Venezuela: Toenemende heksenjacht op dissidenten
De autoriteiten in Venezuela misbruiken het justitieapparaat om mensen die anders denken in toenemende mate te vervolgen en bestraffen.
Dat zegt Amnesty International vandaag in een nieuw rapport. De publicatie van het rapport valt samen met een toename van de protesten in het hele land waarbij verschillende doden vielen en honderden mensen gewond raakten of in de gevangenis belandden.
Het rapport ‘Silenced by Force: Politically Motivated Arbitrary Detentions in Venezuela’ beschrijft hoe de Venezolaanse autoriteiten te werk gaan om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken.
Het betreft onder meer arrestaties die zonder aanhoudingsbevel worden uitgevoerd door de nationale inlichtingendienst SEBIN (Servicio Bolivariano de Intelligencia Nacional), de vervolging van geweldloze activisten wegens misdaden ‘tegen het vaderland’, het ongerechtvaardigd gebruik van voorlopige hechtenis en lastercampagnes in de media tegen leden van de politieke oppositie.
“Dissidentie wordt niet geduld in Venezuela. Er lijkt geen maat te staan op de bereidheid van de autoriteiten om via allerlei juridische tactieken personen te straffen die een andere opinie uiten dan het officiële regeringsstandpunt”, zegt Erika Guevara Rosas van Amnesty International.
“In plaats van elke dissidente stem obsessief te onderdrukken, zouden de Venezolaanse autoriteiten beter hun aandacht richten op het zoeken naar praktische en duurzame oplossingen voor de ernstige crisis die het land doormaakt.”
Op 11 januari 2017 arresteerden SEBIN-agenten Gilber Caro, een parlementslid van de oppositie, en Steicy Escalona, een activiste van de oppositiepartij Voluntad Popular, aan een tolpoort op de snelweg richting Caracas. Dezelfde dag deelde de Venezolaanse vicepresident in een tv-toespraak mee dat een vuurwapen en explosieven van Gilber en Steicy in beslag waren genomen. Hij zei dat het parlementslid betrokken was bij terroristische activiteiten en clandestien de grens met Colombia had overgestoken.
Steicy moest voor een militaire rechtbank verschijnen. Ze werd in beschuldiging gesteld van diefstal van militaire documenten en rebellie. Gilber belandde in de gevangenis en was in maart 2017 nog altijd niet voor een rechtbank verschenen om de wettelijkheid van zijn situatie te bepalen.
De gevallen van Gilber en Steicy tonen enkele van de strategieën die de Venezolaanse autoriteiten aanwenden om de oppositie het zwijgen op te leggen, tegen de achtergrond van de almaar toenemende protesten in het hele land.
In de meeste gevallen worden de beschuldigden aangeklaagd voor ernstige misdrijven - zoals “verraad van het vaderland”, “terrorisme of diefstal van militaire documenten” of “rebellie”. Daardoor kan er gebruik gemaakt worden van voorlopige hechtenis, zelfs al is er onvoldoende bewijsmateriaal om de beschuldigingen hard te maken.
Op deze types van beschuldigingen zijn bijzondere juridische procedures van toepassing, zoals de militaire rechtspraak, die niet onafhankelijk en zelden onpartijdig is en die niet toegepast zou mogen worden op burgers.
Amnesty International stelde ook vast dat sommige gevangenen beperkte toegang krijgen tot hun familie of advocaten waardoor ze ernstig risico lopen op andere mensenrechtenschendingen zoals foltering en andere mishandelingen.
Yon Goicochea, studentenleider en huidig leider van Voluntad Popular, werd op 29 augustus 2016 opgepakt door onbekende individuen die zich volgens getuigen verplaatsten in een bestelwagen zonder nummerplaten. Zijn arrestatie werd uiteindelijk bevestigd door een hoge functionaris van de regeringspartij PSUV (Partido Socialista Unido de Venezuela). Hij verklaarde dat Goicochea gearresteerd was omdat hij explosieven bij zich had die zouden worden gebruikt tijdens een betoging van de oppositie op 1 september.
Ondanks de intensieve inspanningen van zijn familie kon de precieze verblijfplaats van Yon Goicochea niet worden achterhaald tot 13 uren na zijn laatste contact met zijn familie. Hij was vermist tot informatie opdook dat hij werd vastgehouden in El Helicoide, een gevangenis van de inlichtingendienst SEBIN. De activist werd voor de rechtbank gebracht maar volgens informatie die Amnesty International kreeg, bleef hij afgesneden van elk contact met de buitenwereld tot 1 september 2016.
Sinds 20 oktober 2016 is er een rechterlijk vonnis waarin staat dat aan alle voorwaarden voor zijn vrijlating is voldaan, aangezien de openbare aanklager geen voldoende bewijzen heeft kunnen vinden om hem aan te klagen. Toch houdt de SEBIN hem nog altijd vast. Volgens zijn familie is de rechtbank die zijn zaak behandelt sinds december 2016 niet open voor het publiek.
“Het feit dat mensen gevangen worden gehouden in Venezuela zonder dat er enige officiële aanklacht tegen hen wordt ingediend, toont hoe hopeloos de situatie van de mensenrechten in het land is”, besluit Erika Guevara-Rosas.
