Het voelt alsof de helft van mij niet vrij is
‘Shawkan en ik zijn vrienden voor het leven. Hij krijgt misschien de doodstraf of een levenslange gevangenisstraf – voor het nemen van foto’s.
‘Shawkan deed verslag van een demonstratie van aanhangers van de verdreven president Mohamad Morsi, na de coup van augustus 2013.
Samen met een Amerikaanse en een Franse journalist was hij foto’s aan het maken van de demonstratie. Ze werden allemaal door de veiligheidsdienst gearresteerd. Na een paar uur werden de Amerikaanse en Franse journalisten vrijgelaten. Maar omdat Shawkan Egyptisch is, werd hij als een van de demonstranten gezien. Sindsdien zit hij in de gevangenis.
Ik ben bang dat hij daar dood gaat.
Toen hij 600 dagen vastzat, schreef Shawkan in een van zijn brieven: ‘We lieten onze waardigheid achter bij de gevangenispoort’. Hij beschreef de cel die hij met twaalf anderen deelt. De cel is drie bij vier meter groot. Hij schreef hoe hij op de koude betegelde vloer sliep. Mensen sliepen in de wc’s omdat ze niet allemaal in de cel pasten.
Zijn gezondheid is slecht. Hij heeft hepatitis C. Zonder medische zorg en zonder zijn medicijnen ben ik niet optimistisch – dan gaat hij dood.
Bij alles wat ik doe, bij iedere plaats die ik bezoek, denk ik aan Shawkan. Dat doet pijn. Het doet pijn dat ik in vrijheid ben terwijl hij nog steeds vastzit. Het voelt nog steeds alsof de helft van mij niet vrij is.’
In december komen wij tijdens de Schrijfmarathon voor Shawkan in actie.
