Zuid-Korea: Online seksueel misbruik woekert terwijl overlevenden de schuld geven aan het falen van Google

Vrouwen en meisjes verklaarden dat het melden van niet-consensuele expliciete inhoud bij Google zo’n moeilijk te navigeren proces was dat video's van seksueel misbruik online bleven circuleren.

“Terwijl een golf van digitale seksuele misdrijven in Zuid-Korea ernstige schade toebrengt aan de vrouwen en meisjes die er het doelwit van zijn, verergert het inadequate systeem van Google voor het melden van niet-consensuele expliciete inhoud de zaken”, aldus Jihyun Yoon, directeur van Amnesty International Korea.

“Google moet meer doen om de verspreiding van online gendergerelateerd geweld te voorkomen - niet alleen in Korea, maar wereldwijd. Iedereen die schadelijke content wil verwijderd zien moet ditzelfde gebrekkige meldingssysteem gebruiken, dus het is zeer waarschijnlijk dat deze kwestie zich tot ver buiten Korea uitstrekt.”

Amnesty International is vandaag een wereldwijde petitie gestart waarin Google wordt opgeroepen de gebreken in zijn meldingssysteem aan te pakken.

Digitale seksuele misdrijven nemen toe ondanks ‘Nth Room’-zaak

In maart 2020 onthulde een groep Zuid-Koreaanse journalisten het bestaan van acht geheime chatrooms op berichtenapp Telegram waar duizenden video's van vrouwen en meisjes met expliciete seksuele inhoud zonder toestemming werden verkocht door middel van cryptocurrency. De Koreaanse politie zei dat meer dan 60.000 mensen deelnamen aan de misdaden in deze chatrooms, algemeen bekend als de ‘Nth Room’-zaak.

In oktober 2021 werd een van de chatoperators van de ‘Nth Room’-zaak veroordeeld tot 42 jaar gevangenisstraf. Digitale seksuele misdrijven blijven echter doorgaan, en het gemak waarmee de beelden herhaaldelijk worden gedeeld en verspreid zorgt voor bijkomend leed.

Uit recente strafzaken blijkt dat daders overlevenden vaak bedreigen met bestaande videobeelden om verder seksueel misbruik te begaan en meer content te produceren. Hieruit blijkt dat als de niet-consensuele inhoud en persoonlijke informatie van overlevenden niet wordt verwijderd, vrouwen en meisjes aan verdere schade en misdrijven worden blootgesteld, zelfs wanneer de oorspronkelijke daders worden gestraft.

“Het verwijderen van niet-consensuele expliciete inhoud die online circuleert, is essentieel voor het herstel van het dagelijks leven van de overlevenden. Deze vrouwen hebben geen andere keuze dan hun vertrouwen te stellen in verwijderingsverzoeken aan techbedrijven, ondanks het pijnlijke proces van het herhaaldelijk moeten zoeken naar en verzamelen van de niet-consensuele expliciete content waarin zij voorkomen,” aldus Jihyun Yoon.

“Wanneer deze verzoeken niet snel worden verwerkt en de schadelijke content op elk moment opnieuw kan worden verspreid, worden overlevenden blootgesteld aan langdurige fysieke en mentale schade.”

Het slecht functionerende rapporteringssysteem van Google

Google zegt dat niet-consensuele expliciete inhoud op verzoek kan worden verwijderd. De overlevenden en activisten die met Amnesty International Korea spraken, vertelden echter dat de meldingscategorieën en -procedures van Google verwarrend en moeilijk te volgen waren. De juiste formulieren waren moeilijk te vinden, en ze bevatten onduidelijke categorieën over het soort inhoud dat werd gemeld.

Nadat een klacht uiteindelijk met succes was ingediend, werden gebruikers geconfronteerd met een gebrek aan communicatie over de voortgang van hun claim - vaak maanden aan een stuk.

Amnesty International Korea hield een enquête onder 25 overlevenden en activisten. Alle 11 van degenen die via Google klacht indienden, zeiden dat het moeilijk was om te bevestigen of hun verzoeken naar behoren waren verwerkt. Dit was vooral te wijten aan een gebrek aan communicatie van Google tijdens het meldingsproces.

*Hyun-jin wachtte iets meer dan een jaar tussen het ontvangen van een ontvangstbevestiging van Google en het uiteindelijk geïnformeerd worden over het resultaat van een reeks verwijderingsverzoeken die zij had ingediend.

Google leek ook geen rekening te houden met het trauma van overlevenden bij het opstellen van zijn verwijderingsprocedures. Bij het melden van inhoud moeten gebruikers een vakje aanvinken waarin staat dat ze weten dat ze gestraft kunnen worden als de inzending niet waar is, terwijl Google aangeeft onvolledige klachten niet in behandeling te nemen.

Hyun-jin zei dat deze richtlijnen haar angst vergrootten: “Ik diende het met moeite in, maar in plaats van ervan overtuigd te zijn dat het verwijderd zou worden, werd ik angstiger omdat ik dacht dat als het niet zou werken, het mijn verantwoordelijkheid zou zijn.”

