten. Er blijven slechts enkele moedige stemmen over die het aandurven zich te laten horen,” zegt Philip Luther, Amnesty’s onderzoeksdirecteur voor de regio Midden-Oosten en Noord-Afrika. “De meerderheid van vreedzame critici, zowel mensenrechtenverdedigers als politieke activisten, vinden het momenteel te riskant om hun mening te uiten.”

Aanval op vrije meningsuiting

Sinds midden 2016 wordt het recht op vrije meningsuiting in Bahrein systematisch aangevallen door de autoriteiten. De belangrijkste doelwitten van deze aanval zijn mensenrechtenverdedigers, advocaten, journalisten, politieke activisten, Sjiitische geestelijken en vreedzame demonstranten. Zelfs activisten die in het buitenland leven krijgen te maken met pesterijen en intimidatie.

Bepalingen in het strafwetboek die de vrije meningsuiting criminaliseren worden door de autoriteiten in toenemende mate ingezet om mensen de mond te snoeren.


 “Het afgelopen jaar werd ik vijf maal opgesloten… "


Nabeel Rajab, vooraanstaand mensenrechtenactivist en voorzitter van het Bahreins Centrum voor Mensenrechten, is één van de meest belaagde mensenrechtenverdedigers van het land. Hij zit momenteel achter de tralies nadat hij tot twee jaar veroordeeld werd voor enkele interviews die hij gaf. Hij riskeert daarbovenop nog eens 15 jaar voor enkele tweets. Amnesty beschouwt Nabeel Rajab als gewetensgevangene en vraagt zijn onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating.

Vlak voor hij opnieuw gearresteerd werd in juni 2016 vertelde hij het volgende aan Amnesty: “Het afgelopen jaar werd ik vijf maal opgesloten… Meestal mag ik niet vrij reizen, word ik geviseerd, opgesloten, gefolterd, belaagd met rubberkogels en traangas, en wordt mijn huis aangevallen… Mijn kinderen zijn het doelwit van de overheid, ook mijn vrouw, familie en moeder die ik verloor terwijl ik in de gevangenis zat en geen toelating kreeg om haar te zien voor ze stierf.”

Foltering

Tussen juni 2016 en juni 2017 registreerde Amnesty negen gevallen van foltering van dissidenten in de gevangenis, waarvan acht gevallen in mei 2017.

Mensenrechtenverdedigster Ebtisam al-Saegh was één van hen. Ze vertelde aan Amnesty hoe ze op 26 mei geblinddoekt werd, seksueel aangerand, geslagen en gedwongen om bijna voortdurend recht te staan tijdens de zeven uur dat ze ondervraagd werd door het Nationale Veiligheidsagentschap (NSA). “Ze namen mijn menselijkheid weg,” zei ze.

Kom in actie
voor Ebtisam al-Saegh

“Wij hebben vreselijke getuigenissen over folteringen in Bahrein verzameld. Deze moeten onmiddellijk en grondig onderzocht worden. De verantwoordelijken moeten vervolgd worden,” zegt Philip Luther.

Amnesty International vraagt aan de Bahreinse autoriteiten om toegang te verschaffen aan de VN-Speciale Rapporteur van foltering en internationale mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International zodat er toezicht gehouden kan worden op de mensenrechtensituatie in het land.

Ontmanteling van politieke oppositie

Ook de politieke oppositie was tussen juni 2016 en juni 2017 een geliefd doelwit van de overheid. Al-Wefaq, de belangrijkste oppositiegroep, en Waad, een seculiere oppositiepartij, werden ontbonden op grond van ongefundeerde aanklachten. Politieke leiders en leden van oppositiegroepen zitten in de gevangenis of worden op een andere manier lastig gevallen. In mei 2017 werden extra veel politieke activisten binnengebracht voor ondervraging waarbij sommigen bedreigd, gefolterd of mishandeld werden.

Beknotting vreedzame demonstraties

Het meest markante voorbeeld van de inperking van het recht op vrijheid van vergaderen in Bahrein vond plaats in het dorp Duraz, thuishaven van de Sjiitische spirituele leider Sheikh Isa Qassem. Nadat de overheid zijn nationaliteit introk in juni 2016, ontstonden er grote demonstraties doorheen het land en gedurende 11 maanden werd er een sit-in georganiseerd voor zijn woning.

Als reactie voerden de Bahreinse autoriteiten een verbod in op vreedzame demonstraties. Meer dan 70 demonstranten, Sjiitische geleerden en activisten werden in beschuldiging gesteld van deelname aan een “illegale bijeenkomst” tussen juni en november 2016.

Sinds begin 2017 gebruikten de Bahreinse veiligheidsdiensten, waaronder de NSA, meer en meer geweld tegen vreedzame demonstranten. Amnesty documenteerde hoe agenten demonstranten geslagen hebben en beschoten met traangas, hagelgeweren en halfautomatische geweren. Ze reden ook met gepantserde voertuigen in op protesten.

De 18-jarige Mustapha Hamdan liet het leven door een schot in zijn achterhoofd terwijl hij wegliep van gemaskerde agenten in januari 2017. In mei kwamen nog vijf andere mensen om het leven tijdens confrontaties in Duraz, honderden raakten gewond en 286 werden gearresteerd. Ook 31 veiligheidsagenten raakten gewond.

In het rapport somt Amnesty de landen op die recent aan Bahrein wapens leverden die ingezet kunnen worden voor repressieve doeleinden, daarbij is ook België. Meer bepaald het Waalse Gewest heeft de afgelopen jaren verschillende licenties toegekend voor wapentransfers naar Bahrein, waaronder zaken gecatalogeerd als gepantserde voertuigen of onderdelen.

Amnesty vraagt aan de betrokken landen om alle wapentransfers te stoppen tot de Bahreinse autoriteiten een grondig en onafhankelijk onderzoek voeren naar de aantijgingen van buitensporig geweld en dergelijke uitrusting enkel nog gebruiken in lijn met het internationaal recht.

Internationale gemeenschap blijft in gebreke

Niettegenstaande de grote achteruitgang en de ernstige mensenrechtenschendingen in Bahrein, hoor je geen of zeer gematigde kritiek van andere overheden. Daarbij ook de VS en het VK, twee landen die een grote invloed hebben in Bahrein.

Het VK blijft “de vooruitgang van Bahreins hervormingsagenda” lauweren en occasionele opmerkingen over de erbarmelijke mensrechtensituatie worden zeldzaam. Onder Obama heeft de VS openlijk kritiek geuit op Bahrein, maar sinds de verkiezing van Donald Trump is er een grote kentering.

“Het gebrek aan kritiek van de VS, het VK en andere landen heeft ertoe geleid dat de Bahreinse overheid zich gesterkt voelt om ook de laatste dissidente stemmen in het land het zwijgen op te leggen,” zegt Philip Luther.

“De toekomst voor de mensenrechten in Bahrein ziet er slecht uit indien de overheidsrepressie blijft doorrazen. Het wangedrag van de veiligheidsdiensten moet een halt toegeroepen worden, gewetensgevangenen moeten vrijgelaten worden en het maatschappelijk middenveld moet opnieuw ademruimte krijgen. Slachtoffers van foltering en andere ernstige mensenrechtenschendingen hebben recht op gerechtigheid.” 

hier niet op duwen