Beeld: Cox's Bazar Bangladesh (c) Amnesty - Reza Shahriar Rahman
Wanneer we ouder worden, komen onze mensenrechten meer onder druk te staan. Ouderen worden nog te vaak gezien als ontvangers van liefdadigheid in plaats van mensen met rechten die hun eigen keuzes kunnen maken. Ze krijgen ook te maken met ageism, oftewel stereotypering, vooroordelen en discriminatie omwille van leeftijd. Hiertegen optreden is niet simpel want de mensenrechten van ouderen zijn onvoldoende beschermd.
De COVID-19-pandemie heeft dit probleem erg zichtbaar gemaakt. Onderzoek van Amnesty International toont dat de Belgische overheden de mensenrechten van bewoners van woonzorgcentra geschonden hebben. Onder meer het recht op leven, het recht op gezondheid en het verbod op discriminatie werden met voeten getreden.
Ouderen zijn wereldwijd vaak de weinig zichtbare en genegeerde slachtoffers in crisis- en conflictsituaties. Zoals in Nagorno-Karabach, waar het conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan ouderen al decennia leed berokkent. In Myanmar en Bangladesh bleven ouderen in vluchtelingenkampen dan weer verstoken van humanitaire hulp.
Ook de inval van Rusland in Oekraïne treft ouderen onevenredig zwaar. Zij kunnen vaak niet vluchten en wonen in gevaarlijke omstandigheden in beschadigde woningen. Degenen die wel vluchten, verblijven meestal in overbelaste zorgvoorzieningen, zonder genoeg personeel om de nodige zorg te verlenen.
Amnesty International voert onderzoek naar de mensenrechten van ouderen, in binnen- en buitenland. We roepen overheden op om de mensenrechten van ouderen beter te beschermen, en we ijveren voor een internationaal ouderenrechtenverdrag. Zo’n verdrag kan zorgen voor een betere bescherming tegen ageism, en een betere bescherming van de mensenrechten van alle ouderen.