Sindsdien heeft ze een modelbrief van 600 woorden opgesteld waarin ze in detail uitlegt waarom de inhoud onwettig is, en ze heeft deze gedeeld met andere overlevenden om hen te helpen bij het indienen van verwijderingsverzoeken.

Een van de meldingsformulieren van Google vereist ook dat er een ‘foto-identificatie’ wordt bijgevoegd bij het indienen van een melding, waarbij geen rekening wordt gehouden met het feit dat overlevenden van wie zonder hun toestemming expliciet materiaal is verspreid, bang zijn hun foto online te delen.

“Overlevenden vragen om hun pasfoto online te zetten, waar video's van slachtoffers circuleren, is traumatiserend”, aldus Dan van activistengroep Team Flame.

Google is 'de slechtste website voor secundair slachtofferschap'

Amnesty International interviewde vier overlevenden van online gendergerelateerd geweld en zes activisten die hen steunden. Alle overlevenden meldden schade aan hun lichamelijke en geestelijke gezondheid, waaronder de noodzaak om zich af te zonderen van de samenleving om stigmatisering te voorkomen.

Hoewel het seksueel misbruik en de online verspreiding ervan deze overlevenden al enorme schade berokkende, werd dit nog verergerd toen ze werden geconfronteerd met het trage en verwarrende proces om de inhoud van het internet te verwijderen.

“Het was zo gemakkelijk [voor de dader] om een video te uploaden, maar het duurde maanden om die verwijderd te krijgen,” vertelde overlevende Hyun-jin aan Amnesty International.

Zij was naar de politie gestapt nadat een niet-vrijwillige video van haar met expliciete seksuele inhoud online was verspreid. Ze ging er toen onterecht van uit dat de video snel verwijderd zou worden.

“Als je op deze manier slachtoffer wordt, heb je geen idee wat je moet doen. Ik keek de hele dag naar mijn telefoon en googelde mijn naam. Ik kon nauwelijks een uur per dag slapen, omdat ik de meeste tijd besteedde aan zoeken. Ik had constant nachtmerries, maar de realiteit zelf was meer een nachtmerrie.”

“Om video's, afbeeldingen en zoekwoorden te verwijderen, moest ik honderden screenshots maken en deze aan Google melden. Ik kon niemand anders vragen om dit allemaal voor mij te doen, want ik moest deze schadelijke beelden waarop ik zelf stond afgebeeld bij mijn melding voegen. Ik moest het allemaal alleen doen.”

“Google heeft veel voordelen - je kunt gemakkelijk de informatie krijgen die je wilt. Maar voor de slachtoffers is Google niets meer dan een enorme distributiewebsite. Het is de slechtste website in termen van secundair slachtofferschap. Laatst controleerde ik de URL's met de verspreide inhoud, en [de zoekresultaten] waren meer dan 30 pagina's lang. Ze werden zelfs niet gemakkelijk verwijderd op verzoek. [Toch] kan ik niet anders dan doorgaan met het indienen van verwijderingsverzoeken”, aldus Hyun-jin.

Verantwoordelijkheid van technologiebedrijven om schade op hun platformen te voorkomen

Het inadequate rapporteringssysteem van Google is moeilijk te navigeren, inconsistent en moeilijk te volgen, waardoor overlevenden niet op snelle en transparante manier worden geholpen.

De verantwoordelijkheid van alle bedrijven om de mensenrechten te respecteren is goed verwoord in de UN Guiding Principles on Business and Human Rights. Daarin staat dat alle bedrijven moeten voorkomen dat ze met hun eigen activiteiten negatieve gevolgen voor de mensenrechten veroorzaken of daartoe bijdragen, en dat ze dergelijke gevolgen moeten aanpakken als ze zich voordoen.

Het mensenrechtenbeleid van Google zelf stelt dat het zich inzet voor ‘het handhaven van de normen die zijn vastgelegd in de United Nations Guiding Principles on Business and Human Rights’.

“Door inconsequent en traag te reageren op verwijderingsverzoeken van overlevenden van digitale seksuele misdrijven, laat Google na de mensenrechten te respecteren. Het moet een meldsysteem invoeren waarin overlevenden centraal staan en dat nieuwe traumatisering voorkomt en gemakkelijk toegankelijk, navigeerbaar en controleerbaar is”, aldus Jihyun Yoon.

“Google moet ervoor zorgen dat online gendergerelateerd geweld niet plaatsvindt binnen zijn dienstverlening. Overlevenden van digitale misdaden moeten worden geholpen door de meldingsmechanismen van Google, in plaats van dat hun lijden er nodeloos door wordt verlengd.”

Amnesty International vroeg Google op 11 november schriftelijk om een reactie op zijn bevindingen. Google gaf geen officiële reactie, maar verklaarde in een ontmoeting dat deze kwestie van belang is en het bedrijf wil verbeteren hoe het hierop reageert.

*Alle echte identiteiten van de overlevenden zijn op hun verzoek beschermd.