Persbericht

EU-migratiepact: verhogen muren en versterken hekken

24 september 2020

Gistermiddag kwam het EU-Pact voor migratie uit. Amnesty is teleurgesteld over de contouren van dit pact. Het werd vooraf aangekondigd als een frisse start voor het Europese migratiebeleid, maar het lijkt vooral gericht op het verhogen van muren en versterken van hekken. In plaats van een nieuwe benadering om mensen in veiligheid te brengen lijkt dit meer op het bestaande systeem dat al jaren faalt, met dramatische consequenties. Hieronder lees je onze belangrijkste zorgen.

Onze zorgen

Lidstaten die vijandig tegenover vluchtelingen staan kunnen hun ‘solidariteit’ uiten door ‘terugkeer sponsors’ te worden. Van solidariteit blijft weinig over als landen hun verantwoordelijkheid kunnen afkopen met meer grensbewaking.
Dit pact doet niets om het lijden van duizenden mensen die vastzitten in kampen op de Griekse eilanden te verlichten, of voor diegenen die vastzitten in de detentiecentra in Libië en slachtoffer zijn van zeer ernstige mensenrechtenschendingen (zie ook ons vandaag verschenen rapport).
Ook biedt het geen ondersteuning voor de landen waar mensen als eerste arriveren. De kampen die aan de randen van Europa ontstaan, kunnen nieuwe Moria’s worden.
Bij snelle grensprocedures is er een groot risico op onzorgvuldigheid. Zo heeft een politiek activist uit Marokko vaak net zulke goede redenen om te vluchten net als een oorlogsvluchteling uit Syrië.
Tot slot ontbreekt het aan concrete voorstellen voor legale routes, waardoor mensen die veiligheid in Europa zoeken, alsnog gedwongen zijn levensgevaarlijke routes af te leggen.

Afschrikken en opsluiten

Amnesty verwelkomt de intentie om incidenten aan de grenzen beter te monitoren, mits dit onafhankelijk en transparant uitgevoerd wordt. Maar dat valt alsnog in het niet bij het feit dat dit pact van detentie de norm maakt en gericht is op afschrikking, opsluiting in kampen en deals met foute regimes.