Vaak gestelde vragen

Vaak gestelde vragen

Een overzicht van enkele vaak gestelde vragen en hun antwoorden i.v.m. Amnesty International, haar aanpak en haar werkterrein.

Brieven schrijven, vraag en antwoord

We krijgen vaak vragen over het hoe en het waarom van schrijfacties. De meest voorkomende vragen en antwoorden hebben we even voor je op een rijtje gezet. 

ALGEMENE VRAGEN

1. “WAAROM SCHRIJVEN WE BRIEVEN?”

Amnesty International is een internationale beweging die mensenrechtenschendingen wereldwijd bestrijdt. We gebruiken het massaal schrijven van brieven als één van onze methodes om mensenrechtenschendingen aan te kaarten bij de autoriteiten. Jij schrijft samen met duizenden andere mensen een brief om aan te geven dat wij als mensenrechtenorganisatie en jij als Amnesty-supporter niet akkoord gaat met mensonwaardige omstandigheden waarin wereldwijd mensen terecht komen.

Trouwens, bedankt om je in te zetten. Samen met jou kunnen wij het verschil maken.

2. “HOE BEPAALT AMNESTY INTERNATIONAL VOOR WIE DE BRIEVEN GESCHREVEN WORDEN?”

Amnesty International voert jaarlijks actie voor honderden mensen. Dit zijn belangrijke, urgente zaken waar we voldoende betrouwbare informatie over hebben.

3. “AAN WIE WORDEN DE BRIEVEN GESCHREVEN?”

De brieven die je schrijft zijn gericht aan diegenen die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen (bv autoriteiten, bedrijven,…). We vragen hen snel maatregelen te nemen en de mensenrechten te respecteren. Voorbeelden zijn een vrijlating van een gewetensgevangene, geen martelingen of het stoppen van discriminatie.

4. “WAAROM VRAGEN JULLIE OOK DE KOPIE(S) TE SCHRIJVEN?”

Een kopie versturen naar het adres zoals aangegeven, versterkt je actie. Simpelweg omdat meer autoriteiten en organisaties dan op de hoogte zijn van je actie.

5. “KAN JE OOK SCHRIJVEN NAAR DE RECHTHEBBENDE ZELF? “

Soms kan je ook solidariteitsbrieven en -kaarten schrijven naar de slachtoffers van mensenrechtenschendingen. Naast druk uitoefenen op autoriteiten is ook morele steun immers enorm belangrijk.

6. “WAT GEBEURT ER MET DE BRIEVEN?”

De brieven die je schrijft worden rechtstreeks verzonden naar de verantwoordelijken voor de mensenrechtenschendingen, en/of als steunbetuiging bezorgd aan de slachtoffers van mensenrechtenschendingen. Jouw brief komt terecht, samen met duizenden andere brieven bij de lokale autoriteiten of bedrijven. Jouw brief is een officieel document en kan niet zomaar opzij gelegd worden. Autoriteiten en bedrijven zien zich verplicht deze brief te ‘behandelen’.  

7.“HOEVEEL KOST HET OM EEN BRIEF TE SCHRIJVEN?”

Amnesty International voorziet alle nodige informatie in verband met de persoon waarvoor je schrijft, alsook voorbeeldbrieven. Zelf zorg je voor papier, enveloppen en postzegels. Je verstuurt de brieven ook zelf naar de autoriteiten. Tip: als je met een groepje schrijft, verzamel de brieven dan in 1 grote envelop, zo bespaar je op verzendkosten!

 

HOE SCHRIJF IK DE BRIEF? PRAKTISCHE VRAGEN.

1. “HOE BEGIN IK AAN HET SCHRIJVEN VAN EEN BRIEF?”

Vooraleer je aan je brief begint is het wel belangrijk om voldoende inhoudelijke informatie te hebben. Maak even tijd om de inleidende tekst bij de schrijfactie door te nemen. Denk je toch nog extra informatie nodig te hebben, neem contact op met Danielle of Erica (zie onderaan).

2. “WAT DOE IK MET DE VOORBEELDBRIEF?”

Samen met de inhoudelijke informatie vind je ook een voorbeeldbrief terug. Je kan hem gewoon overschrijven of gebruiken als inspiratie. Let wel op dat je steeds beleefd en correct taalgebruik hanteert en dat wat je schrijft gebaseerd is op de inhoudelijke info die je van ons kreeg. Zo is je brief zeker correct. Neem zeker en vast de eisen van Amnesty over in je brief.

3. “HOE WEET IK NAAR WAAR IK MIJN BRIEF MOET OPSTUREN?”

Het adres naar waar de brief dient opgestuurd te worden, vind je terug op de voorbeeldbrief.

4. “MOET IK ZELF DE BRIEF VERSTUREN?”

De brief of brieven die je schrijft moet je zelf versturen. Het adres en de contactpersoon vind je terug in de voorbeeldbrief. Je geschreven brieven moet je dus niet bezorgen aan Amnesty International.

