EL HIBLU 3 : OP ZOEK NAAR EEN VEILIGER EN BETER LEVEN
Voor ze bekend kwamen te staan als El Hiblu 3, waren ze drie tieners met een passie voor voetbal en basketbal. 15,16 en 19 en op zoek naar een veiliger en beter leven, dromend van een succesvolle carrière in de sport. Die ene gemeenschappelijke wens bracht hen van Guinee en Ivoorkust naar Libië, een land dat gekend staat om zijn vreselijke wandaden tegen vluchtelingen en migranten. Om aan het geweld en foltering in de Libische cellen te ontsnappen, stapten ze samen met meer dan 100 anderen op een bootje richting Europa.
25 MAART 2019 – VERTREK UIT LIBIË
De drie jongeren verlaten Libië vanuit Garabulli. Dat doen ze op een rubberbootje, samen met 111 anderen. Onder hen bevinden zich 20 vrouwen en minstens 15 kinderen. Na enkele uren begint het bootje heen en weer te slingeren.
26 MAART 2019: GERED DOOR OLIETANKER EL HIBLU 1
De drie jongeren worden samen met de anderen gered door de olietanker El Hiblu1. De tanker vaart van Istanbul naar Tripoli. Wanneer ze het rubberbootje bereiken, vraagt de bemanning de motor van het bootje stil te leggen en aan boord van het schip te klimmen. De mensen aan boord beseffen dat dit geen reddingsschip is en vragen de bemanning waar het schip heen vaart. Een bemanningslid antwoordt: Tripoli. De meeste mensen klimmen alsnog aan boord uit angst voor verdrinking. Maar twee mannen uit Guinee, twee uit Ivoorkust, één uit Mali en één uit Sudan zijn zo bang om terug naar Libië gebracht te worden, dat ze ervoor kiezen op het bootje te blijven. Wat er met hen gebeurde, weten we nog steeds niet.
De eerste officier van het schip El Hiblu 1 spreekt Engels en vertelt de geredde mensen dat hij hen niet terug naar Libië zal brengen. Hij rekent op de 15-jarige jongen om deze informatie te vertalen: “[De eerste officier] zweert bij de Koran dat hij ons niet terug naar Libië zal sturen”. Daarna vallen de mensen op het dek van het schip in slaap.
27 MAART 2019: POGING OM MENSEN TERUG TE BRENGEN NAAR LIBIË EN OMMEKEER MET KOERS NAAR MALTA
Het is 6 uur in de ochtend en mensen beseffen dat het schip voor de Libische kustlijn ligt. Paniek en wanhoop breken uit. Eén van de jongeren beschreef de situatie als volgt: “Mensen begonnen te wenen en riepen omdat ze bang waren om terug te gaan. Sommige onder hen hadden kinderen. Ze schreeuwden: “We willen niet naar Libië. We gaan nog liever dood.” Als je terug naar Libië gebracht wordt, steken ze je in een kamer waar ze je folteren en je één keer per dag eten krijgt. Uit de vrouwen die naar de gevangenis gebracht worden, kiezen de Libiërs wie ze willen en ze nemen hen met geweld. Er zijn er die je opsluiten in een private cel en dan je familie bellen om geld in ruil voor je vrijheid.”
Bezorgd om de reactie van de mensen aan boord, besluit de eerste officier de koers van het schip te wijzigen en vertelt hij hen dat hij hen naar Malta zal brengen. Hij vraagt aan de jongste, waarvan hij weet dat hij Engels spreekt, en de twee andere jongens om hem te helpen tijdens de reis de kalmte aan boord van het schip te bewaren. Om hen gerust te stellen en hen ervan te verzekeren dat ze niet naar Libië gebracht zullen worden, laat de eerste officier de jongens toe tot de cabine waar ze de koers van het schip op het navigatiescherm kunnen volgen. Volgens de jongens heerste er een relaxte sfeer in de cabine. Er werd gepraat en soms zelfs gelachen. Af en toe brachten de bemanningsleden pinda’s en koffie voor de drie jongens. De cabine was op slot, maar de jongens konden binnen en buiten wanneer ze dat wouden.
28 MAART 2019 – HET SCHIP KOMT AAN EN DE TIENERS WORDEN GEARRESTEERD
De tanker nadert de Maltese kust. Alvorens het schip kan aanmeren, beveelt het Maltese leger het te stoppen net buiten de Maltese wateren. De El Hiblu 1 had de Maltese autoriteiten gecontacteerd met de boodschap dat geredde mensen de controle over het schip overgenomen hadden en de bemanning gedwongen hadden naar Malta te varen, ingaand tegen de instructies van de Maltese autoriteiten. De media springt erop en verspreidt met alarmerende toon dat het om “kaping” en “piraterij” gaat. Een speciale eenheid van het Maltese leger gaat aan boord van het schip. Ze stellen vast dat geen van de bemanningsleden, noch de geredde mensen enige verwonding rapporteren en dat de er kalmte heerst aan boord. De speciale eenheid is niet alleen. Ze worden bijgestaan door speedboten en een helikopter die de boot begeleiden tot hij kan aanmeren in Boiler Wharf.
De drie tieners worden gearresteerd en overgebracht naar het politiestation. Ze worden beschuldigd van verschillende ernstige misdrijven zoals terreur. Daardoor worden ze aanvankelijk vastgehouden in een hoog beveiligd deel van Corradino, een gevangenis voor volwassenen. De twee minderjarige tieners worden later verplaatst naar Mtahleb, een jeugdgevangenis.
20 NOVEMBER 2019- VOORWAARDELIJK VRIJ
De drie tieners komen voorwaardelijk vrij, na meer dan 8 maanden in gevangenschap. Maar de ernstige aanklachten blijven hen boven het hoofd hangen. Bij veroordeling riskeren ze tot levenslang celstraf. Amnesty vraagt dat de Maltese autoriteiten de aanklachten tegen de drie jongens laten vallen. Jij ook?
