Onze werkwijze
We doen onderzoek en voeren vol overtuiging campagne om de naleving van mensenrechten wereldwijd waar te maken. Miljoenen supporters steunen ons werk en samen boeken we resultaat.
zo zorgen we voor gerechtigheid
We doen mensenrechtenschendingen stoppen en helpen slachtoffers en hun naasten in hun strijd om gerechtigheid. Zo doen we dat:
Onderzoeken
Mensenrechten doen naleven begint met de feiten. Over de hele wereld doen we baanbrekend en grondig onderzoek. Onze onderzoekers documenteren schendingen van mensenrechten en brengen onrecht aan het licht.
Actievoeren
We organiseren acties en campagnes via petities, brieven, protesten en meer. We mobiliseren een wereldwijde beweging van meer dan 10 miljoen mensen en laten collectief onze stem horen aan machthebbers die mensenrechten schenden.
Beleid beïnvloeden
We zetten mensenrechten op de agenda van beleidsmakers, bedrijven en andere machthebbers. We oefenen druk op hen uit, zodat ze mensenrechten respecteren, bevorderen en beschermen in hun wetten en praktijken.
ONZE SUCCESSEN
Door onze gezamenlijke inzet wordt verandering mogelijk. Doodsvonnissen worden omgezet. Discriminerende wetten worden aangepast. En mensen die gevangen zitten alleen omdat ze hun mening hebben gegeven, komen vrij.
De kracht om positieve verandering te brengen, zit in elk van ons.
Een toekomst waarin mensenrechten gelden voor iedereen. Dat is waar we ons bij Amnesty International voor inzetten, gesteund door meer dan 10 miljoen mensen wereldwijd.
We geloven in gedeelde verantwoordelijkheid voor wat er in de wereld gebeurt. In gedeelde menselijkheid. In de kracht van mensen om samen voor verandering te zorgen.
Jij ook? Dan ben je bij Amnesty op je plek!
Hoe worden we gefinancierd?
We worden gesteund door mensen zoals jij. We nemen geen geld aan van overheden voor ons onderzoek en onze acties en campagnes, want we willen altijd en overal kunnen zeggen wat we willen. Onpartijdigheid en onafhankelijkheid zijn deel van onze kernprincipes. Ze vormen de basis van alles wat we doen.
Hoe worden we bestuurd?
Amnesty International draait op de kracht van mensen. We zijn een democratische organisatie, wat betekent dat we worden bestuurd door individuele leden zoals jij. Dat is zo voor zowel de internationale beweging als de Vlaamse afdeling van Amnesty International.
Veelgestelde vragen over Amnesty International
Amnesty streeft naar een rechtvaardige wereld waarin iedereen gelijke rechten heeft en in vrijheid kan leven. We doen onderzoek, voeren vol overtuiging campagne en lobbyen met beleidsmakers om de naleving van mensenrechten wereldwijd waar te maken. Miljoenen supporters steunen ons werk en samen boeken we resultaat.
Het doel van Amnesty International is: eraan bijdragen dat op de hele wereld de rechten van de mens worden nageleefd. De basistekst van die rechten is de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM), die door de Verenigde Naties in 1948 is aangenomen. Amnesty richt zich in de eerste plaats tot Staten om de basisrechten van elk individu te garanderen en te beschermen, maar, net zoals de UVRM, is Amnesty van mening dat ieder mens er mee moet helpen voor zorgen dat de rechten en vrijheden die hijzelf geniet ook aan anderen toekomen. Amnesty ijvert voor naleving van de UVRM en andere internationale juridische normen op het gebied van de rechten van de mens. Zij geeft voorlichting en werkt aan bewustwording op het gebied van de mensenrechten. Verder zet Amnesty zich in om schendingen van de rechten van de mens te bestrijden.
Amnesty is voor haar werk afhankelijk van tienduizenden vrijwilligers en sympathisanten die ieder op hun eigen wijze de organisatie actief ondersteunen. Je kan bijvoorbeeld brieven schrijven, een petitie tekenen, een gift doen, meedoen aan een demonstratie, een kaars kopen, aan de slag gaan in een Amnesty-groep of vrijwilliger worden op ons secretariaat. Ontdek hoe jij mee het verschil kan maken voor mensenrechten.
Je steunt ons mensenrechtenwerk ook enorm door het delen van onze berichten en oproepen op sociale media.
Amnesty International is een wereldwijde beweging van meer dan 10 miljoen mensen in meer dan 150 landen. De omvang en organisatie van de afdelingen in die landen kan verschillende vormen aannemen. Sommige afdelingen hebben duizenden leden, een landelijk secretariaat met betaalde medewerkers en honderden plaatselijke vrijwilligersgroepen verspreid over het gehele land. In andere landen is de Amnesty-groep kleiner en bestaat ze uit vrijwilligers.