5. “KRIJG IK OOK EEN ANTWOORD OP MIJN BRIEF?”

De autoriteiten aan wie je de brief schrijft, krijgen vaak duizenden brieven van Amnesty-supporters en activisten. Een antwoord op jouw brief is eerder uitzonderlijk, maar niet uitgesloten. Laat het ons zeker weten indien je een brief ontvangt.

6. “HOEVEEL BRIEVEN MAG, KAN OF MOET IK STUREN?”

Je kiest zelf hoeveel brieven je schrijft of opstuurt. Hoe meer brieven we samen versturen, des te groter en sterker het signaal. Stuur echter niet tweemaal dezelfde brief, dit heeft geen zin.

Je beslist zelf welke brieven je wenst te verzenden. We appreciëren je inzet, groot of klein, want samen maken we het verschil.

7. “HOE VERSTUUR IK DE BRIEF PER POST?”

Je schrijft een brief en start met PLAATS EN DATUM. Dan schrijf je de voorbeeldbrief. En je eindigt met je VOORNAAM + NAAM + ADRES + HANDTEKENING. Dit mag je absoluut niet vergeten, dit maakt van je brief een officieel document. Stuur deze in een enveloppe op naar het bestemde adres.

8. “HOE VERSTUUR IK EEN BRIEF ONLINE?“

Je ondertekend online een brief. Een brief manueel versturen, doe je door deze in een voldoende gefrankeerde enveloppe te stoppen, het juiste adres te noteren en te posten.

Online een brief onderteken kan via volgende weblink:  www.amnesty-international.be/voer-actie/lopende-acties.

9.“MOGEN ER MEERDERE BRIEVEN IN ÉÉN ENVELOPPE?”

Best stop je in één enveloppe slechts één brief. Het effect van het aantal enveloppen dat bij een autoriteit terecht komt is zo des te groter. Heb je samen met andere mensen brieven geschreven, kan je de enveloppen of de brieven zelf gebundeld versturen.

10. “MOET IK DE BRIEF MET DE HAND SCHRIJVEN?”

Je bent niet verplicht de brief met de hand te schrijven. Als het voor jou eenvoudiger is, kan je gewoon printen. Best zet je je handtekening wel met pen onderaan de brief.

11. “IN WELKE TAAL MOET MIJN BRIEF GESCHREVEN WORDEN?”

In principe mag je kiezen in welke taal je een brief schrijft. Maar aangezien Nederlands geen internationale taal is, is het niet zo handig om autoriteiten uit pakweg Iran, Japan, Congo of Marokko in het Nederlands aan te spreken. Wij opteren meestal voor brieven in het Engels, aangezien de meeste autoriteiten hier wel vertrouwd mee zijn.

12. “OP WELK SOORT PAPIER MOET IK MIJN BRIEF SCHRIJVEN?”

Best zorg je ervoor dat je brief er zo formeel mogelijk uitziet. Standaard wit  papier is dan een goede optie. Indien je dit niet onmiddellijk bij de hand hebt is cursus- of printpapier ook oké. Briefpapier met pakweg sterretjes of hartjes is hier niet zo wenselijk.

13.“MET WELKE KLEUR PEN DIEN IK MIJN BRIEF TE SCHRIJVEN?”

Het maakt niet uit in welke kleur pen je schrijft. Zolang het maar duidelijk leesbaar is. Kies best wel voor pen in plaats van potlood.

14.“HOEVEEL POSTZEGELS MOET IK OP MIJN ENVELOPPE PLAKKEN?”

Het aantal postzegels en de soort hangt af van de bestemming van je brief. Als je brief verstuurd moet worden naar buiten Europa, moeten er meer postzegels op dan als het een brief zou zijn voor binnen Europa. Neem zeker een kijkje op de site van Bpost: www.bpost.be/nl/home


 

Danielle Hennaert, Beleidsverantwoordelijke
E: [email protected]
T: 02 669 37 37

Stijn Bogaert, Lokale groepen & mobilisatie 
E: S[email protected]
T: 0477 67 45 44

Hoe werkt Amnesty International en Amnesty International Vlaanderen?

Amnesty International werd in 1961 in Engeland opgericht door de advocaat Peter Benenson. Amnesty International Belgium werd opgericht in 1973, terwijl de Vlaamse tak van de vereniging het daglicht zag in 1978. 

Het onderzoek naar schendingen wordt georganiseerd vanuit het internationaal secretariaat in Londen. Landen- en themaspecialisten gaan regelmatig op missie in de betrokken gebieden. Op basis van hun onderzoek stellen ze rapporten op en bedenken ze manieren om druk uit te oefenen opdat de schendingen verholpen worden: publieke acties, lobby, schrijfacties, SMS-acties, acties via social media, petities enz.

