Focus op Vrouwen september 2007
De zomer is voorbij. De herfst kondigt zich aan. Maar vakantie is het voor mensenrechtenactivisten niet geweest, voor vrouwen die het slachtoffer zijn van mensenrechtenschendingen evenmin. Toch brengen we goed nieuws in deze herfst-Focus, al is het dan in de vorm van een ‘kort’ artikel.
Het rapport Japan, comfort women and the denial of justice, een tastbaar resultaat van de internationale campagne die Amnesty International al jaren voert voor de tienduizenden vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog door het Japanse leger als seksslaven gebruikt werden, is niet op dovemansoren gevallen.
De kwestie is opgenomen in een resolutie van het Amerikaanse Congres en hopelijk zullen andere landen dit voorbeeld volgen. En in Sierra Leone heeft Amnesty International met haar rapport Women face human rights abuses in the informal justice sector, succesvol campagne gevoerd voor wetten die meer rechten en betere bescherming bieden aan vrouwen dan de zeer arbitraire traditionele gebruiken waarop de rechtspraak tot nog toe vaak was gebaseerd.
Dat we ondanks deze successen, waarvoor hard gevochten is, niet op onze lauweren mogen rusten, blijkt uit het Zwartboek. De positie van vrouwen wereldwijd, van Hedy d’Acona en Christine Ockrent, waarover meer in de boekbespreking. Maar “rust” staat niet in ons woordenboek. Het woord is ook een onbekende voor de internationale en nationale vrouwenbeweging(en) waarmee Amnesty International samenwerkt. De jaarlijkse nationale vrouwendag van 11/11 is in aantocht en is dit jaar volledig gewijd aan het thema “Vrouwen en werk”.
De dag wordt al sinds 1972 georganiseerd door het Vrouwen Overleg Komitee (VOK). De organisatie is toen ook opgericht omdat “verschillende vrouwen met een feministisch gedachtegoed ... ontevreden waren over hoe hun politieke partij dacht over vrouwenproblemen. Deze werden namelijk veelal als bijkomstig en onbelangrijk beschouwd, zoals nu ook nog vaak het geval is”, aldus Kitty Roggeman, VOK-voorzitter, verderop in deze Focus. Ook Amnesty International voert actie rond vrouwenrechten omdat de schending van vrouwenrechten niet altijd en overal als een schending van mensenrechten wordt erkend en omdat de discriminatie van vrouwen vaak specifieke vormen aanneemt.
Soms kennen we die specifieke vormen van mensenrechtenschendingen maar al te goed, maar soms duiken ze ook op in landen die we op een heel andere manier kennen en waar we ons er misschien niet aan verwachten. De briefschrijfactie is daarom gericht tegen een heel specifieke vorm van vrouwenhandel in Griekenland. En om in het thema van dit edito te blijven: “rust roest”, dus, ik zou zeggen: schrijf ze!
