Afbeelding
De eerste honderd dagen van Trump: mensenrechten 100 keer bedreigd – en hoe we terugvechten
Blog

De eerste honderd dagen van Trump: mensenrechten 100 keer bedreigd – en hoe we terugvechten

28 april 2017

De eerste honderd dagen van Donald Trump als president van de Verenigde Staten zitten erop.

Amnesty International heeft een lijst opgesteld van honderd manieren waarop Trump en zijn regering een bedreiging vormden voor de mensenrechten, zowel in de VS als daarbuiten.

Soms slaagden ze in hun opzet, soms stuitten ze op weerstand, op een machtige - en nog groeiende - verzetsbeweging.

Een overzicht:

Grenzen dicht en de deur op slot voor vluchtelingen

1. Trump heeft vluchtelingen de toegang tot de VS ontzegd. Daardoor zitten sommigen nu gevangen in het geweld dat ze net probeerden te ontvluchten. Trumps inreisverbod heft ook de toelating tot het grondgebied gedurende 120 dagen voor vluchtelingen op. Vluchtelingen die al jaren wachten en de doorlichtingsprocedure hebben doorlopen, zullen de hele procedure moeten overdoen omdat hun antecedentenonderzoek vervalt. Zo blijven ze nog langer hangen in gevaarlijke situaties, gescheiden van hun families. Voor de meest kwetsbaren komt dat mogelijk neer op een doodvonnis.

2. Het inreisverbod demoniseert vluchtelingen door ze af te schilderen als criminelen en voorstanders van terreur: het verbod steunt op de foute veronderstelling dat het vluchtelingensysteem onveilig is. Het zijn niet de vluchtelingen zelf die de plaats voor hun hervestiging mogen kiezen. De Amerikaanse overheid selecteert vluchtelingen voor hervestiging in de VS. Gedurende 18 tot 24 maanden worden de vluchtelingen gescreend door verschillende veiligheids- en inlichtingendiensten, zoals de FBI, het Department of Homeland Security en het National Counterterrorism Center. Als de regering niet weet wie een vluchteling is, komt hij er simpelweg niet in.

3. Door het inreisverbod stranden 47.000 erg kwetsbare vluchtelingen: Als vluchtelingen opnieuw worden toegelaten, zal hun aantal in het fiscale jaar 2017 door Trumps uitvoeringsbesluit meer dan gehalveerd worden: van 110.000 tot 50.000. De VS heeft dit jaar al meer dan 36.000 vluchtelingen hervestigd. Dus kunnen nog maar 14.000 vluchtelingen worden toegelaten dit jaar, wanneer – en indien – het hervestigingsprogramma hervat wordt. Maar op dit moment zitten al 61.000 vluchtelingen in het rigoureuze screeningsproces. Zij zouden voor eind september 2017 moeten worden toegelaten. Dat betekent dus dat 47.000 erg kwetsbare vluchtelingen geblokkeerd zullen zitten. De drastische vermindering van het aantal toelatingen zal zeker mensenlevens kosten.

4. Het Amerikaanse inreisverbod kan een domino-effect creëren over de hele wereld, wat de opvang van vluchtelingen betreft: de VS is het land dat de meeste vluchtelingen hervestigt: vorig jaar waren dat er 85.000 en dit jaar ging het naar de 110.000. Er zijn maar 28 landen in de wereld die vluchtelingen hervestigen. Als de VS de deur voor vluchtelingen op slot gooit, kan dat andere landen ertoe aanzetten ook hun grenzen te sluiten.

5. Kinderen die het vreselijke geweld in Centraal Amerika ontvluchten, lopen gevaar: De levens van duizenden jongeren in Centraal-Amerika zijn in gevaar na de stopzetting van het CAM (Central American Minors)-programma. Minderjarigen konden via dit programma bescherming vragen als vluchtelingen in hun eigen land. Het CAM voorkwam dat kinderen in nog gevaarlijker situaties verzeilden als ze zonder enige begeleiding naar de VS vluchtten.

6. Vrouwen op de vlucht voor zware conflicten en geweld zullen de gevolgen van de ‘travel ban’ volop ondervinden: Vrouwen en meisjes lopen als vluchtelingen en asielzoeksters een hoog risico op gender-gerelateerd geweld. Veel asielzoeksters zijn net voor dit soort geweld op de vlucht. De intimidatie en uitbuiting waar meisjes en vrouwen op hun vlucht mee te maken krijgen, zullen nog verergeren, door het feit dat zij zich tot niemand kunnen wenden om hen te helpen, te beschermen of gerechtigheid te brengen.

7. Ook Iraakse vertalers stranden: Hoewel in Trumps tweede ‘executive order’ Irak van de lijst van verboden landen is verwijderd, zullen Irakezen die de vluchtelingenstatus hebben aangevraagd, geweigerd worden. Zij vallen immers onder de 120 dagen-regeling voor de toelating van vluchtelingen, die nu is opgeheven. Onder hen heel wat Irakezen die met de Amerikaanse troepen samenwerkten in Irak.

8. De Verenigde Staten lappen hun internationale verplichtingen om de mensenrechten van vluchtelingen te beschermen aan hun laars: Met de ‘travel ban’ leggen de Verenigde Staten de verplichting naast zich neer om asiel aan te bieden. Daartoe is het land nochtans verplicht, volgens het Protocol van 1967 bij het Verdrag over de Status van Vluchtelingen, dat met de Vluchtelingenwet van 1980 in de Amerikaanse wetgeving werd opgenomen. De VS overtreedt met de reisban ook het verbod op ‘refoulement’, dat werd ingesteld door het Verdrag tegen Foltering en in 1998 in een Amerikaanse wet werd gegoten. Het verbod op ‘refoulement’ houdt in dat niemand mag worden teruggestuurd naar een land waar hij of zij in gevaar is of kan worden vervolgd.

9. De regering-Trump snijdt in de noodfondsen voor vluchtelingen: In de voorziene begroting voor 2018 wordt het Emergency Refugee and Migration Assistance Account (ERMA) geschrapt. ERMA is een fonds dat als een soort veiligheidsklep functioneerde in onverwachte en dringende humanitaire noodsituaties. Geld uit het fonds ging onder meer naar Syrië, Soedan en Mali.

10. Vluchtelingen die dachten in de VS een veilig onderkomen gevonden te hebben, leven nu – opnieuw – in angst: Mensen als Amal Eltaib, werkneemster bij de Amerikaanse supermarktketen Whole Foods en vluchtelinge, zeggen dat de vluchtelingenban een schokgolf door de vluchtelingengemeenschappen in de VS heeft gejaagd. “We dachten dat onze droom was uitgekomen”, vertelt Amal over haar nieuwe thuis in de VS. “Voor onze kinderen hoefden we niet meer te vrezen, alleen te hopen. Nu is er angst, bij iedereen.”