Amnesty-afdelingen wereldwijd voeren actie op basis van het onderzoek naar schendingen van mensenrechten georganiseerd door het internationaal secretariaat te Londen. Op ons secretariaat te Brussel wordt dit werk dagelijks gecoördineerd voor Amnesty International Vlaanderen.

Voor haar acties en campagnes kan Amnesty Vlaanderen rekenen op vrijwilligers in groepen, in landen- en themacoördinatieteams evenals op vele individuele activisten, online en offline. De activisten nemen deel aan schrijfacties, online acties, publieke manifestaties, etc. Prioriteit wordt gegeven aan ondermeer de wereldwijde internationale campagnes, als ook aan een selectie van landen en thema’s.

De kaars en prikkeldraad zijn het symbool van Amnesty. De prikkeldraad staat voor gevangenschap, de kaars symboliseert de hoop, het leven. Een oud Chinees gezegde verwoordt de boodschap van Amnesty: het is beter een kaars te ontsteken dan de duisternis te vervloeken.

Doet Amnesty International niet slechts aan symptoom-bestrijding?

Voor mensen wiens fundamentele rechten nú geschonden worden, is het van (levens)belang dat er onmiddellijk actie wordt gevoerd. Daar zet Amnesty International zich voor in.

Het zou verkeerd zijn om te denken dat Amnesty, door voor deze mensen op te komen, enkel de symptomen bestrijdt van een systeem dat systematisch de mensenrechten schendt. Amnesty gaat immers verder. De organisatie richt zich niet alleen tegen mensenrechtenschendingen die nu worden begaan. Ze zet door haar rapporten en acties overheden ertoe aan om te werken aan wetgeving en beleidsmaatregelen die in overeenstemming zijn met de mensenrechten. Zo werkt ze aan de structurele en duurzame bescherming van de rechten van de mens. Zij wendt ook preventief haar kennis en invloed aan ter verbetering van internationale verdragen over mensenrechten. Zo ijvert Amnesty voor de opname van het algehele verbod op de doodstraf in diverse verdragen en nationale wetgevingen.

Hoe komt Amnesty International aan haar inkomsten?

Amnesty Internationals inkomsten komen hoofdzakelijk uit giften van haar leden en schenkers. Zij is hen daarvoor erg dankbaar, want alleen zo kan Amnesty International haar onafhankelijkheid vrijwaren.

Om te voorkomen dat we werkelijk of schijnbaar afhankelijk worden van welke groepering dan ook, werft Amnesty International fondsen volgens een aantal interne richtlijnen. Zo accepteren we geen giften of subsidies van federale overheden. We accepteren wel een subsidie van de Vlaamse Gemeenschap voor mensenrechteneducatie (bv. het geven van lezingen en interne training, campagnepakketten enz.). Amnesty accepteert ook geen gebonden giften, d.w.z. geen giften waar een concrete tegenprestatie voor gevraagd wordt. Daarnaast aanvaarden we steun van bedrijven enkel nadat die bedrijven nauwgezet zijn doorgelicht.

Op deze manier blijft Amnesty International onpartijdig ten aanzien van alle regeringen, politieke ideologieën, economische belangen en religies.

Hoe controleert Amnesty International de besteding van haar fondsen?

Amnesty International Vlaanderen hanteert sinds vele jaren verschillende interne en externe controlemaatregelen om haar inkomsten en uitgaven correct te beheren:

  • De Kascommissie verzorgt een interne audit op de jaarrekening en begrotingsopmaak. Deze commissie bestaat uit drie door de Algemene Vergadering rechtstreeks verkozen leden en opereert volstrekt onafhankelijk van het bestuur en het secretariaat.
  • Jaarlijks licht een extern revisor de jaarrekening en de begroting van Amnesty International Vlaanderen door. Amnesty rapporteert deze doorlichting aan haar Algemene Vergadering en plaatst ze daarna op haar website.
  • Wat betreft het betalingsverkeer zijn er binnen Amnesty duidelijke afspraken gemaakt over de handtekeningbevoegdheid van het personeel.
  • Elke trimester gaat de penningmeester, samen met de financiële verantwoordelijke van het secretariaat, na in hoeverre de uitgavenbegroting is gerespecteerd en de inkomstenbegroting wordt gehaald. Door een intern uitgewerkte 'alarmbelprocedure' wordt de financiële bescherming van de organisatie verzekerd.
  • Amnesty International Vlaanderen is een door de overheid erkende ngo. Op basis van controles door de Federale Overheidsdienst Financiën, ontvangt Amnesty International Vlaanderen het recht om fiscale attesten uit te keren.

Hoe bereikt Amnesty International haar financiële activisten?

Amnesty International werft nieuwe schenkers via verschillende kanalen. Het belangrijkste kanaal is momenteel de directe dialoog, het straatwerven. Wij doen daarvoor beroep op een externe partner nadat uit ervaring gebleken is dat onze organisatie niet over de nodige middelen en mensen beschikt om dit intern op een kostenefficiënte manier te organiseren. Onze wervers spreken op straat mensen aan met de vraag om Amnesty met een permanente bankopdracht te steunen.

