Schrijfmarathon: 3 244 150 acties die voor verandering zorgen
3.245.565 acties, dat is het eindresultaat na heel wat tellen. 3.245.565 brieven, tweets, handtekeningen werden wereldwijd verzameld tijdens de schrijfmarathon 2014. Een ongelooflijk succes. Voor de eerste keer sinds het ontstaan van de schrijfmarathon, zo’n 12 jaar geleden, werd de kaap van 3.000.000 acties overschreden.
Niet alleen het aantal acties nam toe, ook het aantal deelnemers groeit zienderogen. Amnesty Vlaanderen deed in 2014 voor de eerste keer mee en kon al meteen 26.498 brieven aanleveren.
Deze cijfers zijn fantastisch, ongelooflijk en hartverwarmend. Maar ons voornaamste doel is natuurlijk dat al die acties, al dat enthousiasme ook een impact heeft, dat levens echt veranderen, want daar schrijven we toch voor?
China: Liu Ping
In december kreeg Liu Ping eindelijk bezoek van haar dochter in haar Chinese cel. Eerdere aanvragen werden afgewezen. Dochter Minyue is supergelukkig: “Ik ben ontzettend ontroerd door al jullie acties voor mijn moeder. Een dikke dank je wel aan iedereen!” Bovendien wordt Minyue door al die internationale aandacht, minder lastig gevallen door de autoriteiten.
Op 16 februari kon Minyue opnieuw haar moeder bezoeken. Ze vertelde over de talrijke brieven die werden gestuurd. Liu Ping was erg ontroerd doordat zoveel mensen haar steunen en doordat ze nog niet vergeten is. Ping’s gezondheid is er wel erg op achteruit gegaan. Amnesty blijft haar situatie natuurlijk verder opvolgen.
Zuid-Afrika: vrouwen van Mkhondo
De kliniek in het Zuid-Afrikaanse Mkhondo liet weten haar prenatale zorgverlening uit te breiden van twee dagen naar zeven dagen per week. De wachttijden worden zo aanzienlijk ingekort. Werkende vrouwen hoeven nu geen onbetaald verlof meer op te nemen om op consultatie te gaan.
Er waren ook klachten over de onprofessionele en onbeschofte houding van het medisch personeel. Vrouwen en meisjes uit de gemeenschap namen het heft in eigen handen en besloten het gesprek aan te gaan met de medische staf. De attitude van het medisch personeel is vervolgens sterk verbeterd.
Meer dan 1000 solidariteitkaartjes werden overhandigd. De vrouwen zijn er ontzettend blij mee. “Het geeft ons hoop dat alles ooit in orde zal komen, dat we niet alleen zijn. Door die steun zijn we extra gemotiveerd om nog harder te werken. Het briefje van een heel jong meisje heeft ons erg ontroerd. Ze zei dat ze het allerbeste voor ons wil en dat ze aan ons denkt. Zo lief! Bedankt!”.
Nigeria: Moses Akatugba
Tijdens een interview in februari vertelde Moses dat hij overweldigd was door alle steun die hij kreeg van Amnesty-activisten. Hij is heel dankbaar. De solidariteitkaartjes maakten hem heel blij en geven hem geloof in de toekomst. Hij hoopt dat hij snel kan terugkeren naar zijn familie en terug naar school kan.
Een officiële reactie op de eisen van Amnesty kwam er nog niet. Amnesty lanceerde een nieuwe online actie en blijft de zaak op de voet volgen.
Zweden: John Jeanette Solstad Remo
Op 10 april presenteerde het expertencomité het rapport ‘Right to Right Gender – Health to all Genders’. Eén van de aanbevelingen is een transparante, toegankelijke en snelle procedure voor wettelijke gendererkenning, gebaseerd op de visie van het individu op haar of zijn eigen genderidentiteit. De Noorse overheid heeft nu de mogelijkheid om een einde te stellen aan de afschuwelijke praktijken die de rechten van transgenders al meer dan dertig jaar schenden. John Jeanette is heel gelukkig met deze uitkomst: “dit is alles waar ik van droomde. Het was een lang gevecht maar nu is er resultaat. Ik kan me niet voorstellen dat men geen werk gaat maken van een nieuwe wet. En wanneer die wet er is, kan men eindelijk zijn/haar wettelijke genderidentiteit kiezen.” Zonder de steun van Amnesty was men niet zo ver gekomen. Dat geeft ook de Noorse minister van gezondheid toe.