11. Mensen die geweld ontvluchten, wordt de toegang tot de VS geweigerd: President Obama voerde ook een agressief immigratiebeleid, maar president Trump heeft de agenten van de douane- en grenscontrole (Customs and Border Patrol, CBP) het mandaat gegeven om nog slordiger om te springen met de rechten van de honderdduizenden mensen die de grens tussen VS en Mexico oversteken, op zoek naar de veiligheid die ze in hun door geweld verscheurde landen – El Salvador, Guatemala, Honduras, … - niet vinden. Mensen die de wet naleven en zich aan een grenspost aanmelden om asiel aan te vragen, worden teruggestuurd.

12. En het oversteken van de grens met Mexico is nog gevaarlijker geworden: Mensen die asiel zoeken, worden afgewezen en moeten wachten tot ze opnieuw de kans krijgen om te vragen binnengelaten te worden. Of ze zoeken een andere manier om over de grens te geraken, dikwijls met de hulp van smokkelaars. Kartels en bendes azen op immigranten die wachten om de VS binnen te geraken. De immigranten zijn daardoor kwetsbaar voor kidnapping en seksueel geweld. In plaats van mensen een gevaarlijke reis te besparen, doet de regering hen in nog gevaarlijker situaties belanden.

13. Asielzoekers worden behandeld als criminelen: Zij die het land binnenraken, worden opgepakt en vastgehouden. Soms maanden zitten ze in hechtenis, alleen maar omdat ze hebben gevraagd om bescherming.

14. En het wordt zelfs moeilijker om nog maar de kans te krijgen om asiel aan te vragen: De snelle procedure tot uitzetting (“expedited removal”) kan overal in het land worden toegepast, tot twee jaar na de aankomst. Mensen horen de kans te krijgen asiel aan te vragen onder deze procedure, maar er zijn heel wat problemen met dit systeem, die goed gekend zijn en al lang aanslepen. Als deze procedure nog meer wordt toegepast, zal dat leiden tot mensenrechtenschendingen, zoals ‘racial profiling’.

15. Zelfs voor wie zijn zaak kan bepleiten, blijft asiel moeilijk haalbaar: Mensen die asiel aanvragen onder de procedure van “versnelde verwijdering” moeten een “geloofwaardige” of “gegronde vrees” voor vervolging of foltering kunnen aantonen. Pas dan kunnen ze naar een immigratie-rechtbank trekken en hun zaak te bepleiten. De nieuwe, meer restrictieve toepassing van de procedure onder Trump maakt het moeilijk de volgende stap te zetten in de asielprocedure. De hervorming is in strijd met de Amerikaanse wetgeving en houdt het risico in dat mensen worden teruggestuurd naar dodelijke situaties.

16. Smokkelaars doen hun voordeel met de wanhoop van mensen: Smokkelaars hebben hun tarieven fors verhoogd sinds Trump verkozen werd. Minister van Homeland Security John Kelly deelde onlangs mee dat de tarieven die mensensmokkelaars aanrekenen in sommige zones langs de zuidwestelijke grens van de VS zijn gestegen van 3.500 tot 8.000 dollar. Door de ogen te sluiten voor de vluchtelingencrisis in Centraal-Amerika geeft Trump met zijn grensmaatregelen meer macht aan de criminele groepen en stelt hij erg kwetsbare personen bloot aan nog meer onheil.

17. Trump heeft de bescherming van niet-VS-burgers onder de Privacy Act fel verminderd, met zware gevolgen voor asielzoekers: Die beschermingsmaatrelen waren al tientallen jaren van kracht. De beleidswijziging heeft als pervers gevolg dat het voor asielzoekers moeilijker kan worden om toegang te krijgen tot hun eigen dossiers en correcties te vragen die noodzakelijk zijn om hun slag thuis te halen. Het maakt het ook makkelijker voor de regering om toegang te krijgen tot informatie die bij verscheidene federale agentschappen zit, en te proberen die informatie openbaar te maken – mogelijk om immigrantengemeenschappen schade te berokkenen.

18. Trumps maatregelen kunnen een valkuil vormen waarin 80.000 mensen – waaronder gezinnen op de vlucht voor geweld – letterlijk vast worden gehouden: Trumps immigratie-maatregelen en budgetvoorstellen voor de fiscale jaren 2017 en 2018 leggen de basis voor een explosieve groei van de detentie – ook voor zij die asiel zoeken. Een maatregel stelt dat iedereen die zonder toestemming de grens oversteekt, moet worden opgesloten, en drijft het aantal CBP-agenten op. Er is daarom veel meer detentieruimte nodig. De huidige budgetvoorstellen zijn goed voor meer dan 45.700 bedden per dag, met een dreigende verhoging tot 80.000 bedden.

19. Minister van Homeland Security John Kelly dreigde ermee familieleden van elkaar te scheiden aan de grens: Minister Kelly moest een voorstel terugdraaien om aan de grens families uit elkaar te halen. Hij wou de kinderen scheiden van hun ouders en onderbrengen in shelters; de ouders wou hij in detentiecentra stoppen. Hij zegde dat het de bedoeling was om hen zo te weerhouden van een gevaarlijke reis. Later kwam hij daarop terug, onder druk van een aantal groepen, waaronder Amnesty International.

20. De regering verklaart de oorlog aan niet-begeleide minderjarigen: De regering schroeft een aantal maatregelen voor de bescherming van niet-begeleide kinderen terug. Wat betekent dat ze uit het land kunnen worden gezet binnen enkele dagen na hun aankomst, als ze niet de juiste woorden zeggen aan de grensagenten van de CBP.

21. En aan hun ouders: De regering dreigt er ook mee ouders aan te klagen voor smokkel als ze iemand betalen om hun niet-begeleid kind naar de VS te brengen. Ouders kunnen worden gearresteerd wegens mensensmokkel als ze hun kinderen oppikken in voorzieningen gerund door de regering.

22. Dat kan leiden tot vluchtelingenkampen aan de zuidelijke grens: Iedereen die asiel aanvraagt aan de grens zal moeten wachten in Mexico tot een immigratie-rechtbank in de VS zich heeft uitgesproken over de aanvraag. Dat kan leiden tot vluchtelingenkampen aan de Mexicaanse kant van de grens. De mensen in die kampen zouden dan mogelijk het slachtoffer worden van misbruik, en uitbuiting door criminele bendes en lokale autoriteiten.

23. De grensmuur die Trump heeft voorgesteld te bouwen, zal de rechten van inheemse gemeenschappen ondermijnen en het milieu schaden: Inheemse volken, waarvan de gemeenschappen zich aan beide kanten van de grens tussen de VS en Mexico hebben gevestigd, zoals de Tohono O’odham Nation, zullen permanent afgesneden worden van hun religieuze en culturele sites en van andere leden van de gemeenschap aan de Mexicaanse kant van de grens. Dit is mogelijk een overtreding van Artikel 36 van de Verklaring over de Rechten van Inheemse Volken. De muur kan ook een schadelijke impact hebben op het milieu – van de Rio Grande-vallei in Texas tot de Sonora-woestijn in Arizona – en houdt mogelijk een overtreding in van verdragen met Mexico.

24. De muur zal ook de toegang tot asiel blokkeren: Trumps muur zal de toegang tot asiel verhinderen. Nog een hindernis erbij is voor mensen die bescherming zoeken tegen dodelijk geweld.

25. De muur creëert ook een symbool dat andere landen aanmoedigt om hun grenzen te sluiten: Van Australië tot Hongarije tot Italië, zien we een golf van anti-immigratie-sentimenten. Met als gevolg dat grenzen worden afgeschermd tegen asielzoekers en regeringen vluchtelingen en asielzoekers vasthouden op plaatsen voor de kust en hen terugsturen naar landen waar zij gevaar lopen. Ondanks de pogingen om afstand te nemen van Trumps beleid, volgt de Europese Commissie dezelfde weg met haar voorstel om alle “onregelmatige migranten” op te sluiten – ook de kinderen – alvorens hen terug te sturen naar hun thuisland.

26. Trump heeft Immigration and Customs Enforcement (ICE) meer macht gegeven zonder het nodige toezicht erop: ICE staat er al lang om bekend dat het mensen die aanspraak maken op het burgerschap detineert of zelfs uitwijst – in sommige gevallen gaat het zelfs om Amerikaanse burgers. En hun razzia’s steunen vaak op raciale profilering. Immigranten die bij razzia’s worden onderschept, lopen het risico dat ze niet meer de kans krijgen om asiel of een andere vorm van bescherming aan te vragen, en meteen worden uitgewezen naar landen waar hun mensenrechten ernstig worden geschonden.

27. De grotere beoordelingsvrijheid van de douane- en grensbewakingsdienst CBP houdt ook voor Amerikaanse burgers meer risico’s in: Agenten van de CBP (Customs and Border Patrol) hebben meer bevoegdheden dan ooit tevoren. Na de afkondiging van Trumps eerste inreisverbod voor moslims werden aan de zuidelijke grens mensen teruggestuurd en heerste chaos op luchthavens. Door Trumps executive orders over immigratie wordt het alleen maar waarschijnlijker dat CPB-agenten de rechten van immigranten en burgers straffeloos met de voeten zullen treden.

28. Gemeenschappen aan de grens worden als gevolg daarvan onderworpen aan controles, gebaseerd op onderscheid naar ras: Ondanks het verhoogde risico op raciale profilering langs de grens, bleven meldingen daarvan zonder gevolg.

29. Nu wordt ook de lokale politie aangemoedigd om het voorbeeld van de grenspolitie te volgen: Het 287g-programma, dat Trump hoopt uit te breiden, moedigt agenten van de lokale politie aan om de federale immigratie-agenten na te volgen, zonder dat ze daarvoor zijn opgeleid en zonder enige garantie dat mensen nog in staat zullen zijn asiel aan te vragen.

30. Trump probeerde tweemaal onverdraagzaamheid in de wetgeving te injecteren, door met executive orders een inreisverbod in te stellen, dat burgers uit landen met een moslimmeerderheid de toegang tot de VS verbood: Maar die moslimban bracht een nieuwe beweging op gang. Protesten in het hele land tegen het inreisverbod voor reizigers uit zes landen met een islamitische meerderheid dwongen de Trump-administratie in het defensief: de eerste executive order werd herroepen, waarna een tweede volgde, die nu wordt aangevochten voor een aantal rechtbanken.

31. Al blijft het gevaarlijk vliegen als je moslim bent: Hoewel rechtbanken het inreisverbod hebben geblokkeerd, bereiken ons nog steeds berichten van mensen die op luchthavens worden ondervraagd over hun religie en politieke opvattingen. Onder hen burgers als Muhammed Ali jr.

32. Families worden nog altijd uiteengereten, ondanks de rechtbanken: De juridische strijd is nog niet voorbij, net zomin als de onrust waar duizenden mee leven. Een vrouw vertelde Amnesty International dat haar zonen Jemen zijn ontvlucht maar nu vastzitten in Djibouti. Ze leeft “voortdurend in angst”. Het Congres moet tussenbeide komen en de travel ban voorgoed schrappen.

33. Studenten worden ontmoedigd om in de VS te studeren: Niet alleen studenten uit de landen die op de verboden lijst van de ban staan, zijn getroffen. Ook anderen maken zich zorgen over het klimaat van vreemdelingenhaat, dat hen een onveilig gevoel zou geven als ze in de VS zouden studeren.

34. Mensen krijgen niet de medische zorg die ze nodig hebben: Duizenden mensen reizen jaarlijks naar de VS voor medische verzorging. Onder hen oorlogsslachtoffers uit landen die op de verboden lijst staan. Kinderen bijvoorbeeld, die gewond zijn geraakt door autobommen en ernstig ziek dreigen te worden door verarmd uranium. Zij krijgen nu niet de dringende medische behandeling die ze nodig hebben.

35. Ook binnen de VS zijn de gevolgen duidelijk: Honderdduizenden Iraniërs zijn in de afgelopen decennia naar de Verenigde Staten gevlucht. Velen van hen staan kritisch tegenover de Iraanse regering. Maar sinds Iran op de verboden lijst van de ‘travel ban’ staat, vrezen sommige Iraniërs dat ze zullen worden teruggestuurd naar Iran. “Ik kan me nooit meer veilig voelen en dat is verschrikkelijk”, vertelde een Iraniër, die nochtans een ‘green card’ heeft, aan ‘The Intercept.’

Intimidatie en Geweld, gestuurd door Haat

36. Amerikaanse moslims leven in angst en onzekerheid, zolang er een klimaat van haat heerst en het aantal meldingen van haatmisdrijven stijgt: Trumps inreisverbod voor moslims en zijn opruiende uitspraken lijken anti-moslim-gedrag in de hand te werken. De Raad voor Amerikaans-Islamitische Relaties CAIR (Council on American-Islamic Relations), meldt dat in de eerste drie maanden van 2017 het aantal aanvallen op moskeeën is verdubbeld. Vanuit het hele land wordt een enorm aantal gevallen gemeld van intimidatie en geweld tegen moslims of mensen die voor moslims worden aangezien.

37. Het Witte Huis minimaliseert meldingen van door haat gestuurde intimidatie en geweld tegen islamitische, joodse en andere gemeenschappen: Op vragen over haatmisdrijven en anti-moslim-groepen antwoordde Witte Huis-woordvoerder Sean Spicer bij herhaling aarzelend en onhandig. In plaats van haatmisdrijven te veroordelen en te laten onderzoeken, draagt de regering bij aan het klimaat van straffeloosheid voor op haat gebaseerd geweld. Toch is de publieke bezorgdheid en de kritiek Trump niet ontgaan, want in zijn State of the Union veroordeelde hij haatmisdrijven.

Schenders van mensenrechten worden aangemoedigd, en bewapend

38. Trump en zijn regering negeren consequent schendingen van de mensenrechten buiten de VS (soms krijgen leiders zelfs lof toegezwaaid), wat een aanmoediging zou kunnen betekenen voor schenders van mensenrechten in de hele wereld, zoals in Turkije: Trump zegt dat hij een hechte relatie wil met Turkije, maar intussen worden verdedigers van mensenrechten en journalisten er bedreigd. Tahir Elçi, een mensenrechten-advocaat, werd vermoord; een andere advocate die het opneemt voor de mensenrechten, Eren Keskin, is al meer dan honderd keer vervolgd voor haar vreedzame werk; en 120 journalisten worden momenteel in voorhechtenis gehouden. Niets wees erop dat minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson bij zijn ontmoeting met president Erdogan in maart aandrong op gerechtigheid, bescherming of vrijlating voor hen.

39. Zoals in China: Mensenrechten stonden niet op de agenda van de eerste ontmoeting van Trump met de Chinese president Xi Jinping. Amnesty International had de regering een lijst bezorgd van gewetensgevangenen, onder wie de activiste voor de vrouwenrechten Su Changlan. Maar niets wijst erop dat Trump bij president Xi Jinping heeft aangedrongen op hun vrijlating. Ondertussen blijven verdedigers van de mensenrechten in China het slachtoffer van vreselijke misbruiken, zoals mensenrechtenadvocaten die worden ontvoerd en in eenzame opsluiting zitten, waarbij ze een ernstig risico lopen te worden gefolterd.

40. Zoals in Egypte: Trump prees de Egyptische president ondanks het repressieve optreden van zijn regering tegen de civiele samenleving. Daarbij zijn duizenden Egyptenaren gearresteerd of opgesloten. De Egyptische politie sloot na een inval een belangrijke organisatie die slachtoffers van foltering steunde. Toch zwaaide Trump president al-Sisi lof toe voor de “fantastische job” die hij doet.

41. Zoals in Rusland: Minister van Buitenlandse Zaken Tillerson heeft niet aangedrongen op de vrijlating van gewetensgevangenen en verdedigers van mensenrechten in Rusland. Meer dan duizend vreedzame betogers werden in maart alleen al in Moskou gearresteerd. Mensenrechtenverdedigers en groepen uit de civiele samenleving blijven het slachtoffer van razzia’s en andere vormen van intimidatie en vervolging.

42. Zoals in Saoedi-Arabië: De meedogenloze repressie van Saoedi-Arabië tegen verdedigers van de mensenrechten wordt genegeerd. Trump blijft vriendelijke relaties met Saoedi-Arabië nastreven, zonder te verwijzen naar opgesloten mensenrechtenactivisten als Waleed Abu al-Khair, dr. Mohammed al-Qahtani en Abdullah al-Hamid, drie van de talloze verdedigers van mensenrechten die in Saoedi-Arabië in de gevangenis zitten.

43. En zoals in de Filipijnen: Trumps retoriek over een harde aanpak van de criminaliteit heeft de Filipijnse president aangemoedigd om zijn buitengerechtelijke executies van drugsgebruikers en -dealers voort te zetten. Volgens president Duterte heeft Trump hem gezegd dat zijn methode van systematische buitengerechtelijke executies “de juiste manier” is om het drugsprobleem in zijn land aan te pakken.

44. Trump en zijn kabinetsleden laten verdedigers van mensenrechten ook in de steek in hun gesprekken met wereldleiders: Het stilzwijgen van de VS in verband met geweld tegen verdedigers van de mensenrechten in Rusland, Egypte, Saoedi-Arabië en andere landen is beschamend en lokt nog meer geweld uiit. Vreedzame activisten worden geïntimideerd, lastiggevallen, gevangengezet, gefolterd en zelfs vermoord, alleen omdat ze geweldloos actie voerden voor de verdediging van de mensenrechten. De nieuwe Amerikaanse regering weigert haar invloed te gebruiken om hen te helpen.

45. Zoals met Mexico: Trump liet na zijn bezorgdheid te uiten over de mensenrechten van inheemse volken en hun verdedigers in Mexico. Amper drie weken voor Trumps ontmoeting met president Peña Nieto werd de inheemse leider Juan Ontiveros Ramos vermoord. Amnesty International gelooft dat ook andere leden van de Raramuri-gemeenschap werden geviseerd, nadat ze de autoriteiten hadden gebrieft of verklaringen hadden afgelegd over gelijkaardige bezorgdheden. Volgens Amnesty zijn deze leden van de gemeenschap in gevaar.

46. En Peru: Op Trumps afspraak met de Peruviaanse president werd niet over schendingen van de mensenrechten gesproken. Boerin Màxima Acuña heeft gewelddadige pesterijen en intimidatie vanwege de politie moeten trotseren omdat ze weigerde de grond te verlaten waar ze woonde met haar familie. President Trump bracht haar zaak niet ter sprake, noch andere zaken van mensenrechten-activisten, tijdens zijn ontmoeting met president Pedro Pablo Kuczynski.

47. En Palestina: De rechten van Palestijnse verdedigers van de mensenrechten kwamen niet ter sprake tijdens een ontmoeting met de Israëlische premier Netanyahu.

48. Trump bewapent ook schenders van de mensenrechten door wapens te verkopen aan Bahrein en Saoedi-Arabië: De regeringen van beide landen maken deel uit van een militaire coalitie die herhaaldelijk het internationale humanitaire recht heeft geschonden in het gewapende conflict met de Huthi-militie in Jemen.

49. En Nigeria: De Trump-administratie heeft een overeenkomst met Nigeria nieuw leven ingeblazen. De deal draait rond de verkoop van militair materiaal aan de Nigeriaanse regering, ondanks haar grove schendingen van het internationale recht, waaronder het bombardement op een kamp van ontheemden.

Meer conflicten en meer burgerslachtoffers

50. Trumps campagne-belofte “to bomb the shit out of them” – dat hij hen (IS) zou bombarderen tot er geen morzel meer van hen overbleef – vertaalt zich in een opvoeren van de militaire kracht: Trump heeft, in zijn eigen woorden, het Amerikaanse leger carte blanche gegeven. Meldingen van burgerslachtoffers die vielen in het explosief toenemende aantal aanvallen wijzen op een totaal andere aanpak.