Ook jij kan deel uitmaken van deze internationale beweging. Jouw (gratis) lidmaatschap maakt het verschil want hoe meer leden, hoe groter de druk op machtshebbers.
Amnesty International werd in 1961 in Engeland opgericht door de advocaat Peter Benenson. Amnesty International Belgium werd opgericht in 1973, terwijl de Vlaamse tak van de wereldwijde beweging het daglicht zag in 1978.
Het gros van het onderzoek naar schendingen wordt georganiseerd vanuit het internationaal secretariaat dat kantoren heeft in een tiental plaatsen over de gehele wereld. Uit het onderzoek komen rapporten en andere publicaties die gebruikt worden om mensenrechtenschendingen te verhelpen of te voorkomen. Dat gaat om publieke acties, schrijfacties, acties op sociale media, petities en lobbywerk.
Op basis van het Amnesty-onderzoek, voeren lokale afdelingen wereldwijd actie. Op ons secretariaat te Brussel wordt dit werk dagelijks gecoördineerd voor Amnesty International Vlaanderen.
Voor zijn acties en campagnes kan Amnesty Vlaanderen rekenen op vrijwilligers in groepen, in landen- en themacoördinatieteams evenals op vele individuele activisten, online en offline. De activisten nemen deel aan schrijfacties, online acties, publieke manifestaties, etc. Prioriteit wordt gegeven aan onder meer de wereldwijde internationale campagnes, als ook aan een selectie van landen en thema’s.
De kaars en prikkeldraad zijn het symbool van Amnesty. De prikkeldraad staat voor gevangenschap, de kaars symboliseert de hoop, het leven. Een oud Chinees gezegde verwoordt de boodschap van Amnesty: het is beter een kaars te ontsteken dan de duisternis te vervloeken.
Amnesty International is niet aan enige regering, ideologie of godsdienst gebonden. Het is een onpartijdige organisatie die geen actie voert vóór of tegen regeringen of politieke systemen. Amnesty vindt dat onder ieder systeem de rechten van de mens moeten worden nageleefd en helpt slachtoffers van schendingen van die rechten, in welk land ook.
Amnesty gebruikt bij voorkeur eigen onderzoek en enkel informatie die door betrouwbare, onafhankelijke bronnen bevestigd is. Vooraleer er verklaringen worden afgelegd of publicaties of rapporten worden uitgebracht, wordt de tekst nauwkeurig nagekeken om te verzekeren dat deze feitelijk juist is, politiek onpartijdig en consistent met de missie van Amnesty International.
Wanneer Amnesty International onbewezen beschuldigingen behandelt, in plaats van vaststaande feiten, maakt het dit duidelijk in zijn bevindingen en kan het bijvoorbeeld om een onderzoek vragen. Indien Amnesty International een fout heeft gemaakt, publiceert het achteraf een correctie.
Als resultaat van dit alles wordt het onderzoek van Amnesty International over heel de wereld gewaardeerd om zijn betrouwbaarheid. We worden geconsulteerd door regeringen, intergouvernementele organisaties, journalisten, academici en andere mensenrechtenorganisaties en actiegroepen.
Amnesty International verkiest uiteraard om ter plekke onderzoek te doen naar mensenrechtenschendingen. Maar wanneer dat niet mogelijk is, bijvoorbeeld omdat de toegang wordt geweigerd of de situatie te onveilig is, hebben we een heel arsenaal aan methodes en manieren ontwikkeld om toch grondig en betrouwbaar onderzoek te doen. Voorbeelden daarvan zijn onze goede relaties met mensenrechtenactivisten in zowat alle landen ter wereld, contacten met diplomatieke vertegenwoordigers, analyse van satellietbeelden en andere publiek beschikbare data, het monitoren van (sociale) media, enzovoorts.
Neen, of toch niet alleen. We werken om mensenrechtenschendingen te doen stoppen. Zo willen we bijvoorbeeld de vrijlating van een gewetensgevangene. Wanneer dat lukt, is daarmee natuurlijk niet per se het probleem opgelost dat aan de oorsprong lag: het kan best zijn dat er nog gewetensgevangenen zijn, dat de regering in kwestie nog regels overtreedt of dat er wetten zijn die verder onrecht mogelijk maken. Maar Amnesty strijdt ook om die andere gewetensgevangenen vrij te krijgen, om regeringen ter verantwoording te roepen voor hun tekorten en om wetten in lijn te brengen met het internationaal recht. Vaak grijpen we ook een concrete zaak aan om een groter probleem duidelijk te maken en op te lossen.
Een makkelijk voorbeeld om onze manier van werken te begrijpen is ons werk rond de doodstraf: we hebben er mee voor gezorgd dat tientallen of zelfs honderden mensen die de doodstraf hadden gekregen, toch niet geëxecuteerd werden. Je zou dat symptoombestrijding kunnen noemen. Tezelfdertijd hebben we er echter ook mee voor gezorgd dat slechts een minderheid van de landen wereldwijd deze wrede en onmenselijke straf nog toepassen.
Op basis van al ons onderzoek en jarenlang opgebouwde expertise geven we ook erg vaak advies over wetgeving en internationale verdragen om zo het wettelijk kader sterker te maken en ook te voorkomen dat er mensenrechtenschendingen gebeuren. Zo zijn er nu niet enkel verdragen en afspraken tegen foltering en mishandeling maar ook over hoe foltering en mishandeling kan worden voorkomen.
Amnesty International is ervan overtuigd dat internationale samenwerking tussen mensen echt kan leiden tot verandering. Een groot aantal acties van Amnesty is echt succesvol.
In zeker één derde van alle acties is dat direct te zien: een gewetensgevangene wordt vrijgelaten, een 'verdwenen' persoon komt terecht, een zieke gevangene krijgt medische verzorging, een gevangene krijgt bezoek van familie of een advocaat of een doodvonnis wordt omgezet of uitgesteld.
Bij andere acties is zo'n verband niet direct zichtbaar. Het is vaak moeilijk om precies het resultaat te meten van het werk van Amnesty. De autoriteiten melden zelden dat een gevangene is vrijgelaten of dat zijn of haar situatie is verbeterd dankzij de inzet van Amnesty. Wel hebben (ex-)gevangenen gezegd dat zij hun leven of vrijheid aan Amnesty te danken hebben. Uit brieven van gevangenen blijkt dat het voor hen een grote morele steun is om te weten dat mensen uit verschillende werelddelen van hun lot op de hoogte zijn en daar verbetering in proberen te brengen. Onze internationale solidariteit helpt om hun hoop levend te houden.
Daarnaast speelt Amnesty een belangrijke rol in de bewustwording van en het actie voeren voor de mensenrechten. Amnesty heeft bijvoorbeeld grote campagnes tegen folteringen gevoerd. Mede dankzij deze inspanningen heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in 1984 het Verdrag tegen Foltering aangenomen. Amnesty heeft een raadgevende bevoegdheid bij diverse internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties.
We beperken ons niet tot thema’s als foltering en gewetensgevangenen. Amnesty International werkt voor de naleving van alle mensenrechten. We hebben mee geijverd voor de aanvaarding van een facultatief protocol bij het Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele rechten, waardoor slachtoffers ook die rechten kunnen inroepen tegenover hun staat.
Amnesty International komt voor alle gevangenen op in geval van foltering of doodstraf. Beide zijn in strijd met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Verder waakt Amnesty erover dat alle gevangenen (die ervan verdacht worden geweld te hebben gebruikt of gepropageerd) eerlijk en binnen redelijke termijnen worden berecht. Onvoorwaardelijke vrijlating vraagt Amnesty alleen voor personen die gevangen zitten omdat zij op vreedzame wijze gebruik maakten van hun mensenrechten. Een dergelijke hechtenis is immers in strijd met onder meer de UVRM.
Het is een misverstand om te denken dat Amnesty International wil dat alle gevangenen vrijgelaten worden. Enkel in de bovengenoemde gevallen zal Amnesty voor hen optreden. De organisatie is niet tegen het vervolgen en bestraffen van criminelen. Meer nog, Amnesty International komt er juist voor op dat daders van mensenrechtenschendingen voor de rechter gebracht en veroordeeld worden.
Een gewetensgevangene is een persoon
- die gevangen zit of op een andere manier in bewegingsvrijheid wordt beperkt
- vanwege een politieke, religieuze of andere overtuiging of omwille van etnische afkomst, geslacht, huidskleur, taal, nationale of sociale afkomst, economische status, geboorte, seksuele geaardheid of andere status
- die geen geweld heeft gebruikt en zich niet schuldig maakte aan het aanzetten tot haat.
Ja, Amnesty International werkt rond de rechten van alle mensen, dus ook van mensen op de vlucht. Een vluchteling is, volgens de definitie van het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties uit 1951, iemand die vervolging riskeert door bijvoorbeeld diens ras, godsdienst of politieke overtuiging, of omdat die tot een bepaalde sociale groep behoort of een bepaalde nationaliteit heeft. Wie binnen de eigen landsgrenzen op de vlucht is, noemt men een ontheemde. Alle mensen die hun land verlaten om welke reden dan ook zijn migranten.
Vluchtelingen en ontheemden hebben volgens het VN-Vluchtelingenverdrag en verschillende nationale en internationale wetgeving het recht om internationale bescherming aan te vragen. Daar wordt in heel wat landen, inclusief België, recht op opvang aangekoppeld. Mensen die risico lopen op ernstige mensenrechtenschendingen, mogen in geen geval teruggestuurd worden. Wanneer mensen wel terug naar eigen land kunnen, moet ook dit gebeuren met respect voor mensenrechten.
Amnesty International komt in actie wanneer mensenrechten geschonden worden en we inschatten dat onze acties een positieve verandering teweeg kunnen brengen. Zo stelde de organisatie rapporten op over de situatie in Sudan en Irak en verzette de organisatie zich tegen het terugsturen van mensen naar bepaalde regio’s binnen die landen omdat er reëel risico bestaat dat de rechten van mensen bij terugkeer ernstig geschonden zouden worden.
Ook migranten kunnen het slachtoffer worden van schendingen van mensenrechten. Denk bijvoorbeeld aan mensen met een migratieachtergrond die het slachtoffer worden van mensenhandel, dwangarbeid, discriminatie, racisme en of uitbuiting. Amnesty International komt ook op voor de rechten van deze migranten. Amnesty ijvert voor de ratificatie van het Internationaal Verdrag voor de Bescherming van de Rechten van Alle Arbeidsmigranten en hun Familieleden.
In België treedt Amnesty International op als waakhond van de wetgeving en het beleid rond vluchtelingen en andere migranten http://www.aivl.be/node/814. Amnesty International Vlaanderen is lid van de koepelorganisatie Vluchtelingenwerk Vlaanderen www.vluchtelingenwerk.be.En werkt wanneer het kan samen met organisaties zoals 11.11.11., Caritas, Orbit, enz.
Uiteraard. Mensenrechten gelden voor iedereen. Maar over de hele wereld worden veel vrouwen en meisjes nog steeds gediscrimineerd op basis van geslacht en gender. Genderongelijkheid ligt ten grondslag aan veel problemen die vrouwen en meisjes onevenredig zwaar treffen, zoals huiselijk en seksueel geweld, lagere lonen, geen toegang tot onderwijs en ontoereikende gezondheidszorg.
Amnesty International voert actie tegen discriminatie, ook voor mensen die gediscrimineerd worden omwille van hun seksuele voorkeur of genderidentiteit.
Het letterwoord LGBTI+ staat voor Lesbische, Gay (of homoseksuele), Biseksueele, Trans en Intersekse personen. De + staat voor andere vormen van genderidentiteit of seksuele voorkeur.
Amnesty International voert actie tegen ernstige schendingen van mensenrechten die gepleegd worden tussen burgers onderling. Amnesty komt tussenbeide wanneer de overheid in het land waar de schendingen gepleegd worden medeplichtig is, nalatig of een duidelijk gebrek aan initiatief toont om de schendingen stop te zetten en/of te voorkomen. Voorbeelden zijn geweld tegen vrouwen in gezins- of stamverband, of het optreden van particuliere beveiligingsdiensten. Amnesty wijst waar het gaat om dit soort schendingen de overheid op haar verantwoordelijkheden haar burgers te beschermen en de daders voor het gerecht te brengen.
Mensenrechten houden niet op bij landsgrenzen. De rechten van de mens zoals die zijn vastgelegd in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens (UVRM), gelden overal en altijd en vrijwel alle landen ter wereld hebben plechtig beloofd de mensenrechten te respecteren. De UVRM is geen verdrag, maar is nader uitgewerkt in verschillende verdragen, zoals het Internationaal Verdrag inzake Economische, Sociale en Culturele Rechten en het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten (beide van 1966). De landen die deze verdragen hebben bekrachtigd, nemen wel degelijk een juridische verplichting op zich om de bepalingen van die verdragen na te komen.
Amnesty vraagt om de naleving van de verplichtingen die overheden zelf zijn aangegaan. Dit kan bezwaarlijk “inmenging in interne aangelegenheden” genoemd worden.
Amnesty International maakt geen ranglijsten op van mensenrechtenschendingen. Principieel willen we dat niet: één slachtoffer van een mensenrechtenschending is er één te veel. Bovendien is het moeilijk of zelfs onmogelijk om een volledig beeld te krijgen van de mensenrechtenschendingen in een land. De methoden van onderdrukking en de gevolgen ervan kunnen van land tot land verschillen. In plaats van landen met elkaar te vergelijken, probeert Amnesty een einde te maken aan schendingen van mensenrechten in ieder specifiek geval.
Elk jaar documenteert Amnesty International schendingen van mensenrechten in 160 landen in zijn jaarrapport en elk jaar maken we ook een specifiek overzichtsrapport over de globale strijd tegen de doodstraf.
Amnesty International spreekt zich niet uit over de ideologie of de politieke situatie in een land. Zij wijst elke regering, waar ook ter wereld en ongeacht haar politieke strekking of de aard van het regime, op haar verantwoordelijkheid voor het respecteren en beschermen van de mensenrechten.