Op de vooravond van een uitzonderlijke EU-top in Brussel publiceert Amnesty International een nieuw rapport over de aanhoudende crisis op de Middellandse Zee die al aan duizenden vluchtelingen en migranten het leven kostte.
De mensenrechtenorganisatie roept de Europese regeringen op om onmiddellijk concrete maatregelen te nemen om mensenlevens te redden.
Toen de Italiaanse zoek- en reddingsoperatie werd stopgezet, in november 2014, weigerden de Europese lidstaten om een soortgelijk initiatief te ontplooien. Ze argumenteerden dat er een pervers aanzuigeffect uitging van de Italiaanse inspanningen. Velen, waaronder Staatssecretaris Theo Francken, houden dit nog steeds vol.
Volgens die redenering zou het aantal bootvluchtelingen nu al moeten gedaald zijn. Dit is echter niet het geval: er zijn half april meer migranten die de oversteek gewaagd hebben dan in dezelfde periode vorig jaar. En vooral: de dodentol is 100 keer groter geworden dan in dezelfde periode vorig jaar. Van begin januari tot half april 2014 vielen er 17 verdrinkingen te betreuren. In dezelfde periode van dit jaar waren het er zeker 1700. Een humanitaire ramp.
Hoe komt dit? Dat ontleedt Amnesty International in een nieuw rapport Europe’s sinking shame. The failure to save refugees and migrants at sea.
Na Mare Nostrum werd de Frontex-operatie Triton opgezet. Maar de opdracht en de capaciteit van Triton zijn veel beperkter. Triton dient om de territoriale wateren rond de EU-lidstaten te bewaken, niet om mensen te redden. Het opereert niet diep in de Middellandse Zee, en kan dus nooit snel ter plaatse geraken bij schipbreuken of noodoproepen. Het beschikt over een fractie van de middelen van Mare Nostrum. Mare Nostrum had een oorlogsschip, één à twee fregatten, boten van de kustwacht, helikopters en vliegtuigen ter beschikking. Frontex moet het met heel wat minder stellen: geen oorlogsschip, geen fregatten en ook de rest van het materiaal is veel beperkter.
Commerciële schepen steken hier en daar een tandje bij, maar zijn uiteraard niet voorzien op grootschalige reddingsoperaties. De Italiaanse en Maltese kustwacht doen hun best, maar moeten met hun kleine boten een lange vaarroute afleggen om dicht bij de Libische kust te geraken en komen dan soms te laat. Allen zijn het erover eens dat dit zo niet verder kan en Europa meer moet doen.
“Honderden mensen lieten de afgelopen weken het leven. In het rapport staan gedetailleerde verslagen en aangrijpende verklaringen van overlevenden,” zegt Eva Berghmans, beleidsverantwoordelijke van Amnesty International.
“De 800 doden van vorig weekend hebben de Europese Unie eindelijk wakker geschud. Amnesty is blij dat er een Top van Europese regeringsleiders komt. Die Top zal morgen moeten kiezen tussen leven en dood. Want als er niet voldoende wordt geïnvesteerd in zoek- en reddingsoperaties, op korte en op langere termijn, zullen er nog duizenden doden vallen.”
Amnesty vraagt concrete maatregelen van de Europese regeringsleiders: