In memoriam Prof. Koen De Feyter

Prof. De Feyter was niet alleen een bijzonder expert in mensenrechten, maar ook een vaandeldrager voor de mensenrechtenbeweging en diep gewaardeerd lid van Amnesty International. Als mensenrechtenexpert met bijzondere kennis over het recht op ontwikkeling en over sociale, economische en culturele rechten, droeg hij aanzienlijk bij aan de strategische evolutie die Amnesty doormaakte door het verbreden van het werkveld van de organisatie. De voorbije decennia gaf hij Amnesty gewaardeerd advies, altijd gestoeld op kennis en ervaring, en evenzeer altijd gedreven door betrokkenheid. Prof De Feyter engageerde zich ook bestuurlijk in de organisatie en was in 1998 en 1999 voorzitter van Amnesty International Vlaanderen.

De herinneringen aan Prof Koen De Feyter zijn ingekleurd met respect voor zijn expertise, dankbaarheid voor zijn engagement en warmte voor de bijzondere persoon die hij was voor velen. Amnesty International Vlaanderen is in rouw. De vele persoonlijke banden die Prof De Feyter in en doorheen de Amnesty-beweging had, zinderen in verdriet en koesteren de herinnering aan een bijzondere mede-activist, vriend en collega.

Amnesty Vlaanderen biedt zijn diepste medeleven aan het gezin, de familie, de vrienden en de collega’s van Prof. De Feyter.

Koen de Feyter - Voorzitter van Amnesty International Vlaanderen van 1997 tot 1999.

Op 20 september 2024 is Koen De Feyter overleden. Onverwacht. In zijn kantoor. Hij was amper 63 jaar en pas sinds 1 september 2024 decaan van de faculteit Rechten aan de Antwerpse Universiteit. Koen werd als jonge professor Volkerenrecht en Mensenrechten op onze algemene vergadering van april 1997 verkozen tot voorzitter voor een periode van twee jaar. Als directeur in ongeveer dezelfde periode heb ik Koen dus goed gekend en intens met hem samengewerkt. Ik heb daarbij veel steun aan hem gehad want Amnesty International kwam net uit een moeilijke periode. Koen heeft bovendien zijn stempel gedrukt op de organisatie en de rol van directeur door deze te doen evolueren in een meer extern georiënteerde richting. Koen was een gedreven man, kordaat in zijn optreden maar vriendelijk in de omgang, met zin voor humor.

Achteraf hadden we nog geregeld contact over onze gemeenschappelijke bezorgdheid voor een mensenrechtelijke benadering van ontwikkelingssamenwerking. Of ontwikkelingssamenwerking vanuit het internationaal recht afdwingbaar is en dus niet louter gebaseerd op liefdadigheid of welwillend engagement? Zeker, zei Koen, want hij had er in1992 zijn doctoraat aan gewijd. Dat is een blijvende stimulans geweest voormijn professionele activiteiten in die sector.

Het is triest te vernemen dat Koen er niet meer is. We denken daarbij in het bijzonder aan zijn echtgenote Han Verleyen (velen kennen haar van de periode dat ze op het secretariaat werkte) en zijn kinderen. Amnesty International biedt aan de familie onze oprechte deelneming aan.

Mark Deneer