VS-inreisverbod voor moslims zou onmetelijke schade veroorzaken
Een federaal hof van beroep buigt zich maandag over het inreisverbod dat de regering-Trump wil invoeren. Als het hof het licht op groen zet voor het Trump-decreet, zal dat niet alleen immigranten maar ook VS-burgers schade berokkenen, waarschuwt Amnesty International in een briefingdocument.
“Het decreet over het inreisverbod van president Trump rukte families uit elkaar en stuurde een boodschap van fanatisme en onverdraagzaamheid uit”, zegt Joanne Mariner van Amnesty International. “Dit schadelijke en discriminerende inreisverbod verdient het om aan een zeer grondig, juridisch onderzoek te worden onderworpen.”
De briefing is een initiatief van Amnesty International en CLEAR (Creating Law Enforcement Accountability & Responsibility), een project van de School of Law aan de CUNY (City University of New York). De briefing beschrijft hoe het inreisverbod dat president Trump wil opleggen, indruist tegen het internationaal humanitair recht en verdragen schendt waartoe de VS zich heeft verbonden. De briefing bevat twaalf casestudies die tonen hoe mensen en families uit onder meer Jemen, Iran en Soedan schade ondervinden door het verbod. De casestudies steunen op gesprekken met meer dan dertig personen die door de maatregel getroffen worden.
Het eerste “executive order” waarmee Trump een eerste keer probeerde een inreisverbod in te voeren, was amper een week van kracht, toen het in de hele VS werd geblokkeerd door een federale rechtbank in Seattle. Dat vonnis werd in beroep gehandhaafd. Zelfs in die korte periode waarin het decreet van kracht was, haalde het de levens van mensen overhoop. Herzieningen van het oorspronkelijke decreet maakten de verwarring er niet minder groot op.
“Dit executive order was een schaamteloze poging om discriminatie tegen moslims in de wet in te schrijven”, zegt Margaret Huang, directeur van Amnesty International USA. “Rechtbank na rechtbank heeft dit verbod afgekeurd. Het Congres heeft nu de macht om er komaf mee te maken, door wetgeving goed te keuren die dit voor eens en altijd vernietigt. De families en personen die in chaos en onzekerheid leven, kunnen niet langer wachten.”
De briefing beschrijft de menselijke kost van het executive order, dat families uiteenrukte, de plannen van mensen in de war schopte en enorme emotionele onrust veroorzaakte.
Baraa H. (niet zijn echte naam) vreesde dat hij en zijn gezin nooit meer de VS binnen zou mogen, vanwege hun Jemenitische nationaliteit, en daarom lieten zijn vrouw en hij hun dochtertje, een baby nog, achter bij vrienden in Maleisië. “Het was een verscheurende keuze”, vertelde Baraa Amnesty International. Maar hij vond dat hij niet anders kon.
Een Soedanese dokter die bijscholing in interne geneeskunde volgde, werd gescheiden van zijn vrouw en hun vier maanden oude baby in Dubai. Hij vreesde dat ze er maanden vast zouden zitten. “Het was een zware beproeving voor ons allebei”, zei hij. “We wisten niet wat uiteindelijk het resultaat zou zijn.”
Een Pakistaanse wetenschapper beleefde “misschien wel de meest stresserende week in mijn hele leven”, toen zijn Iraanse vrouw verstrikt raakte in het reisverbod en van twee vluchten geweerd werd.
De rechtbanken probeerden het verbod snel ongedaan te maken, maar Trumps decreet veroorzaakte toch pijn en angst, onderstreepte een Syrische vrouw, die aanvankelijk de toegang tot de VS was ontzegd. “Nog veel groter was de emotionele ontreddering”, legde ze uit. “Je kreeg het gevoel dat wie je ook echt was of wat je ook bereikte, je toch altijd als iets negatiefs zou worden bekeken.”
Zelfs mensen die al tientallen jaren in de VS leefden, waren aangeslagen. Een Amerikaanse burger van Iraanse afkomst die sinds haar achtste in de VS woonde, zei dat het executive order haar zeer hard had getroffen.
“Mijn hart brak”, vertelde ze met verstikte stem. “Van de ene dag op de andere voelde ik me niet langer Amerikaan, maar voelde ik me als een indringer in mijn eigen land. Het gevoel dat mijn land me niet meer wou. Het gevoel dat ze mijn burgerschap zouden afpakken, zodra ze konden.”
Naast het onheil dat Trumps eerste executive order aanrichtte in de korte periode dat het van kracht was, beschrijft de briefing ook de situatie waarin mensen zich bevinden die nog op een VS-visum wachten. Sommigen van hen kunnen onherstelbare schade oplopen, als de rechtbanken oordelen dat de tweede executive order wel in overeenstemming is met de grondwet.
Een transseksuele vluchteling uit Iran die al twee jaar wacht op hervestiging in de VS leeft in een situatie van seksuele intimidatie en misbruik. “Ik kan dit niet langer aan”, zei ze. “Ik wil alleen maar leven op een veilige plaats.”
Amnesty International en het CLEAR-project werkten samen aan de research voor dit briefingdocument. Toen de eerste executive order van kracht was, gaven rechtenstudenten en advocaten bij CLEAR advies aan heel wat immigranten en vluchtelingen die in het buitenland gestrand waren, op hun weg naar de VS, of die in hechtenis zaten op Amerikaanse luchthavens. De medewerkers verwezen sommigen van hen door om te worden geïnterviewd door Amnesty International en verschaften informatie over en analyse van de impact van het executive order.
Het Court of Appeals for the Ninth Circuit zal op maandag 15 mei luisteren naar de argumenten die de geldigheid van Trumps executive order betwisten. Vier dagen geleden hoorde een ander hof van beroep, het Court of Appeals for the Fourth Circuit, argumenten in een parallelle zaak die het reisverbod aanvecht. Samen met een groep van rechtenprofessoren en niet-gouvernementele organisaties heeft Amnesty International aan beide rechtbanken een “amicus (vriend van de rechtbank) brief” gestuurd, een document waarin ze de zaak belichten vanuit het mensenrechten-standpunt.
“Als dit inreisverbod van kracht wordt, zal het vreselijke problemen veroorzaken voor sommigen van de meest kwetsbare mensen op deze wereld”, zegt Joanne Mariner. “Tot vandaag hebben de rechtbanken deze schandalige maatregel terecht geblokkeerd.”