Amnesty werkt ook voor de communicatie met haar bestaande schenkers samen met verschillende externe partners. Een paar voorbeelden: we contacteren onze trouwe schenkers jaarlijks een aantal keren per brief waarin we oproepen tot het opnieuw geven van een gift. Hiervoor werken we samen met een copywriter en een verzendhuis. Ze krijgen ook vier maal per jaar ons activistenmagazine dat door een extern bureau gelayout wordt. Ook contacteren we sinds 2010 onze sympathisanten via een erkend en betrouwbaar telemarketingbureau voor o.a. het opnemen van een extra engagement.

Wat is het werkterrein van Amnesty International?

Amnesty International streeft naar een wereld waarin iedereen alle rechten geniet die zijn vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en andere internationale mensenrechteninstrumenten. Om dit te bereiken, wordt door Amnesty onderzoek gedaan en actie gevoerd, gericht op het voorkomen en beëindigen van ernstige schendingen van al deze rechten. Amnesty eist van staten en andere machtige entiteiten dat mensenrechten gerespecteerd worden.

Zo voert Amnesty actie:
- Om geweld tegen vrouwen te stoppen
- Om de rechten van mensen die in armoede leven te verdedigen
- Om de doodstraf te bannen
- Om zich te verzetten tegen foltering
- Om gewetensgevangenen te bevrijden
- Om de rechten van vluchtelingen en migranten te beschermen
- Om de wereldwijde wapenhandel te reguleren

Hoe komt Amnesty International aan haar informatie?

Onze in specifieke landen en thema’s gespecialiseerde onderzoeksteams op het Internationaal Secretariaat in Londen verzamelen en analyseren informatie over schendingen van mensenrechten in de hele wereld. Zij verkrijgen die informatie op allerlei manieren:
- door getuigenissen van (ex-)gevangenen, overlevenden van mensenrechtenschendingen en hun vertegenwoordigers of familieleden
- van advocaten, journalisten, vluchtelingen en organisaties (zoals religieuze instellingen, vakbonden en vrouwenorganisaties)
- uit bezoeken die Amnesty-medewerkers brengen aan diverse landen om de situatie ter plaatse te kunnen vaststellen
- uit de berichtgeving van kranten, tijdschriften, radio en televisie
- van informatie van de overheden in het land of van diplomatieke vertegenwoordigingen ter plaatse
Al deze informatie wordt zorgvuldig gecontroleerd aan de hand van zo veel mogelijk verschillende bronnen.

Hoe zorgt Amnesty International ervoor dat zij over juiste informatie beschikt?

Amnesty gebruikt enkel informatie die door betrouwbare, onafhankelijke bronnen bevestigd is. Vooraleer er verklaringen worden afgelegd of publicaties of rapporten worden uitgebracht, wordt de tekst nauwkeurig nagekeken om te verzekeren dat deze feitelijk juist is, politiek onpartijdig en consistent met de missie van Amnesty International.

Wanneer Amnesty International onbewezen beschuldigingen behandelt, in plaats van vaststaande feiten, maakt het dit duidelijk in zijn bevindingen en kan het bijvoorbeeld om een onderzoek vragen. Indien Amnesty International een fout heeft gemaakt, publiceert het achteraf een correctie.

Als resultaat van dit alles wordt het onderzoek van Amnesty International over heel de wereld gewaardeerd om zijn betrouwbaarheid. We worden geconsulteerd door regeringen, intergouvernementele organisaties, journalisten, academici en andere mensenrechtenorganisaties en actiegroepen.

 

Hoe komt Amnesty International aan informatie over ‘gesloten’ landen?

Indien Amnesty International officieel de toegang tot een land wordt geweigerd, moeten onderzoeksteams zich mogelijk baseren op bronnen buiten het land in kwestie, zoals nieuwsberichten in de media, experten, vluchtelingen, diplomatieke vertegenwoordigers en mensenrechtenverdedigers.

Zet Amnesty International zich in voor economische, sociale en culturele rechten?

Amnesty International zich in voor alle mensenrechten, dus ook voor economische, sociale en culturele rechten, zoals het recht op huisvesting en het recht op gezondheidszorg. Zodoende onderstreept Amnesty de universaliteit en ondeelbaarheid van alle mensenrechten, principes die in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) tot uiting komen.

In haar rapporten besteedt Amnesty trouwens vaak aandacht aan het geheel van de mensenrechten in een bepaald land, om te laten zien in welke context de schendingen van mensenrechten optreden die binnen haar werkterrein liggen. Amnesty ondersteunt de versterking van zowel de internationale als nationale rechtsnormen in deze materie. Zo ijverde Amnesty voor een optioneel protocol bij het VN-Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten. Dat protocol werd door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aangenomen op 10 december 2008, de 60ste verjaardag van de UVRM. Dankzij het protocol zullen individuen en organisaties bij de Verenigde Naties klacht kunnen indienen over schendingen van hun economische, sociale en culturele rechten. De organisatie probeert ook de internationale financiële instellingen (Internationaal Muntfonds, Wereldbank, enz.) te wijzen op hun verantwoordelijkheid inzake mensenrechten in het kader van hun activiteiten.

