7 redenen waarom 'prides' nog altijd nodig zijn

Op 21 mei laat een Amnesty-delegatie in de Brusselse straten haar stem luid klinken voor alle mensen die zich noodgedwongen moeten gedeisd houden omdat ze anders zijn dan wat de overheid of de samenleving van hen verwacht. Iedereen moet zonder angst zichzelf kunnen zijn en vrij kunnen liefhebben.

Amnesty loopt luid en trots mee in de Pride Parade voor alle onderdrukte holebi’s, transgenders en interseksuelen. Een legioen van 100 Amnesty-activisten voorzien van krachtige strijdkreten, stappen in de Pride voor zij die dat in hun thuisland niet kunnen.

Een Pride Parade is het moment bij uitstek om rechten van lesbiennes, homo's, biseksuelen, transgenders en interseksuelen op een positieve manier in de kijker zetten. Helaas is dit op veel plekken in de wereld niet mogelijk. In veel landen worden mensen uit de LGBTI-gemeenschap nog steeds op dagelijkse basis aangevallen voor hun zogezegd "foute" seksuele oriëntatie.

Amnesty geeft je zeven redenen waarom Prides anno 2019 van belang zijn. Iedereen zou immers in staat moeten zijn om openlijk en vol ‘pride’ voor zijn geaardheid uit te komen!

1) Omdat geweld tegenover de LGBTI-gemeenschap nog steeds bestaat.

En aangiften worden niet als haatmisdrijven onderzocht en belanden steevast in de onderste lade van het plaatselijke politiekantoor. Denk maar aan Oekraïne, waar veel aanvallers op de Pride van 2015 vrijuit gingen, ondanks gebruik van buitensporig geweld. In een boel landen worden holebi’s, transgenders en interseksuelen gediscrimineerd, aangevallen, gefolterd en vervolgd. Maar het kan nog erger: In 70 landen is seks tussen mensen van hetzelfde geslacht strafbaar. In 9 landen, kan je daarvoor zelfs ter dood veroordeeld worden..

2) Omdat LGBTI-parades in heel wat landen verboden zijn.

Een voorbeeld hiervan is het discriminerende verbod op "homoseksuele propaganda" in Rusland. Holebi-parades zoals de Belgian Pride zijn in meer dan 80 landen verboden. Dat is onder meer het geval in Rusland, Saudi-Arabië, Oeganda en sinds kort ook in Turkije.

3) Omdat de vrijheid van meningsuiting onder druk staat.

Wanneer een manifestatie uit het niets en vaak op basis van drogredenen wordt afgeblazen, worden onze mensenrechten geschonden. Denk maar aan de Moskouse Prides die de komende honderd jaar niet meer mogen worden georganiseerd, of de Pride in Ankara die enkele weken geleden werd verhinderd.

4) Omdat Prides een mentaliteitswijziging op gang zetten.

Steevast komt een bonte bende de deelnemers aanmoedigen met een aanstekelijk enthousiasme! Getuige hiervan is de Pride in het Servische Belgrado, die na een ban van drie jaar opnieuw mocht doorgaan en meteen een hele resem gemotiveerde burgers op de been bracht. Wanneer conservatieve buren dit positieve feest opmerken, zal ook hun kijk op de mensenrechten langzaam maar zeker verbreden.

5) Omdat Prides het zelfbewustzijn bij deelnemers vergroten.

Mensen met dezelfde ideeën en ervaringen samenbrengen verbreekt alle heersende taboes rond homoseksualiteit en genderidentiteit. Meelopen in een Pride brengt participanten zelfvertrouwen en emancipatie bij, twee kernwoorden die onontbeerlijk zijn in de strijd tegen discriminatie!

6) Omdat Prides er ons aan herinneren dat geen enkel mensenrecht als vanzelfsprekend mag worden beschouwd.

De rechten waar we vandaag over beschikken, waren pakweg vijftig jaar geleden nog niet zo ingeburgerd. Ze werden vergaard na een lange strijd waar ook protestmarsen deel van uitmaakten.

7) Omdat Prides verbindend werken.

Geen evenement waarop zoveel lachende gezichten ineens kunnen worden gefotografeerd! Het jachtige leven van alledag wordt weggefeest en nieuwe vriendschappen met gelijkgezinden worden gesmeed, sommige zelfs voor het leven.

en daarom stappen we met Amnesty International fier mee met de Belgian Pride!