51. Honderden burgers kwamen in maart om bij luchtaanvallen van de door de VS geleide coalitie in het Iraakse Mosul: de burgers werden gedood in hun eigen huizen of op plaatsen waar zij dekking hadden gezocht, nadat de regering hen de raad had gegeven daar te blijven.

52. En in een van de dodelijkste aanvallen in jaren, vonden op 17 maart tot 150 mensen de dood in een luchtaanval van de coalitie in de wijk Jadida van West-Mosul. Dat leidde tot de aankondiging van de coalitie dat zij het incident zou onderzoeken.

53. Meer burgers vonden in maart in Irak en Syrië de dood door aanvallen van de door de VS geleide coalitie dan in enige andere maand: Gedurende drie maanden op een rij eisten door de VS geleide aanvallen meer burgerdoden dan de Russische luchtaanvallen, volgens Airwars.

54. En niet minder dan tien Jemenitische vrouwen en kinderen werden gedood in een Amerikaanse raid die Trump achteraf prees als “een succes”: Onder de slachtoffers het achtjarige dochtertje van Anwar al-Awlaki, die in 2011 bij een aanval met een drone was gedood. Amnesty International vroeg in een brief aan het ministerie van Defensie om een grondig onderzoek.

55. Trump zette het licht op groen voor meer militaire operaties in Somalië: In maart gaf Trump de militairen in Somalië meer bevoegdheden om achter militanten aan te gaan die banden hebben met al-Qaeda. Tegelijk zwakte hij de voorschriften af die moeten voorkomen dat er burgerslachtoffers vallen.

56. Trump dreigt ook met een uitbreiding van de cyberoorlog: In Trumps opruiende oorlogsretoriek kwam ook de cyberoorlog aan bod. Als presidentskandidaat opperde hij in oktober vorig jaar dat de VS klaar moet zijn om “verlammende” tegenaanvallen uit te voeren met cyberwapens. De VS wordt verondersteld over de het grootste arsenaal cyberwapens in de wereld te beschikken en krijgt cyberaanvallen te verduren vanuit heel wat landen. Maar Trumps retoriek dreigt een soort van cyber-wapenwedloop in de hand te werken, die vernietigende gevolgen kan hebben voor de internationale veiligheid.

57. En er is het verhoogde risico op een nucleaire wapenwedloop: In januari twitterde Trump dat de Verenigde Staten hun “nucleaire capaciteit moeten versterken en uitbreiden”. De volgende dag pookte hij het retorische vuur nog wat op met de woorden: “Laat ons er een wapenwedloop van maken” (“Let it be an arms race”). Volgens veel waarnemers verhoogden deze opmerkingen van de dan al verkozen Trump het risico op een nucleaire ramp.

58. Ook de CIA is terug in de “killing business”: Trump heeft volgens berichten de CIA “nieuwe, geheime toestemming” gegeven om aanvallen met drones uit te voeren. Zijn voorganger Barack Obama had zich blijkbaar wat terughoudender opgesteld in zijn drone-beleid, nadat onder zijn regering duizenden mensen waren gedood bij Amerikaanse drone-aanvallen in Pakistan. Sommige daarvan zouden kunnen worden beschouwd als oorlogsmisdaden.

Minder geld voor een wereld in crisis

59. De regering-Trump probeert te hakken in het Amerikaanse budget voor de Verenigde Naties: De regering probeert de Amerikaanse bijdragen aan de VN drastisch te verlagen, onder meer fondsen bestemd voor de aanpak van humanitaire noodsituaties en vluchtelingencrisissen. Hoewel Trumps budgetvoorstel bestempeld werd als onhaalbaar, maakt het deel uit van een bredere “America First”-agenda, die vastberaden afstand neemt van humanisme en medemenselijkheid.

60. En limiteert de steun voor VN-vredeshandhaving: De regering-Trump is van plan de Amerikaanse financiering van VN-vredesmissies te verlagen van circa 29 procent naar 25 procent. Een hervorming en doorlichting van de VN en de VN-operaties voor vredeshandhaving is nodig. Maar dat is iets anders dan simpelweg snijden in VN-budgetten zonder een analyse van wat de gevolgen kunnen zijn voor de levens van mensen die afhangen van de aanwezigheid van VN-vredestroepen.

61. De diplomatie afslanken en militaire uitgaven verhogen: Trump wil het State Department (ministerie van Buitenlandse Zaken), het Agentschap voor Internationale Ontwikkeling en andere internationale programma’s fors afslanken, met 28 procent, of 10,9 miljard dollar. De militaire uitgaven wil hij daarentegen aanzienlijk verhogen, met 54 miljard dollar volgend jaar.

62. Trump laat met zijn voorgestelde budget de Afrikaanse landen in de steek: 38 miljoen mensen in 17 landen ondervinden de gevolgen van twee jaar droogte in grote delen van Afrika. Trumps voorstel elimineert de US-African Development Foundation, een ontwikkelingsfonds voor hulp aan Afrikaanse landen. Dat betekent het abrupte einde van tientallen ontwikkelingsprojecten die worden gerund door de Afrikaanse partners van het fonds. In Zuid-Soedan, waar de Verenigde Naties onlangs de hongersnood uitriepen, zou dat het einde betekenen van vier duurzame landbouwprojecten, samen goed voor 670.000 dollar.

63. Besparingen in de gezondheidszorg bedreigen de gezondheid van vrouwen in de hele wereld: Trumps besparingen treffen onder meer het UNFPA (United Nations Population Fund), het agentschap van de Verenigde Naties dat zorg draagt voor de gezondheid en de rechten van vrouwen en jongeren op seksueel vlak en op het gebied van de voortplanting. Miljoenen vrouwen en meisjes zijn van het UNFPA afhankelijk voor essentiële gezondheidszorg – waaronder veilige voorzieningen voor bevallingen en voorbehoedsmiddelen – maar ook voor inspanningen om een einde te maken aan genitale verminking en kindhuwelijken.

64. Afstand van internationale mechanismen en organisaties: De regering-Trump was een opgemerkte afwezige op de zitting van de Inter-Amerikaanse Mensenrechtencommissie in maart. Een duidelijk signaal van het algemene misprijzen van deze regering voor de mensenrechten in de regio en in het algemeen.