Wat is het doel van Amnesty International?

Het doel van Amnesty International is: eraan bijdragen dat op de hele wereld de rechten van de mens worden nageleefd. De basistekst van die rechten is de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM), die door de Verenigde Naties in 1948 is aangenomen. Amnesty richt zich in de eerste plaats tot Staten om de basisrechten van elk individu te garanderen en te beschermen, maar, net zoals de UVRM, is Amnesty van mening dat ieder mens er mee moet helpen voor zorgen dat de rechten en vrijheden die hijzelf geniet ook aan anderen toekomen. Amnesty ijvert voor naleving van de UVRM en andere internationale juridische normen op het gebied van de rechten van de mens. Zij geeft voorlichting en werkt aan bewustwording op het gebied van de mensenrechten. Verder zet Amnesty zich in om schendingen van de rechten van de mens te bestrijden.

Heeft het werk van Amnesty International resultaat?

Amnesty International is ervan overtuigd dat internationale samenwerking tussen mensen echt kan leiden tot verandering. Een groot aantal acties van Amnesty is echt succesvol.

In zeker één derde van alle acties is dat direct te zien: een gewetensgevangene wordt vrijgelaten, een 'verdwenen' persoon komt terecht, een zieke gevangene krijgt medische verzorging, een gevangene krijgt bezoek van familie of een advocaat of een doodvonnis wordt omgezet of uitgesteld.

Bij andere acties is zo'n verband niet direct zichtbaar. Het is vaak moeilijk om precies het resultaat te meten van het werk van Amnesty. De autoriteiten melden zelden dat een gevangene is vrijgelaten of dat zijn of haar situatie is verbeterd dankzij de inzet van Amnesty. Wel hebben (ex-)gevangenen gezegd dat zij hun leven of vrijheid aan Amnesty te danken hebben. Uit brieven van gevangenen blijkt dat het voor hen een grote morele steun is om te weten dat mensen uit verschillende werelddelen van hun lot op de hoogte zijn en daar verbetering in proberen te brengen. Onze internationale solidariteit helpt om hun hoop levend te houden.

Daarnaast speelt Amnesty een belangrijke rol in de bewustwording van en het actie voeren voor de mensenrechten. Amnesty heeft bijvoorbeeld grote campagnes tegen folteringen gevoerd. Mede dankzij deze inspanningen heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1984 het Verdrag tegen Foltering aangenomen. Amnesty heeft een raadgevende bevoegdheid bij diverse internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties.

We beperken ons niet tot thema’s als foltering en gewetensgevangenen. Amnesty International werkt voor de naleving van alle mensenrechten. We hebben mee geijverd voor de aanvaarding van een facultatief protocol bij het Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele rechten, waardoor slachtoffers ook die rechten kunnen inroepen tegenover hun staat.

Hoe internationaal is Amnesty International eigenlijk?

Amnesty International is een wereldwijde beweging van 7 miljoen mensen in meer dan 150 landen. De omvang en organisatie van de afdelingen in die landen kan verschillende vormen aannemen. Sommige afdelingen hebben duizenden leden, een landelijk secretariaat met betaalde medewerkers en honderden plaatselijke vrijwilligersgroepen verspreid over het gehele land. In andere landen is de Amnesty-groep kleiner en bestaat ze uit vrijwilligers.

Waar worden de rechten van de mens het meest geschonden?

Amnesty International maakt geen zwarte lijst van landen waar de rechten van de mens het meest worden geschonden. Vaak is het moeilijk of zelfs onmogelijk om een volledig beeld te krijgen van de mensenrechtenschendingen in een land. De methoden van onderdrukking en de gevolgen ervan kunnen van land tot land verschillen. In plaats van landen met elkaar te vergelijken, probeert Amnesty een einde te maken aan schendingen van mensenrechten in ieder specifiek geval.
Elk jaar documenteert Amnesty International schendingen van mensenrechten in 160 landen in haar Jaarrapport.

Is Amnesty International een politieke organisatie?

Amnesty International is niet aan enige regering, ideologie of godsdienst gebonden. Het is een onpartijdige organisatie die geen actie voert vóór of tegen regeringen of politieke systemen. Amnesty vindt dat onder ieder systeem de rechten van de mens moeten worden nageleefd en helpt slachtoffers van schendingen van die rechten, in welk land ook.

Voor welke landen werkt Amnesty International en heeft zij een mening over de politieke kleur of de ideologie in een land?

