Ieder jaar schrijven we tijdens de Schrijfmarathon voor tien mensen of groepen die vastzitten of worden vervolgd voor wie ze zijn of waarin ze geloven. Jouw actie kan mee het verschil maken.
Samen zetten we autoriteiten onder druk om hun burgers beter te behandelen. Hoe meer handtekeningen, hoe groter de druk, hoe beter het resultaat. Lees hieronder over de personen voor wie we schrijven in 2022.
Twee jaar geleden had Dorgelesse uit Kameroen het druk met haar kapperszaak en haar gezin. Ze had nog nooit aan een betoging deelgenomen. In september 2020 maakte zich zoveel zorgen over de groeiende armoede dat ze voor het eerst in haar leven de straat opging om te protesteren. De demonstratie was geweldloos, maar Dorgelesse werd gearresteerd. Ze werd aangeklaagd wegens ‘rebellie, samenscholing en deelname aan bijeenkomsten en openbare demonstraties’ en tot 5 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Ze wil dolgraag weer bij haar gezin zijn.
Chow Hang-tung uit Hongkong is een moedige mensenrechtenadvocaat en -activist. Op 4 juni 2021 vroeg Chow mensen op sociale media om kaarsen aan te steken ter nagedachtenis aan de demonstranten die in 1989 omkwamen door het gewelddadige optreden van de autoriteiten op het Tiananmenplein in Beijing. Chow werd gearresteerd omdat ze het waagde hen te herdenken. Nu moet ze 22 maanden in de gevangenis zitten voor haar activisme. Bovendien riskeert ze nog meer gevangenisstraf, omdat ze zogezegd de nationale veiligheid in gevaar zou hebben gebracht met haar volstrekt geweldloze acties.
Aleksandra (kortweg Sasha) uit Rusland staat vooral in het teken van kunst en muziek en ze bespeelt allerlei muziekinstrumenten. Op 31 maart 2022 protesteerde ze vreedzaam tegen de Russische invasie in Oekraïne. Ze verving prijskaartjes in een supermarkt in Sint-Petersburg door kleine papieren etiketten met feiten over de invasie. Aleksandra werd gearresteerd en aangeklaagd voor haar geweldloze actie. Sindsdien zit ze vast, onder erbarmelijke omstandigheden. Ze kan 10 jaar cel krijgen.
Cecillia, Joanah en Netsai uit Zimbabwe hebben veel dingen gemeen: ze houden van bordspellen, Netflix kijken en ze hebben een passie voor politiek. Helaas hebben ze alle drie ook gruwelijke herinneringen aan verschrikkelijke gebeurtenis. Op 13 mei 2020 leidden ze een demonstratie tegen de regering. De vrouwen werden nadien gearresteerd en ontvoerd en ze getuigden dat ze ook gefolterd werden, onder meer met seksueel geweld. In plaats van de ontvoering te onderzoeken, werden de vrouwen aangeklaagd voor het verzinnen van hun tragedie. Ze riskeren jaren celstraf.
Luis Manuel Otero Alcántara is een zwarte Cubaanse kunstenaar. Hij houdt van schilderen en dansen en draagt graag felroze pakken. Op 11 juli 2021 zette Luis Manuel een filmpje online. Daarin zei hij dat hij van plan was om mee te doen aan een van de grootste demonstraties van de laatste tientallen jaren in Cuba. Hij werd gearresteerd en naar de extra beveiligde gevangenis van Guanajay gebracht, waar hij tot op de dag van vandaag vastzit. Zijn gezondheid gaat er achteruit en hij heeft passende medische zorg nodig.
In mei 2021 werd Shahnewaz Chowdhury’s dorp meegesleurd door een storm. Huizen raakten verwoest. Shahnewaz schreef een Facebookbericht over de impact van een lokale kolencentrale en legde een verband met de vernietiging van het milieu van zijn regio. Hij werd gearresteerd voor zijn Facebookbericht en 80 dagen vastgehouden op basis van de repressieve Digitale Veiligheidswet van Bangladesh. Shahnewaz kwam vrij op borgtocht, maar riskeert vele jaren celstraf als hij veroordeeld wordt.
Vahid Afkari komt uit een hechte Iraanse familie. Op 17 september 2018 werden hij en zijn broer Navid gearresteerd na een vreedzame demonstratie in hun woonplaats Shiraz. Drie maanden later werd ook hun broer Habib gearresteerd voor zijn vreedzaam protest. Vahid, Navid en Habib werden meerdere keren gefolterd en gedwongen om misdaden te ‘bekennen’ waarvan ze zeggen dat ze die niet gepleegd hebben. Navid werd in september 2020 geëxecuteerd. Habib zat 550 dagen in een eenzame opsluiting en kwam vrij in maart 2020. Vahid zit in eenzame opsluiting sinds september 2020. Hij is ten onrechte veroordeeld tot tientallen jaren gevangenisstraf en 74 zweepslagen.
Nasser Zefzafi komt uit de Rif in Marokko. Dit gebied kampt onder meer met problemen in de gezondheidszorg en het onderwijs. Veel mensen zijn er werkloos. De Hirak El-Rif beweging ontstond toen in 2016 protesten uitbraken waarin om verandering werd gevraagd. Nasser speelde daar een belangrijke rol in. Op 29 mei 2017 werd hij gearresteerd omdat hij een preek in een moskee onderbrak en de imam ervan beschuldigde een spreekbuis van de autoriteiten te zijn. Nasser kreeg 20 jaar gevangenisstraf.
In december 2018 was Zineb in Frankrijk aan het koken in haar appartement op de vierde verdieping van een woongebouw in Marseille. In de straten beneden gebruikten politieagenten traangas om een demonstratie uiteen te drijven. Toen Zineb haar raam wilde sluiten, schoot een politieagent met een traangasgranaatwerper in haar richting. Ze werd in het gezicht geraakt door een granaat en stierf in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Niemand is aangeklaagd of geschorst in verband met haar tragische dood.
Yren en Mariana willen gewoon in vrijheid leven. Maar als trans vrouwen hebben ze het druk met te strijden voor hun rechten. Transgender personen in Paraguay kunnen hun naam niet wettelijk veranderen en kunnen geen identiteitspapieren krijgen waarin hun juiste genderidentiteit is vermeld. De staat probeert hen onzichtbaar te maken en demonstraties worden vaak verboden. Meer nog, het is voor trans personen erg moeilijk om zich uit te spreken over de problemen waarmee ze in hun dagelijks leven worden geconfronteerd.