Franse politie intimideert en gebruikt geweld tegen mensen die vluchtelingen helpen
FRANSE AUTORITEITEN HEBBEN PERSONEN DIE ONDERSTEUNING BIEDEN AAN MENSEN OP DE VLUCHT IN NOORD-FRANKRIJK LASTIGGEVALLEN, geïntimideerd en zelfs aangevallen. DIT MAAKT DEEL UIT VAN EEN WELOVERWOGEN POGING OM UITINGEN VAN SOLIDARITEIT AAN BANDEN TE LEGGEN. EEN NIEUW AMNESTYRAPPORT ONTHULT HOE solidaire MENSEN IN CALAIS EN GRAND-SYNTHE GEVISEERD WORDEN DOOR POLITIE EN JUSTITIE.
Migranten en vluchtelingen zijn niet simpelweg verdwenen na de sloop van het 'Jungle'-kamp in Calais in 2016. Meer dan duizend mannen, vrouwen en kinderen leven nog steeds in de regio. Sinds het ontruimen van de jungle in 2016 doet de politie er alles aan om de opbouw van een nieuw kamp tegen te houden. Dat doen ze door tenten te verwijderen en mensen de toegang te ontzeggen tot basisvoorzieningen. Ze hebben geen regelmatige toegang tot voedsel, water, sanitaire voorzieningen, onderdak of juridische bijstand en zijn onderhevig aan huisuitzettingen, intimidatie en politiegeweld.
Het toegenomen aantal huisuitzettingen vloeit voort uit een bewust afschrikkingsbeleid van de Franse autoriteiten die willen vermijden dat mensen in de regio blijven. In Noord-Frankrijk is er bewust geen kantoor waar je asiel kan aanvragen. De Franse overheid richtte wel opvangcentra op, maar ook die bevinden zich ver weg en hebben niet altijd voldoende plaatsen. Hulpverleners en vrijwilligers in Noord-Frankrijk hebben getracht essentiële ondersteuning en diensten te bieden aan migranten en vluchtelingen in Calais en Grand-Synthe, die de Franse staat hen daar niet biedt.
“Ik heb mijn land verlaten op zoek naar veiligheid, maar hier word ik geconfronteerd met misbruik door de politie... De politie komt elke dag om mijn tent en kleding mee te nemen.” - Getuigenis van een Iraanse maN
In plaats van mensen in nood te helpen, viseren de Franse autoriteiten solidaire individuen en organisaties die opkomen voor de rechten van vluchtelingen en migranten. De rol van deze hulpverleners en vrijwilligers is cruciaal om de levensomstandigheden van deze mensen te verbeteren. Het vergt moed om ervoor te kiezen mensen te helpen in erbarmelijke omstandigheden als je daardoor zelf een doelwit van de politie wordt. De politie beschikt over een grote trukendoos als het aankomt op intimidatie: lastercampagnes tegen hulpverleners, restricties over wie hulp mag verlenen, identiteitscontroles, parkeerboetes, en in sommige gevallen aanhouding en vervolging voor laster, smaad en geweld.
646 gevallen van politiemisbruik tegen vrijwilligers
UPDATE: TOM WERD OP 20 JUNI, WERELDVLUCHTELINGENDAG, VRIJGESPROKEN VAN ALLE AANKLACHTEN!
Tom Ciotkowski is een Brits vrijwilliger in Calais. Eind juli 2018 zag hij een politieagent een vrijwilliger schoppen die voedsel uitdeelde. Tom filmde het gebeuren met zijn gsm. Hij sprak de agent aan op zijn gedrag en vroeg hem om zijn identificatienummer. Als reactie sloeg de agent een vrouwelijke vrijwilliger die bij Tom stond. Wanneer Tom de agent aanmaande om daarmee te stoppen, duwde de agent hem weg. Tom werd gearresteerd en aangeklaagd voor “smaad en geweld”. De jonge Brit moet volgende week voor de rechter verschijnen. Hij diende zelf ook klacht in tegen de politieagent.
Tom is niet alleen. Door middel van intimidatie wil de Franse overheid Calais minder aantrekkelijk maken. Een rapport van vier organisaties die actief zijn in Noord-Frankrijk stelt dat er tussen november 2017 en juni 2018 sprake was van 646 gevallen van politiemisbruik tegen vrijwilligers.
Mensenrechtenverdedigers vertelden Amnesty International dat de druk die ze hierdoor voelen hen raakt in het alledaagse leven. Ze lijden onder de stress. Omdat ze mensen op de vlucht die door de overheid in de steek worden gelaten een hart onder de riem willen steken.
Loan Torondel werkte voor de organisatie l’Auberge des Migants in en rond Calais. Hij werd veroordeeld voor laster nadat hij deze tweet de wereld instuurde (zie foto rechts). Loan nam de foto tijdens het monitoren van politiecontroles in en rond het kamp. Hij suggereerde dat de agenten bij lage temperaturen het deken van de man zouden afnemen.
Loan werd in september 2018 schuldig bevonden voor “smaad tegen de politie” en veroordeeld tot een opgeschorte straf van 1500 EUR en een effectieve straf van 1000 EUR aan kosten en schade. Als coördinator van de organisatie bekleedde hij een publieke rol en publiceerde hij informatie over de inbreuken door de politie jegens mensen op de vlucht. Toen hij voor zijn aanklacht door de politie ondervraagd werd, kreeg hij verschillende waarschuwingen zoals “wees voorzichtig, we houden je in het oog”.
EUROPESE TREND
De vijandigheid van Europese overheden tegenover hulpverleners is niet nieuw. Van herhaardelijke smaadcampagnes tegen reddingsoperaties op de Middellandse Zee tot de wetgeving in Hongarije die hulp aan vluchtelingen en migranten door organisaties strafbaar maakt.
Ook in België zijn er veel vrijwilliger actief die solidair zijn met vluchtelingen en migranten. Ze bieden bijvoorbeeld onderdak aan, organiseren voedselbedelingen of delen kleren uit. De overheid moet ervoor zorgen dat deze mensen en organisaties hun werk kunnen doen in een veilige omgeving, zonder angst voor intimidatie of represailles. Solidariteit moet aangemoedigd worden, niet bestraft.