Amnesty International spreekt zich niet uit over de ideologie of de politieke situatie in een land. Zij wijst elke regering, waar ook ter wereld en ongeacht haar politieke strekking of de aard van het regime, op haar verantwoordelijkheid voor het respecteren en beschermen van de mensenrechten.

Mengt Amnesty International zich in de interne aangelegenheden van staten?

Mensenrechten houden niet op bij landsgrenzen. De rechten van de mens zoals die zijn vastgelegd in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens (UVRM), gelden overal en altijd en vrijwel alle landen ter wereld hebben plechtig beloofd de mensenrechten te respecteren. De UVRM is geen verdrag, maar is nader uitgewerkt in verschillende verdragen, zoals het Internationaal Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten en het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten (beide van 1966). De landen die deze verdragen hebben bekrachtigd, nemen wel degelijk een juridische verplichting op zich om de bepalingen van die verdragen na te komen.
Amnesty vraagt om de naleving van de verplichtingen die overheden zelf zijn aangegaan. Dit kan bezwaarlijk “inmenging in interne aangelegenheden” genoemd worden.

Hoe staat Amnesty International tegenover economische sancties ten aanzien van staten?

Amnesty is steeds bijzonder voorzichtig geweest met economische sancties. Amnesty International nam geen positie in over de legitimiteit van militaire, economische en culturele relaties met landen waar mensenrechten worden geschonden. Een tijd lang kon Amnesty International niet oproepen tot sancties tegen landen, ook indien zulke oproep haar mensenrechtenstrategie in dat land zou kunnen bevorderen. Evenmin kon Amnesty oproepen tot het opheffen van sancties indien deze leidden tot mensenrechtenschendingen. Die positie werd hoe langer hoe meer onhoudbaar.

Sinds 2001 kan Amnesty wel positie innemen ten aanzien van sancties tegen landen en gewapende groeperingen die de mensenrechten schenden, onder bepaalde voorwaarden:
- Amnesty kan zich verzetten tegen sancties waarvan redelijkerwijze kan aangenomen worden dat ze leiden tot zware schendingen van de mensenrechten. Sancties hebben immers regelmatig, ook al zijn zij bedoeld om regimes te raken en mensenrechtenschendingen een halt toe te roepen, averechtse effecten op de burgerbevolking, met onder andere ondervoeding en verslechtering van de algemene gezondheidstoestand tot gevolg.
- Anderzijds kan Amnesty wel sancties ondersteunen of ertoe oproepen, wanneer dergelijke sancties kunnen bijdragen tot de preventie, afname of beëindiging van zware schendingen van de mensenrechten. Dat moet van geval tot geval uiterst nauwgezet en onpartijdig worden onderzocht. Voor elke situatie moet een diepteanalyse worden uitgevoerd van de verantwoordelijkheden van de staten en organisaties die de sancties opleggen en de staten die door de sancties worden geraakt. Sowieso zal zal Amnesty in eerste instantie vragen om militaire ondersteuning stop te zetten.

Wat doet Amnesty International rond de rechten van holebi's en transseksuelen?

Amnesty International voert actie tegen alle vormen van discriminatie, dus ook als het gaat om discriminatie op grond van homoseksualiteit. Wanneer mensen gevangen zitten wegens hun seksuele geaardheid of wegens het opkomen voor gelijke rechten kunnen zij geadopteerd worden als gewetensgevangenen.

Werkt Amnesty International ook voor vluchtelingen en migranten?

De bescherming van de rechten van vluchtelingen en ontheemden is een integraal onderdeel van Amnesty International’s werk. Volgens de definitie van het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties uit 1951, is een vluchteling iemand die vervolging te vrezen heeft vanwege zijn ras, godsdienst of politieke overtuiging, of omdat hij/zij tot een bepaalde sociale groep behoort of een bepaalde nationaliteit heeft. Wie binnen de eigen landsgrenzen op de vlucht is, noemt men een ontheemde.

Vluchtelingen en ontheemden zijn het slachtoffer van tal van mensenrechtenschendingen in vele landen ter wereld. Ze moeten het recht krijgen om bescherming als vluchteling te vragen, ze moeten behoorlijke opvang krijgen en ze mogen niet worden teruggestuurd worden naar een land waar ze gevaar lopen op ernstige mensenrechtenschendingen. Ook als dat niet het geval is, moet een gedwongen terugkeer worden uitgevoerd met respect voor de mensenrechten. Amnesty International treedt op wanneer deze rechten geschonden worden. Zo stelde de organisatie rapporten op over de situatie van vluchtelingen uit landen zoals Irak en Soedan en voerde ze actie opdat hun rechten beschermd zouden worden.

