Interview: Amnesty in Mexico, vechten tegen 'no pasa nada'

Met zijn 23 jaar is Alberto Herrera veruit de jongste directeur aan het hoofd van een Amnesty afdeling. Hij was op rondreis door België, het Verenigd Koninkrijk en Nederland om ideeën op te doen voor zijn werk in Mexico. Tussendoor vond hij tijd voor een kort interview.

"Sinds ik enkele maanden geleden werd aangesteld als directeur bij Amnesty is er heel wat veranderd", zegt Alberto. "Het aantal Amnesty leden in Mexico is op korte tijd meer dan verdrievoudigd, van 150 naar 550 leden. Ook het personeelsbestand groeit snel. We zijn van 5 medewerkers naar 16 geëvolueerd. Reden genoeg om trots te zijn op onszelf, al blijft er nog veel werk aan de winkel."

Dat werk wil Alberto met beide handen aanpakken. Hij is immers tenvolle overtuigd van het belang van Amnesty International. "Ik ben begonnen als vrijwillig activist," legt hij uit. "Een leerkracht waarbij ik een 'curso de la paz' volgde, een cursus over vrede, overtuigde me. In Mexico werden twee landbouwers onterecht vastgehouden. We stuurden kaarten naar de president en, zelfs een beetje tot mijn eigen verbazing, ze werden vrijgelaten. Toen, op zestienjarige leeftijd, besefte ik dat je heel wat kan bereiken als je echt iets wil veranderen."

Mentaliteitswijziging

Verandering is nodig, vooral wat betreft de Mexicaanse mentaliteit. "Voor veel Mexicanen is Amnesty International een 'ver van ons bed show'. Het is in ons land niet zo evident om over bepaalde zaken te praten", stelt Alberto. "Mexicanen willen vergeten en praten niet graag over wantoestanden."

"Ik heb hier gehoord over het drama in een Brussels station waarbij een jongeman werd neergestoken voor een mp3-speler. Het hele land was geshockeerd. Zoiets is in Mexico ondenkbaar", zegt Alberto. "Je kan in Mexico spreken van een wel erg extreme tolerantie."

"In Mexico zegeviert één zinnetje: no pasa nada"

"Neem nu de wantoestanden in de grensstad Ciudad Juárez. Al jaren worden er vrouwen en meisjes ontvoerd, verkracht en vermoord, zonder dat de overheid voldoende actie onderneemt om de schuldigen te straffen. Amnesty secties over de hele wereld voeren acties om het geweld te stoppen. Maar in Mexico zegeviert één zinnetje: "no pasa nada" (er is niets aan de hand). Echter, vooraleer je iets kan vergeten, moet je kunnen vergeven. En vooraleer je dingen kan vergeven, moeten de schuldigen gestraft worden", aldus Alberto.

Toch kijkt Alberto Herrera vol goede moed naar de toekomst. Op de vraag hoe hij zijn acties wil aanpakken, antwoordt hij enthousiast: "Met veel creativiteit! Dat heeft voor mij dit jaar zeer veel betekenis!"

Wij wensen hem en zijn collega's alvast erg veel succes!