Een kabinet vol bedreigingen voor de mensenrechten

65. Jeff Sessions, minister van Justitie: Sessions heeft het toezicht op lokale politiekorpsen, daterend van de Obama-periode, teruggeschroefd. Hij heeft ingestemd met een herziening van elk van de 14 lopende overeenkomsten tussen de federale regering en stedelijke politiekorpsen. Dat voedt de vrees dat Justitie daardoor minder aandacht zal willen besteden aan mensenrechten. Sessions heeft de sancties voor wie illegaal terugkeert naar de VS drastisch verscherpt. Ook immigranten zonder geldige papieren moeten zwaarder worden gestraft, vindt hij.

66. Rex Tillerson, minister van Buitenlandse Zaken: Mensenrechten zijn geen prioriteit meer, zo bleek uit de staatsbezoeken die Tillerson tot nu toe aflegde. De boodschap die hij daarmee uitstuurt naar de wereld is dat overwegingen in verband met mensenrechten niet langer een sleutelrol spelen in de beslissingen over het buitenlandse beleid van de VS.

67. Mike Pompeo, CIA-directeur: Als lid van het Huis van Afgevaardigden verklaarde Pompeo dat diegenen die misdaden hadden begaan die stonden beschreven in het Senaatsrapport over foltering uit 2014 geen “folteraars” waren maar “patriotten”. Daden van foltering en wrede behandeling vallen binnen de grenzen van de wet, vond hij. Maar na duizenden telefoontjes en e-mails van Amnesty-activisten en anderen gaf Pompeo toe dat waterboarding en andere zogenaamde “harde ondervragingstechnieken” onwettig zijn, en hij beloofde als CIA-driecteur de wet na te volgen.

68. Scott Pruitt, directeur van het Agentschap voor Milieubescherming: Het nieuwe hoofd van het Agentschap voor Milieubescherming EPA (Environmental Protection Agency) dropte klimaatsceptici in de staf van het agentschap en draaide een aantal milieuvoorschriften terug. Een zuiver en gezond milieu is een mensenrecht en is essentieel voor andere mensenrechten, zoals het recht op leven, water, voedsel en gezondheid. De impact van de klimaatverandering op deze en andere mensenrechten kan bovendien rampzalig zijn voor de mensheid.

69. Betsy DeVos, minister van Onderwijs: DeVos had woorden van lof voor besparingen die naschoolse programma’s treffen waar kinderen uit gezinnen met lage inkomens bijkomende voorlichting en voedselhulp krijgen. Deze besparingen kunnen vergaande gevolgen hebben voor mensenrechten als het recht op onderwijs en op de vrijwaring van honger, die verankerd zijn in het internationale recht.

Foltering, Guantanamo en Gerechtigheid voor 9/11

70. Trump is een president die foltering steunt: Tijdens de presidentscampagne drukte Trump herhaaldelijk zijn steun uit voor foltering en beloofde hij nog veel ergere dingen dan waterboarding. Eind januari verklaarde president Trump op de televisie dat folteren “absoluut werkt”.

71. Hij overwoog de heropstart van de geheime detentiecentra van de CIA: Volgens berichten uit het begin van Trumps presidentschap overwoog de regering de afkondiging van een uitvoeringsbevel dat de weg vrij zou maken voor de heropening van de geheime detentiecentra (‘black sites’) van de CIA en voor grootschalige, systematische foltering. Na massaal protest, onder meer van Amnesty International USA, lijkt de regering deze plannen te hebben opgegeven.

72. De 41 personen die zonder aanklacht of eerlijk proces vastgehouden worden in Guantanamo blijven daar voor onbepaalde tijd gevangen zitten: De regering-Trump toont geen enkele bereidheid om het mensenrechtenprobleem in Guantanamo aan te pakken. De 41 individuen daar blijven opgesloten, zonder aanklacht of uitzicht op een eerlijk proces, mogelijk tot ze sterven.

73. Trump dreigt er zelfs mee nieuwe gevangenen naar Guantanamo te sturen: De voornemens om terug te grijpen naar foltertechnieken lijken dan wel van de baan, toch blijkt de regering nog altijd van plan de gevangenispopulatie in Guantanamo uit te breiden en er meer mensen op te sluiten zonder aanklacht of uitzicht op een eerlijk proces. Trump had als presidentskandidaat beloofd dat hij de plek zou “vullen met slechte kerels” – gevaarlijke retoriek, die nu werkelijkheid dreigt te worden.

74. Trump verspreidt angst en desinformatie: Trump heeft zelf verklaringen afgelegd waarin hij onjuiste, irrelevante en mogelijk schadelijke informatie verspreidde over wie voor onbepaalde tijd gevangen wordt gehouden in Guantanamo. Rond dit gevangenenkamp hangt al heel wat geheimzinnigheid, Trumps retoriek maakte het er voor het publiek allemaal niet helderder op.

75. Familieleden van 9/11-slachtoffers wachten 15 jaar later nog altijd op gerechtigheid: De regering onder president Trump heeft wel mooie woorden over respect en begrip voor de slachtoffers van de aanslagen van 9/11 en hun families, maar uitzicht op gerechtigheid hebben die nog altijd niet. De regering blijft zweren bij beleidsmaatregelen die tekortschieten. In plaats van komaf te maken met de militaire Guantanamo-commissies en beschuldigden voor een federale rechtbank aan te klagen, laat de regering-Trump de militaire commissies hun gang gaan en slachtoffers en families in de kou staan.

76. De manke en oneerlijke processen in militaire commissies mogen doorgaan: Beschuldigden krijgen geen eerlijke processen in federale rechtbanken, maar moeten verschijnen voor militaire commissies, waarvan al uitvoerig is bewezen dat ze onmogelijk kunnen voldoen aan de internationale normen voor een eerlijke procesvoering. De procedures blijven steken in de fase van het vooronderzoek, zonder dat er een einde in zicht komt.

77. Minister van Justitie Sessions heeft de mogelijke oprichting aangekondigd van nieuwe militaire commissies: Sessions noemde Guantanamo “een heel fijne plek” en liet zijn steun blijken voor een uitbreiding van het falende systeem van de militaire commissies. Amnesty International USA liet fel protest horen tegen deze voorstellen en momenteel lijken ze dan ook niet te worden verwezenlijkt.

78. Trumps ministerie van Justitie probeert de waarheid over foltering te verdoezelen: Deze president, die openlijk folterpraktijken toejuicht, geeft geen krimp als het gaat over de Amerikaanse verplichtingen tot eerherstel en schadevergoeding voor wie het slachtoffer was van foltering en andere wrede, onmenselijke en vernederende behandelingen door de Amerikaanse regering. In de rechtszaak tegen de twee psychologen die het folterprogramma voor de CIA ontwierpen, beroept de regering-Trump zich op het staatsgeheim, om informatie achter te houden over mensen die betrokken waren bij de folterpraktijken.

