Qatar: Stop de uitbuiting van buitenlandse werkkrachten
Bouwvakkers uit landen als India en Nepal die aan de bouw van stadions voor het Wereldkampioenschap Voetbal in 2022 in Qatar werken, worden stelselmatig uitgebuit, zo stelt een nieuw Amnesty-rapport.
Uit interviews met werknemers, werkgevers en de autoriteiten blijkt dat de rechten arbeidsmigranten in Qatar ernstig worden geschonden. Zo worden bouwvakkers soms niet betaald, wonen ze onder erbarmelijke omstandigheden in kampen en moeten ze onder zware en gevaarlijke omstandigheden hun werk doen. Amnesty-onderzoekers spraken met tientallen arbeiders die maandenlang het land niet mochten verlaten.
"Het is onvergeeflijk dat een van de rijkste landen ter wereld arbeidsmigranten genadeloos uitbuit en weigert hen te betalen.”
Amnesty’s secretaris-generaal Salil Shetty
Maandenlang zonder geld
Rahul* is een van de 1,35 miljoen arbeidsmigranten in Qatar. Hij bouwde als werknemer van Krantz Engineering mee aan een nieuwe campus ten noorden van de hoofdstad Doha. In juli 2012 ontvingen Rahul en zijn collega’s opeens geen salaris meer. Hun werkgever gebood hen desondanks door te werken en verzekerde dat ze uiteindelijk zouden worden betaald, wat echter niet gebeurde. Bovendien riskeerden de arbeiders een fikse boete wanneer ze niet naar hun werk zouden gaan.
Geen paspoort, geen geld, geen eten
In november 2012 besloten de meeste mannen het werk neer te leggen en ze vroegen of ze naar huis konden met het salaris waar ze recht op hadden. Ze kregen niet en begin 2013 hadden de mannen na zeven maanden nog steeds geen salaris ontvangen. Zonder geld, met nauwelijks iets te eten en met de voortdurende dreiging te worden gearresteerd, zaten de mannen vast in Qatar. Sommige collega’s van Rahul zeiden zelfmoordneigingen te hebben.
Door Qatar’s systeem waarop arbeidsmigranten worden gerekruteerd en te werk worden gesteld, zijn werknemers aan hun werkgevers gebonden en kunnen zij geen ander werk zoeken als zij dat wensen. Als de mannen toch waren vertrokken, dan konden ze het land niet verlaten omdat Krantz Engineering hun paspoorten had ingenomen.
Naar huis met schulden
Rahul kon mei 2013 eindelijk naar huis, nadat Amnesty hem in contact had gebracht met het Nationale Mensenrechtencomité in Qatar. Zijn werkgever Krantz Engineering dwong hem een verklaring te tekenen waarin stond dat Rahul de verschuldigde negen maanden salaris had ontvangen. Hij heeft tot op de dag van vandaag geen cent van hen ontvangen.
Omdat Rahul diep in de schulden zit, is hij weer teruggegaan naar Qatar om te werken voor een ander bedrijf. Hij probeert het geld terug te verdienen wat hij niet heeft gekregen.
Lees het Amnesty-rapport The Dark Side of Migration: Spotlight on Qatar’s construction sector ahead of the World Cup
*zijn naam is om veiligheidsredenen gefingeerd