Ook migranten kunnen het slachtoffer worden van schendingen van mensenrechten. Denk bijvoorbeeld aan problemen van mensenhandel, dwangarbeid, discriminatie, racisme en vooroordelen, uitbuiting en kwetsbare groepen zoals vrouwen en kinderen. Amnesty International komt ook op voor de rechten van deze migranten. Amnesty ijvert voor de ratificatie van het Internationaal Verdrag voor de Bescherming van de Rechten van Alle Arbeidsmigranten en hun Familieleden.
In België treedt Amnesty International op als waakhond van de wetgeving en het beleid rond vluchtelingen en andere migranten http://www.aivl.be/node/814. Amnesty International Vlaanderen is lid van de koepelorganisatie Vluchtelingenwerk Vlaanderen www.vluchtelingenwerk.be.

 

Waarom is Amnesty International in alle gevallen tegen foltering en de doodstraf?

Volgens het internationaal recht is foltering een straf of behandeling door de autoriteiten die erop gericht is iemand ernstige pijn toe te brengen of ernstig te doen lijden, lichamelijk of geestelijk.

Artikel 5 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) stelt: 'Niemand zal onderworpen worden aan folteringen, noch aan een wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing.' Allerlei vormen van mishandeling worden dus door het internationaal recht net zo goed verboden als foltering. In 1984 hebben de Verenigde Naties het Verdrag tegen Foltering en Andere Wrede, Onmenselijke of Onterende Behandeling aangenomen, waarin het verbod op foltering en mishandeling bindend is vastgelegd. Zo'n 120 staten hebben dat verdrag inmiddels geratificeerd. Het verbod op foltering en van onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing is absoluut: geen enkel staatsbelang en geen enkele omstandigheid kan een overtreding hiervan rechtvaardigen.

Amnesty International is in alle gevallen tegen de doodstraf omdat die straf een vorm van foltering is, en ook een schending is van het recht op leven dat in artikel 3 van de UVRM wordt genoemd. De doodstraf is zowel wreed als zinloos. Het is nooit bewezen dat de dreiging van de doodstraf afschrikwekkender is dan bijvoorbeeld het vooruitzicht op een langdurige gevangenisstraf. Bovendien is de doodstraf onherroepelijk: ze kan niet worden teruggedraaid wanneer een proces oneerlijk is geweest of de verkeerde persoon is veroordeeld.

Helpt Amnesty gevangenen die misdrijven hebben begaan?

Amnesty International komt voor alle gevangenen op in geval van foltering of doodstraf. Beide zijn in strijd met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Verder waakt Amnesty erover dat alle politieke gevangenen (die ervan verdacht worden geweld te hebben gebruikt of gepropageerd) eerlijk en binnen redelijke termijnen worden berecht. Onvoorwaardelijke vrijlating vraagt Amnesty alleen voor personen die gevangen zitten omdat zij op vreedzame wijze gebruik maakten van hun mensenrechten. Een dergelijke hechtenis is immers in strijd met onder meer de UVRM.

Het is een misverstand om te denken dat Amnesty International wil dat alle gevangenen vrijgelaten worden. Enkel in de bovengenoemde gevallen zal Amnesty voor hen optreden. De organisatie is niet tegen het vervolgen en bestraffen van criminelen. Meer nog, Amnesty International komt er juist voor op dat daders van mensenrechtenschendingen voor de rechter gebracht en veroordeeld worden.

Wat is een gewetensgevangene?

Een gewetensgevangene is, simpel gezegd, iemand die gevangen zit omdat hij of zij anders is of anders denkt dan de autoriteiten voor juist houden, of omdat hij of zij tot een bepaalde groep behoort. In meer formele bewoordingen: 'Een gewetensgevangene is een persoon die vanwege zijn of haar politieke, godsdienstige of andere overtuiging, etnische afkomst, geslacht, kleur, taal, nationale of maatschappelijke afkomst, economische status, geboorte of andere status gevangen is gezet of in zijn of haar bewegingsvrijheid wordt beperkt en die geen geweld of haat heeft gebruikt of gepropageerd.' Gewetensgevangenen zitten dus niet altijd in de gevangenis. Sommigen zijn onder huisarrest geplaatst, in ballingschap gestuurd of gedwongen opgenomen in een psychiatrische inrichting. Anderen worden het slachtoffer van maatregelen die een ernstige aantasting vormen van hun dagelijks leven en functioneren. Amnesty vraagt voor een gewetensgevangene onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating.

Werkt Amnesty International ook voor vrouwenrechten?

In de campagnes van Amnesty International wordt aandacht besteed aan zowel mannen als vrouwen die het slachtoffer zijn van ernstige mensenrechtenschendingen. Soms moet er echter meer nadruk gelegd worden op de rechten van vrouwen. Vrouwen zijn immers veel vaker dan mannen het slachtoffer van bepaalde vormen van mensenrechtenschendingen, zoals bijvoorbeeld genitale verminking, vrouwenhandel en huiselijk geweld. Sinds de ‘Stop Geweld tegen Vrouwen’-campagne in 2004 maken vrouwenrechten permanent deel uit van het actieplatform van Amnesty.

