Draconische Ierse abortuswetgeving brengt het leven van vrouwen in gevaar
In Ierland is abortus enkel toegestaan wanneer het leven van de moeder in gevaar is. Deze abortuswetgeving is een van de meest restrictieve wereldwijd en dwingt jaarlijks minstens 4000 vrouwen om hulp in het buitenland te zoeken.
Vrouwen die niet de middelen hebben om naar het buitenland te gaan, krijgen geen toegang tot de noodzakelijke medische hulp of riskeren straffen wanneer ze een illegale abortus ondergaan. Dit leidt tot levensbedreigende gezondheidsrisico’s.
“DE IERSE GRONDWET BEHANDELT VROUWEN ALS BROEDMACHINE"
___________________
Karen Moeskops, Amnesty International
Ierland moet haar draconische wetgeving veranderen zodat vrouwen toegang krijgen tot een veilige, legale abortus. Dit staat te lezen in het nieuw rapport She is not a criminal: The impact of Ireland’s abortion law an Amnesty International.
Shockerende getuigenissen
Het rapport lijst shockerende getuigenissen op waarin de Ierse autoriteiten vrouwen de noodzakelijke medische hulp ontzeggen door het leven van de foetus prioritair te stellen. Dit leven wordt beschermd door een amendement van de grondwet dat in 1983 werd toegevoegd.
“Het recente referendum over het homohuwelijk toonde een land dat trots is op zijn open en inclusieve maatschappij. Maar niet alles loopt op rolletjes in Ierland. De mensenrechten van vrouwen worden elke dag geschonden omwille van een grondwet die hen behandelt als ‘broedmachine’” zegt Karen Moeskops, directeur van Amnesty International Vlaanderen.
“Vrouwen en meisjes die een abortus nodig hebben, worden behandeld als criminelen. Ze worden gestigmatiseerd en gedwongen om naar het buitenland te reizen. Dit heeft een zware impact hun mentale en fysieke gezondheid en hun financiële situatie. De Ierse staat mag deze realiteit en de verschrikkelijke impact die het jaarlijks heeft op duizenden mensen niet langer negeren.”
"Angst voor mijn leven"
In het rapport getuigen vrouwen over hun abortus in het buitenland. Sommigen hadden een miskraam maar moesten soms wekenlang een dode of niet levensvatbare foetus dragen in de ijle hoop dat ze de nodige zorg zouden krijgen.
Róisín moest wekenlang een dode foetus dragen omdat de dokters absoluut zeker wilden zijn dat er geen hartslag meer was. “Ik ben momenteel niet geneigd om de diensten voor vrouwen in dit land te vertrouwen.”
Lupe droeg een foetus zonder hartslag gedurende 14 weken. Zij moest naar Spanje reizen om de nodige medische zorg te krijgen. “Ik voelde me niet veilig. Ik was bang omdat ik wist dat men mij bij een complicatie gewoon zou laten sterven.”
De toegang tot medische zorg wordt niet alleen aan vrouwen geweigerd die een abortus nodig hebben. De ernstig zieke Rebecca H. werd een keizersnede geweigerd uit angst dat het de foetus zou schaden. Ze werd gedwongen tot een 36 uur durende bevalling omdat de baby op de eerste plaats komt. “Ik vrees voor mijn leven als ik nog een kind in Ierland zou krijgen”.
Dokter Boylan, verloskundige, gynaecoloog en voormalig directeur van het nationaal materniteitsziekenhuis, vertelt over de dunne legale en ethische koord die het medisch personeel moet bewandelen. “Onder de huidige wetgeving moeten we wachten totdat vrouwen ziek genoeg zijn om in te grijpen. Hoe dicht moet je tot de dood komen? Daar is geen antwoord op.”
Een van de meest restrictieve wetgevingen wereldwijd
Ierland is het enige land in Europa, naast Andorra, Malta en San Marino, dat vrouwen een abortus verbiedt in het geval van verkrachting, ernstige of fatale foetale afwijkingen en wanneer er een risico is voor de eigen gezondheid. Dit is een schending van het internationaal recht. Volgens de huidige wetgeving is het ook een misdaad wanneer dokters en begeleiders vrouwen info geven over de behandeling die ze nodig hebben en hoe ze een veilige abortus kunnen krijgen.
Amnesty International roept daarom Ierland op om de wetgeving te veranderen, zodat vrouwen op zijn minst in bovenvermelde gevallen een abortus kunnen krijgen.
“Deze draconische wetgeving schept een klimaat van angst waarin begeleiders beboet kunnen worden voor het verschaffen van informatie. Verschillende vrouwen durven daardoor niet meer naar de dokter te gaan.” zegt Karen Moeskops. “Ierland sluit de ogen voor vrouwen die naar het buitenland reizen voor een abortus en is onverschillig voor het lijden dat hiermee gepaard gaat. Het veroordeelt de zwakkeren, armen en kwetsbare die niet kunnen reizen en maakt hen tot criminelen omdat ze beslissingen maken over hun eigen lichaam. Beslissingen die soms een zaak van leven of dood zijn.Ierland moet de grondwet aanpassen en de bescherming van de foetus opheffen. Dit moet snel gebeuren want de huidige wetgeving brengt de levens van vrouwen en meisjes elke dag in gevaar.”
