Amnesty schrijfkern Moere blaast 40 kaarsjes uit!

Eind jaren zeventig kwamen acht vrouwen bijeen in een klein West-Vlaams dorpje. Het doel van de samenkomst? Nadenken over de mensenrechten, en over wat zij voor ze konden betekenen. Het landelijke plekje heette Moere en het zou niet veel later uitgroeien tot een trouwe lokale post voor Amnesty Vlaanderen; een standplaats van waaruit jaarlijks honderden brieven de deur verlieten.

Nog steeds houden de schrijfsters één avond per maand vrij in hun agenda´s om bij een lid thuis af te spreken. Na een hapje en een drankje bespreken de vrouwen politieke situaties en schrijven ze steevast elk drie brieven. Telkens weer wijst de klok middernacht aan wanneer de deelneemsters met kramp in de vingers afscheid van elkaar nemen.

Respectievelijk Annie Vandevelde, Tilde Brackx en Lieve Mestdagh namen de organisatie van deze ambitieuze schrijfkern van elkaar over. Zij maakten de samenkomsten praktisch mogelijk en hielden ook contact met het hoofdkantoor in Brussel. Meer dan achtduizend brieven zijn er zo in de loop der jaren vanuit Moere de wereld in gezonden.

De wissels in de groep bleven erg beperkt, wat duidt op de sterke vriendschapsband tussen de leden onderling. De vrouwen blijven dan ook hetzelfde doel voor ogen houden: reageren wanneer er mensenrechten worden geschonden! Daarbij leggen ze de nadruk op vrouwen- en kinderrechten. Naast het versturen van talloze brieven zamelen deze enthousiastelingen ook fondsen in via zelfgeorganiseerde activiteiten, waarbij ze telkens weer op de steun van hun familie en dorpsgenoten kunnen rekenen.

Het mag duidelijk zijn: Deze groep laat geen kans onbenut om Amnesty´s naam te verspreiden en gerechtigheid voor slachtoffers van mensenrechtenschendingen te eisen, waar dan ook ter wereld!