Venezuela: Daniel Quintero
Amnesty had de kans om Daniel een bezoekje te brengen in januari. Daniel ontving duizenden solidariteitkaartjes. Hij zegt: “De schrijfmarathon is meer dan een zegen, meer dan geluk, meer dan steun. Ik voel me beschermd door jullie. Dit is fantastisch! De feestdagen werden er een pak leuker door. Ik vind gewoon de woorden niet om jullie te zeggen hoe dankbaar ik ben.”
Helaas werd ons gemeld dat zijn zaak wordt afgesloten. Dit betekent dat het onderzoek naar de vermeende foltering wordt stopgezet en dat de verantwoordelijken niet ter verantwoording zullen worden geroepen. Amnesty bekijkt momenteel of Daniel op de hoogte is van deze beslissing en of hij in beroep gaat gaan. Amnesty blijft actie voeren voor Daniel.
USA: Chelsea Manning
De Amerikaanse Chelsea Manning is ook enorm onder de indruk van alle steunbetuigingen. Ze zou iedereen afzonderlijk willen bedanken maar dat is quasi onmogelijk: ze kreeg maar liefst tienduizenden kaartjes en brieven toegestuurd. Haar cel lag bedolven onder de kaartjes. Ze heeft elk kaartje gelezen en heeft enkele activisten ook teruggeschreven.
Chelsea voelt zich goed. Ze moet geen handboeien meer dragen, heeft een cel voor zichzelf, kan schrijven, studeren en staat in regelmatig contact met haar advocaten.
Door de internationale druk ondernemen de autoriteiten eindelijk ook stappen in het dossier van Chelsea. Zo werd op 5 februari eindelijk een hormonenbehandeling toegestaan voor haar genderdysforie. Het is de eerste keer dat zulke behandeling word toegestaan aan een militair in dienst.
Verenigde Arabische Emiraten: Mohammed Al-Roken
Er zijn geen veranderingen in de situatie van Mohammed. Toch mag de invloed van de schrijfmarathon niet onderschat worden zegt een lokale activist. “Deze campagne is heel belangrijk. Het geeft een stem en hoop aan de mensen in nood. We zijn ervan overtuigd dat deze campagne zal bijdragen tot een grotere bewustwording in ons land en de overheid onder druk zal zetten om een positiever mensenrechtenbeleid te voeren.”
Saoedi-Arabië: Raif Badawi
Raif Badawi uit Saoedi-Arabië kreeg de eerste sessie stokslagen toegediend op 9 januari 2015. De daaropvolgende sessies werden steeds opgeschort. Wereldwijd schrijven mensen brieven en protesteren Amnesty-activisten wekelijks voor Saoedische ambassades. De vrouw van Raif, Ensaf Haider, is erg ontroerd door alle steunbetuigingen. Ze vindt het fantastisch en bracht Raif op de hoogte via telefoon. Die begon te schreeuwen uit vreugde. Hij wil bij elk contact met Ensaf horen waar er demonstraties waren en hoeveel mensen deelnamen. Hij weet welke secties demonstraties organiseren en kent zelfs enkele namen van Amnesty activisten.
De situatie van Raif blijft ondertussen zeer vaag. Het is moeilijk te voorspellen wat er staat te gebeuren. Raif’s zaak wordt heen en weer gestuurd zonder enige communicatie naar de buitenwereld. Maar Amnesty volgt de zaak op de voet. Wat wel duidelijk is dat deze zaak de internationale kritiek op het Saoedische mensenrechtenbeleid nog heeft opgevoerd. Het resulteerde zelfs in de eerste kritische EU-resolutie tav het Saoedisch mensenrechtenbeleid. Een geplande wapentransfer van Zweden naar Saoedi-Arabië werd geschrapt nadat de Zweedse minister van buitenlandse zaken zich furieus had uitgelaten over Raif’s situatie.
Amnesty blijft actie voeren voor Raif.
