Nieuw nationaal actieplan tegen gendergerelateerd geweld: mooie voornemens, nu zorgen voor snelle uitvoering
Amnesty International is verheugd over de lancering van een nieuw nationaal actieplan dat alle vormen van gendergerelateerd geweld wil tegengaan.
Het plan somt een rist maatregelen op die de verschillende federale en regionale overheden willen nemen om seksueel en partnergeweld op een gecoördineerde manier aan te pakken. Het houdt rekening met de vereisten van het Verdrag van Istanboel, dat weldra geratificeerd zal worden.
Het actieplan beantwoordt aan een dringende maatschappelijke nood. Het beschikbare onderzoek over seksueel en partnergeweld, vermeld in de inleiding bij het plan, liegt er niet om: 24 % van de vrouwen geeft aan dat ze vanaf hun vijftiende het slachtoffer zijn geweest van fysiek en seksueel geweld door hun (huidige of vroegere) partner, en 36 % zegt slachtoffer te zijn geweest van dergelijk geweld, ongeacht de dader. Daar staat tegenover dat 78 % van de slachtoffers geen aangifte doen bij de politie of een andere instantie, en dat slechts weinigen medische, sociale of andere hulp zoeken.
Holistische aanpak
“Ook Amnesty International stelde vast dat al te veel meisjes en vrouwen, en trouwens ook mannen, slachtoffer zijn van seksueel geweld, en dat velen met hun probleem blijven zitten,” zegt Eva Berghmans, beleidsverantwoordelijke bij Amnesty International. “Daarom voeren we al jaren campagne tegen (seksueel) geweld. We zijn blij dat de Belgische overheden de ernst van het probleem blijven inzien en een holistische en gecoördineerde aanpak voorstellen.”
“ZAL ER NU SNEL ACTIE KOMEN? EN WORDEN HIERVOOR VOLDOENDE MENSEN EN MIDDELEN INGEZET?”
___________________
Eva Berghmans, Amnesty International
De voorgenomen maatregelen streven naar verbeteringen op domeinen zoals onderzoek en dataverzameling, sensibilisering, opvang en begeleiding van slachtoffers, en vervolging door politie en justitie. Vaak gaat het om een bevestiging of verderzetting van eerdere initiatieven en voornemens. Zo wordt er al geruime tijd gewerkt aan een verbetering van de richtlijnen voor het inzetten van de seksuele agressiesets, aan betere opleidingen voor professionals, en worden er opnieuw sensibliseringscampagnes voorgenomen. Daarnaast zijn er een aantal veelbelovende nieuwe initiatieven. Vooral de haalbaarheidsstudie naar het opstarten van interdisciplinaire referentiecentra stemt hoopvol.
Ook vraagtekens bij het plan
Er moeten echter ook een aantal vraagtekens geplaatst worden bij het plan. Hier en daar is het al te vaag en los geformuleerd. Wanneer het bijvoorbeeld over opleidingen gaat, wordt er gesproken over ‘streven naar’ en ‘aanmoedigen van’ gespecialiseerde opleidingen voor politie, hulpverleners en anderen.
“In plaats van zulke weinig bindende taal had Amnesty graag duidelijke engagementen gezien voor actie. En dat brengt ons meteen bij de tweede vraag: zal er nu snel actie komen? En worden hiervoor voldoende mensen en middelen ingezet? De ervaring met eerdere actieplannen leert ons dat mooie voornemens vaak dode letter blijven door een gebrek aan voldoende financiering en personeelsinzet. Daar ligt dus de uitdaging: snel werk maken van dit plan,” besluit Eva Berghmans van Amnesty International.