 

Wat doet Amnesty International aan schendingen tussen burgers onderling?

Amnesty International voert actie tegen ernstige schendingen van mensenrechten die gepleegd worden tussen burgers onderling. Amnesty komt tussenbeide wanneer de overheid in het land waar de schendingen gepleegd worden medeplichtig is, nalatig of een duidelijk gebrek aan initiatief toont om de schendingen stop te zetten en/of te voorkomen. Voorbeelden zijn geweld tegen vrouwen in gezins- of stamverband, of het optreden van particuliere beveiligingsdiensten. Amnesty wijst waar het gaat om dit soort schendingen de overheid op haar verantwoordelijkheden haar burgers te beschermen en de daders voor het gerecht te brengen.

 

Dringt Amnesty International aan op boycots van bedrijven?

In de terminologie van Amnesty zijn sancties gericht tegen regeringen, terwijl boycots tegen bedrijven zijn gericht. Boycots roepen meestal op om producten van een bepaald bedrijf niet te kopen. Doel van een boycot is om het desbetreffende bedrijf te bewegen tot het verrichten of staken van bepaalde handelingen. Amnesty hanteert als uitgangspunt dat ze niet oproept tot boycots. In uitzonderingsgevallen kan Amnesty het initiatief nemen tot of steun geven aan een boycot, mits
1) het doel van de boycot is om een verandering te bewerkstelligen in het beleid van een bedrijf dat betrokken is bij mensenrechtenschendingen;
2) Amnesty niet als enige organisatie een boycot organiseert of ondersteunt;
3) uit eigen onderzoek blijkt dat het bedrijf bij mensenrechtenschendingen betrokken is;
4) een boycot een laatste middel is om het bedrijf tot ander gedrag te bewegen.

 

Heeft Amnesty International een standpunt ten aanzien van bedrijven en hun rol inzake mensenrechten?

Zeker. Iedereen draagt mee verantwoordelijkheid voor het verwezenlijken van de waarden zoals die vastgelegd zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM). De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) riep in de preambule immers 'elk orgaan van de gemeenschap' en dus ook de ondernemingen op om de mensenrechten te erkennen, te promoten en te doen naleven. In overeenstemming met de druk van de publieke opinie en ondersteund door de acties van niet-gouvernementele organisaties, worden zij zich steeds meer bewust van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. (Corporate Social Responsibility).

Amnesty International benadert bedrijven enerzijds om ervoor te zorgen dat zij intern de mensenrechten naleven (t.a.v. hun werknemers) en dat zij normen nastreven in hun relaties met andere bedrijven (en met overheden) waarbij de mensenrechten in acht genomen worden. Amnesty probeert bedrijven ertoe te bewegen in hun opdracht ook het respect voor mensenrechten mee te nemen. Zo moeten bedrijven ervoor zorgen dat er geen mistoestanden zijn bij hun filialen in derde landen of dat zij geen waren kopen bij bedrijven die schendingen begaan (kinderarbeid, discriminatie). Anderzijds zal Amnesty ook tussenkomen wanneer een bedrijf zelf de mensenrechten schendt of er mee voor verantwoordelijk is (bijvoorbeeld, wanneer eigen veiligheidsdiensten schieten op stakers, of wanneer het bedrijf de politie op zijn terreinen toestaat om werknemers te arresteren, gewoonweg omdat ze staken).

Wat is Amnesty International's houding ten opzichte van niet-gouvernementele organisaties verantwoordelijk voor schendingen?

Amnesty International heeft zich in haar protest tegen mensenrechtenschendingen altijd gericht tot overheden, omdat zij kunnen worden aangesproken op hun internationaalrechtelijke plicht de fundamentele rechten van iedereen op hun grondgebied te beschermen. In 1991 heeft Amnesty haar werkterrein uitgebreid. Nu spreekt zij zich ook uit tegen mensenrechtenschendingen door oppositiegroeperingen en andere niet-gouvernementele entiteiten. Dat betekent bijvoorbeeld dat Amnesty zowel de Colombiaanse regering als FARC nauwlettend in het oog houdt. Ook niet-gouvernementele groeperingen moeten zich houden aan de internationaal geaccepteerde normen voor mensenrechten. Amnesty is bovendien zeer actief bezig met het thema “mensenrechten en bedrijfsleven”, waarbij ook bedrijven bewust gemaakt worden van hun rol in de realisatie van mensenrechten.

Kan ik Amnesty International helpen?

Amnesty is voor haar werk afhankelijk van tienduizenden vrijwilligers en sympathisanten die ieder op hun eigen wijze de organisatie actief ondersteunen. Je kan brieven schrijven, een petitie tekenen, een gift doen, een kaars kopen, aan de slag gaan in een Amnesty-groep, vrijwilliger worden op het secretariaat en nog veel meer…

Op onze website vind je zeker wat terug dat bij jou past!

hier niet op duwen