Griekenland: Paraskevi Kokoni
Paraskevi Kokoni kreeg de kans om haar situatie aan de minister voor te leggen. Ze is nog steeds bang dat haar familie opnieuw het slachtoffer zal worden van een racistische aanval en durft daarom niet meer naar huis terug te keren. De minister gaf toe dat de huidige anti-racismewetgeving ontoereikend is en dat aanpassingen meer dan nodig zijn. Het is ongelooflijk mooi dat Paraskevi zelf haar verhaal kon vertellen. Dat is te danken aan die wereldwijde steun waardoor haar case beroemd werd en waardoor de minister een ontmoeting niet kon weigeren.
Paraskevi was ook enorm ontroerd door alle solidariteitskaartjes die ze mocht ontvangen. Van een activist kreeg ze zelfs een armbandje met 'you are good' erop geschreven. De glimlach op haar gezicht spreekt boekdelen!
De daders van de racistische aanval werden veroordeeld tot 8 maanden cel, met opschorting van 3 jaar.
Oezbekistan: Erkin Musaev
De situatie van Erkin blijft schrijnend. Hij heeft dringend nood aan medische verzorging en wordt volledig geisoleerd vastgehouden. Er is nog steeds geen onderzoek opgestart naar de vermeende martelpraktijken. De solidariteitkaartjes werden niet doorgegeven aan Erkin, maar zijn familie kon hem tijdens een bezoek wel vertellen over de massale steun wereldwijd. De vader van Erkin drukt ons op het hart dat de hoop en steun die hij mocht ontvangen levensnoodzakelijk zijn in deze moeilijke tijden.
De schrijfmarathon is in deze zaak van belang omdat het de internationale druk verhoogt en een duidelijke boodschap stuurt aan de Oezbeekse autoriteiten dat men in de gaten wordt gehouden.
Filippijnen: Jerryme Corre
Op 27 maart overhandigde de Filippijnse Amnestysectie alle brieven en petities die activisten tijdens de schrijfmarathon hadden geschreven voor Jerryme aan de autoriteiten. Met zijn allen vroegen we een onderzoek naar de vermeende martelingen waar Jerryme het slachtoffer van zou zijn geweest. Meteen na de overhandiging, liet de politie aan Jerryme en zijn familie weten dat een onderzoek door de interne dienst zou opgestart worden. Een hoorzitting zou ook snel volgen.
Op 6 april vond de eerste hoorzitting plaats, in aanwezigheid van Jerryme. Tijdens de hoorzitting werd bevestigd dat een intern onderzoek was opgestart, naar aanleiding van een groot aantal brieven van een mensenrechtenorganisatie. Een duidelijke verwijzing naar onze Schrijfmarathon.
Dit is een enorme vooruitgang voor Jerryme. Maar we mogen uiteraard niet op onze lauweren rusten. Amnesty volgt de zaak van nabij op zodat Jerryme eindelijk de gerechtigheid krijgt die hij verdient.
Daarnaast gaven de vele solidariteitskaartjes Jerryme heel veel hoop. Een bewaker merkte op dat Jerryme wel erg beroemd moest zijn omdat hij brieven van over de hele wereld kreeg. Jerryme en zijn vrouw hadden zoveel steun niet verwacht. "Ik kan jullie nooit genoeg danken. Deze brieven geven me kracht. Ze veranderen zelfs het verdere verloop van mijn proces. Ze geven ook moed aan mijn vrouw. We zijn niet alleen in deze strijd. Veel mensen zoeken mee gerechtigheid voor ons."
India: Bhopal
De schrijfmarathon speelde een belangrijke rol in de internationale ondersteuning van lokale initiatieven die strijden voor gerechtigheid voor de slachtoffers van Bhopal. Door ons werk werden de getuigenissen van slachtoffers verspreid en kreeg het een plaatsje op de internationale agenda. Secretaris-General van Amnesty International Salil Shetty bracht een bezoek ten ere van de dertigste verjaardag van de ramp. Dit kreeg heel wat plaatselijke media-aandacht en zette de Indiase overheid nog verder onder druk. De doelstelling om de stemmen van de slachtoffers en activisten te versterken werd dan ook gehaald.