79. Zij die de folterpraktijken toestonden en uitvoerden, hebben daarvoor nog altijd geen verantwoording hoeven af te leggen; sommigen van hen hebben een nieuwe functie in de regering gekregen: De verantwoordelijken voor het CIA-folterprogramma blijven genieten van straffeloosheid voor hun misdaden, ook onder deze regering. Bovendien is onder Trump voor sommigen van hen zelfs een nieuwe machtsfunctie weggelegd. Zoals Gina Haspel, die de directrice zou zijn geweest van het geheime detentiecentrum van de CIA in Thailand, toen gevangenen daar het slachtoffer waren van folteringen en gedwongen verdwijningen.

De rechten van Inheemse Volken

80. Trump heeft de rechten van ‘Native Americans’ in Standing Rock met de voeten getreden: De regering-Trump heeft haar toestemming verleend voor boringen onder de Missouri River, ten noorden van Standing Rock, voor de Dakota Access Pipeline. De boringen vormen een bedreiging voor de waterbronnen van de Standing Rock Sioux en andere stammen die verder stroomafwaarts langs de Missouri leven, en dreigen de culturele sites van de natives te vernietigen. Trumps besluit is ook een totale ontkenning van het recht van Inheemse Volken, die voor zulke projecten vooraf hun toestemming moeten verlenen. Het groene licht voor de verdere aanleg van de pijpleiding, zonder voldoende in te schatten hoe de impact ervan zal zijn op het land, de cultuur en de toegang tot drinkbaar water van de inheemse volken, is een schending van hun rechten en hun soevereiniteit over hun gebied.

Vijandigheid tegenover LGBT-rechten

81. Trump schaft de bescherming van transgender-studenten af: In februari maakte Trump komaf met een historische richtlijn van zijn voorganger, die transgender-studenten in public schools toeliet de toiletten te gebruiken die overeenkwamen met de gender-identiteit van hun keuze, en niet met het biologische geslacht waar ze sinds hun geboorte aan vastzaten. Voor transgender kinderen, die al veel met geweld en pesterijen te maken krijgen, zijn toiletten geen veilige plaats. Het risico op geweld en pesterijen is voor hen nu weer een stukje groter geworden door Trump.

82. En draait de bescherming van LGBT-mensen op de werkvloer terug: Trump herriep verschillende maatregelen die Obama had ingevoerd om lesbiennes, homo’s, bi- en transseksuelen op de werkvloer te beschermen. Bedrijven die wilden werken voor de overheid moesten onder andere kunnen aantonen dat zij niet discrimineren op basis van seksuele geaardheid of gender-identiteit.

83. De regering stuurde een anti-LGBT-groep naar de VN-conferentie over vrouwenrechten: Nog een illustratie van de weerstand van Trumps regering tegen rechten voor LGBT-mensen was de aanwezigheid van de uitgesproken anti-LGBT-groep Center for Family and Human Rights (C-FAM) in de officiële VS-delegatie naar de VN-Commissie over de Status van Vrouwen. Het Southern Poverty Law Center noemt C-FAM een haatgroep, vanwege de internationale acties die de groep voert tegen de rechten voor LGBT-mensen en haar gewelddadige retoriek. De anti-LGBT-agenda van de groep maakt momenteel opgang tot in de hoogste niveaus van de regering-Trump.

84. En benoemde een anti-LGBT’er aan het hoofd van de Dienst Burgerrechten van het ministerie voor Volksgezondheid en Sociale Zaken: Als hoofd van het Civil Rights Office heeft Roger Severino een invloedrijke positie. Hij heeft een geschiedenis van verzet tegen beschermende maatregelen voor LGBT-mensen.

Criminaliteit, Justitie, Wapengeweld en Ordehandhaving

85. De gevaarlijke retoriek van Trump en zijn justitie-minister over het strafrecht kunnen realiteit worden: De uitspraken van Trump en Sessions over “law and order” kunnen leiden tot nog meer misbruiken in het strafrechtsysteem dan onder Obama. Zoals een toename van massale opsluitingen, overdreven veroordelingen, het gebruik van langdurige, eenzame opsluiting en een grotere terughoudendheid om problematische zaken op te lossen, zoals die van Leonard Peltier, die al meer dan veertig jaar in de cel zit na een strafzaak die niet voldeed aan de normen voor een eerlijk proces.

86. Trump heeft nieuwe federale straffen in het leven geroepen voor misdaden tegen federale ordehandhavers: Trump heeft in februari een besluit ondertekend dat nieuwe wetten wil introduceren om misdrijven tegen de orde- en rechtshandhaving zwaarder te bestraffen. Autoriteiten zijn nu al in staat om misdrijven tegen orde- en rechtshandhavers stevig te vervolgen. En niets in het verleden suggereert dat agenten en andere functionarissen niet voldoende beschermd zijn door de huidige wetten. Dit nieuwe besluit zal niemand beschermen, het zal integendeel de creatie aanmoedigen van bijkomende straffen, wat kan leiden tot overdrijving bij het vervolgen van sommige personen voor overtredingen, zoals het weerstand bieden bij een arrestatie.

87. Het ministerie van Justitie stelt overeenkomsten over een politiehervorming in vraag: Minister van Justitie Jeff Sessions heeft ambtenaren van zijn ministerie de opdracht gegeven alle overeenkomsten over de hervorming van politiekorpsen in het hele land te herzien. Volgens Sessions kunnen deze hervormingsdeals haaks staan op de doelstellingen van Trump bij de bestrijding van gewelddadige misdaden en het bevorderen van de veiligheid van ordehandhavers. De overeenkomsten zijn vaak het resultaat van een nauwe samenwerking tussen lokale gemeenschappen en de politie en andere diensten voor ordehandhaving. Dat staat nu allemaal op de helling door deze federale tussenkomst.

88. Trump dreigde ook ‘de Feds’ op Chicago af te sturen: Amper vijf dagen na zijn inauguratie beloofde Trump een “federale interventie” om in Chicago een einde te maken aan de epidemie van gewapend geweld, tenzij lokale functionarissen de situatie zelf onder controle kregen.

89. En de president gaf ook aan dat hij een vroeger besluit tegen de militarisering van de ordehandhaving terug zou draaien: Via het controversiële 1033-programma bezorgde Defensie extra militaire uitrusting aan politiekorpsen. Barack Obama legde dat programma aan banden met een executive order. Maar Trump liet voor de verkiezingen al weten dat hij die beslissing van Obama zou terugdraaien.

Pogingen om Vrouwenrechten en vrijheden inzake voortplanting uit te hollen

90. Trump heeft de bescherming van vrouwen op de werkvloer afgezwakt: Trump heeft federale beschermingsmaatrelen herroepen die onder Obama waren ingevoerd. Het ging onder meer om maatregelen voor gelijk loon voor vrouwen, procedures rond seksuele intimidatie op de werkvloer en de bescherming van het ouderschapsverlof. Trumps acties maken duizenden weer kwetsbaarder voor een hoop misbruiken en haalt de beschermingsmaatregelen onderuit die expliciet gericht waren op het creëren van meer gelijkheid voor vrouwen op de werkvloer.

