Griekse eilanden: 10 EU-landen tonen hun solidariteit
Terwijl de wereld vecht tegen de COVID-19-pandemie, blijven de risico’s voor duizenden mensen en kinderen in overvolle vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden reëel. De gevolgen van het coronavirus kunnen er catastrofaal zijn. Dat mensen op de vlucht er maandenlang en soms zelfs jarenlang vastzitten in onmenselijke omstandigheden is het gevolg van het Europese beleid dat tekort schiet.
Amnesty International vraagt daarom dat de duizenden mensen die vastzitten in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden overgebracht worden naar het Europese vasteland. We erkennen dat een aantal Europese landen hier beetje bij beetje werk van maken door een – zij het voorzichtig – positief engagement uit te spreken.
ONMENSELIJKE EN ONHOUDBARE SITUATIE
De levensomstandigheden voor vluchtelingen en asielzoekers op de Griekse eilanden zijn onmenselijk. Er verblijven op dit moment ongeveer 34.000 mensen in kampen die slechts een totale capaciteit hebben van 6.095 personen. De meesten van hen, bijna 31.000 mensen, leven in het Vathy-kamp op Samos en het Moria-kamp op Lesbos. Mensen moeten er uren aanschuiven voor voedsel en leven er in schamele tenten of containers. Afstand houden en je handen wassen is onmogelijk in de overvolle kampen met onvoldoende water en zeep. Er is een schrijnend tekort aan medisch en zorgpersoneel.
EUROPA ZET IN OP KINDEREN ZONDER OUDERS
Onder de meest kwetsbaren bevinden zich 1.500 kinderen en jongeren zonder ouders of voogd. Op 6 maart kondigde de Europese Commissie aan dat ze werk wou maken van de relocatie van niet-begeleide minderjarigen. Enerzijds focust de Commissie op solidariteit van lidstaten. Die kunnen zich op vrijwillige basis engageren om kinderen zonder ouders of voogd te reloceren, dat wil zeggen hen over te brengen van de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden naar hun land. Anderzijds zoekt de Comissie samen met de Griekse overheid naar duurzame oplossingen voor niet-begeleide minderjarigen die in Griekenland zouden blijven. Vandaag nemen tien lidstaten en Zwitserland deel aan de relocatie van de kinderen.
EERSTE KINDEREN OVERGEBRACHT
De eerste 12 kinderen kwamen aan in Luxemburg. Niet lang erna volgde Duitsland met 47 kinderen. Ook Zwitserland, geen lid van de Europese Unie, liet 23 kinderen – met familie in Zwitserland – overbrengen. Ierland bracht 8 kinderen over via een hervestigingsprogramma. Recent vertrokken er 49 kinderen naar Finland en Portugal.
ENAGEMENTEN
Daarnaast engageerden ook België (18), Bulgarije (?), Frankrijk (350), Kroatië (?), Litouwen (2) en Slovenië (4) zich om kinderen zonder ouders of voogd over te brengen. Finland (25), Portugal (475) en Duitsland (249) voeren hun plannen voor relocatie verder uit.
Sommige van deze landen, zoals Frankrijk en Finland, beloofden ook andere kwetsbare mensen over te brengen. En Duitsland beperkte zich niet tot Griekenland, maar reloceerde ook 80 asielzoekers vanuit Malta. Sommigen van hen werden wekenlang vastgehouden op ferryboten, net buiten Maltese wateren.
BELGIE: 6 STEDEN EN GEMEENTEN TONEN ZICH AL SOLIDAIR
Het Belgische engagement om 18 kinderen zonder ouders of voogd over te brengen is een goede eerste stap. Maar de overheid kan en moet meer doen. Op korte termijn zijn nog plaatsen beschikbaar, met wat goede wil en samenwerking kunnen er bovendien nog plaatsen worden bijgecreëerd. Dat vinden ook verschillende Belgische steden en gemeenten die zich publiekelijk solidair toonden. Dat deden ze, met uitzondering van Gent, nadat lokale activisten en groepsleden van 11.11.11., Amnesty International en Vluchtelingenwerk Vlaanderen hun gemeentebesturen aanschreven. Ook bezorgde burgers sloten zich aan bij het initiatief.
Tot nu toe gaven Brugge, Gent, Halle, Leuven, Lichtervelde en Veurne aan dat ze een aantal niet-begeleide minderjarigen in hun stad of gemeente op willen vangen.