91. Trump heeft ook de ‘Global Gag Rule’ in ere hersteld: Op zijn derde dag in het Witte Huis – en twee dagen nadat miljoenen over de hele wereld op straat waren gekomen om vrouwenmarsen te houden – vaardigde Trump een ‘executive order’ uit om de 'Global Gag Rule’ opnieuw in te voeren en uit te breiden. Deze bepaling verbiedt dat Amerikaans geld gaat naar organisaties die in het buitenland informatie geven over of betrokken zijn bij veilige abortus.

92. Trumps maatrelen zullen waarschijnlijk ook leiden tot een toename van de moedersterfte in de wereld: Trumps beslissing om geen geld meer te geven aan UNFPA (United Nations Population Fund, de VN-organisatie die zich onder meer bezig houdt met gezinsplanning) zal de wereld voor vrouwen, en meisjes in het bijzonder, minder veilig maken. UNFPA geeft steun aan meer dan 150 landen, waar maatregelen en voorzieningen voor geboorteregeling en gezondheid op het vlak van voortplanting het minst toegankelijk zijn voor vrouwen en meisjes. Het schrappen van de Amerikaanse toelage van ruim 32 miljoen dollar voor de organisatie zal leiden tot een toename – en geen afname – van de abortuscijfers, met name van het aantal onveilige abortussen. Het bekent dat minder vrouwen toegang zullen krijgen tot geboorteplanning en minder vrouwen in staat zullen zijn beslissingen te nemen in verband met hun eigen leven. Het betekent ook een toename van de moedersterfte.

93. Ook in de VS zelf worden rechten op het vlak van voortplanting gekortwiekt: Op 13 april ondertekende president Trump een wet die staten in de VS toelaat federaal geld te weigeren voor organisaties die diensten leveren in verband met abortus, zoals Planned Parenthood. Als gevolg daarvan zullen duizenden mensen – vooral vrouwen en meisjes met een laag inkomen – geen toegang meer krijgen tot basisgezondheidszorg, zoals kankerscreenings, gezondheidszorg tijdens de zwangerschap, geboorteregeling en veilige abortus.

Vrijheid van meningsuiting

94. Trump heeft zich ronduit vijandig opgesteld tegenover wie kritiek uit: President Trump heeft een onaanvaardbare houding aangenomen tegenover kritiek. Zo vindt hij dat wie kritiek op hem heeft, gestraft mag worden of het zwijgen mag worden opgelegd. Het vreedzaam uiten van kritiek of afwijkende meningen is een mensenrecht, dat moet worden gerespecteerd, beschermd en nageleefd.

95. Media noemt Trump “de vijand”: Journalisten hebben niet alleen het recht hun job te doen, vrij van intimidatie, vervolging en bestraffing, hun werk is ook essentieel voor een vrije samenleving, transparantie, waarheid en verantwoordelijkheid. Trumps tergende en intimiderende uitlatingen tegenover de pers en journalisten komen gevaarlijk dicht bij een schending van hun rechten.

96. Trump gelooft dat zijn recht op vrije meningsuiting belangrijker is dan dat van protesterende betogers: De advocaten van Trump kwamen in april op de proppen met het argument dat de grondwettelijke rechten van de president (onder het First Amendment) waren geschonden door demonstranten die een campagnemeeting van Trump in 2016 in Louisville hadden verstoord. De advocaten argumenteerden dat ook betogers het recht hebben (onder het First Amendment) om afwijkende meningen te uiten, maar niet tijdens een verkiezingsbijeenkomst. Deze argumenten voorspellen weinig goeds voor de manier waarop Trump de vrije meningsuiting interpreteert.

De uitholling van beschermingsmaatregelen voor de mensenrechten

97. Trump wil geen stappen zetten naar de aanpak van de klimaatverandering en de invloed ervan op mensenrechten: Trump zet wel stappen inde andere richting. Hij schrapt regeringsmaatregelen die de uitstoot van broeikasgassen reduceren en maakt komaf met inspanningen om de klimaatopwarming terug te dringen in binnen- en buitenland. Op het spel staat niet alleen de toekomst van het milieu wereldwijd, maar ook de mensenrechten van miljoenen mensen in de VS. Wegens de schadelijke invloed van de klimaatverandering op de mensenrechten moeten staten alles doen wat in hun mogelijkheden ligt om de uitstoot van koolstofdioxide in hun landen zo snel mogelijk te verminderen.

98. President Trump en het Congres waren het bijna eens over een nieuwe wet op de gezondheidszorg: die American Health Care Act zou een systeem van gezondheidszorg hebben geïnstalleerd, dat indruist tegen de normen inzake mensenrechten en tegen de principes van rechtvaardigheid. Het zou een stap achteruit zijn geweest, die mensen de toegang zou hebben ontzegd tot een betaalbare en kwaliteitsvolle gezondheidszorg.

99. Trump heeft richtlijnen geschrapt die bedoeld waren om de corruptie te bestrijden: In februari schrapte Trump een amendement op de Dodd-Frank-wet, dat oliemaatschappijen en mijnbouwbedrijven verplichtte hun betalingen aan regeringen openbaar te maken. Het amendement werd bij de goedkeuring ervan begroet als een sleutelelement in de strijd tegen corruptie.

100. Trump dreigt ermee de regels voor het gebruik van conflictmineralen af te zwakken: De regering-Trump wil nog een ander onderdeel van de Dodd-Frank-wet op de schop, de zogenaamde “conflict minerals rule”. Die eist van bedrijven dat ze openbaar maken of hun producten bepaalde mineralen bevatten, waarvan de handel het geweld in Centraal-Afrika helpt financieren.

Deze lijst is niet volledig en de regering van president Trump blijft de mensenrechten bedreigen.

Maar daartegenover staat de vastberadenheid om daar weerstand tegen te bieden, en die blijft ook. De eerste honderd dagen van Trumps presidentschap tonen hoe gevaarlijk zijn agenda is voor de mensenrechten in de Verenigde Staten en in de hele wereld. Maar ze maken ook duidelijk dat activisme, kleinschalige organisaties aan de basis en politieke oppositie het verschil kunnen maken.

De voorbije zestig jaar heeft Amnesty International gevochten voor een wereld waarin de mensenrechten van iedereen worden beschermd en gerespecteerd. We zijn niet van plan daarmee op te houden!

Vecht met ons mee om de mensenrechten te beschermen in de komende honderd dagen, en daarna!

Lees ook

Meer nieuws